Μαμά, ξέρεις για τον τοίχο της καλοσύνης;

Είσαι παιδί.

Θυμάσαι τον εαυτό σου να νιώθει πολύ μικρός για ν’ αλλάξει τα πράγματα;

Όταν είσαι παιδί νιώθεις συχνά πως είσαι ανήμπορος να εναντιωθείς στην αδικία που αντιλαμβάνεσαι γύρω σου. Αλλά καθησυχάζεις τον εαυτό σου γιατί όταν θα μεγαλώσεις θα τα καταφέρεις! Και θα τους δείξεις τι μπορείς! Και συνήθως μεγαλώνεις με αυτό το αίσθημα που μετατρέπεται σε συμβιβασμό. Κάτι σαν τον ελέφαντα του Μπουκάι που συνηθίζει το σκοινί που τον κρατά δεμένο γιατί όταν ήταν μικρός απέτυχε επανειλημμένα να το σπάσει.

Κι αν υπήρχε ένας τρόπος να νιώσει το παιδί πως μπορεί κι αυτό να δράσει; Ναι, μπορεί να κάνει μικρές αλλαγές και αυτές έχουν αξία!

Αυτή την επιθυμία για συμμετοχή και προσφορά είδα στα μάτια των παιδιών μου που είναι μόλις τεσσάρων χρονών όταν πρωτοαντίκρισαν τον «τοίχο της καλοσύνης» που στήθηκε έξω απ’ το σχολείο μας! Και την ξαναείδα όταν πήγαμε ν’ αφήσουμε τυλιγμένο το φαγητό που περίσσεψε στην κατσαρόλα απ’ το μεσημεριανό και πάλι όταν ήρθαν τρέχοντας να μου πουν πως κάποιος πήρε για το παιδάκι του τη σακούλα με τα παλιά τους ρούχα που άφησαν το πρωί! Και τη νιώθω κάθε μέρα που τα βλέπω ν’ αλλάζουν με στοργή το νερό για τα ζωάκια και να βάζουν σποράκια στην ταΐστρα των πουλιών και ελέγχουν αν ο τοίχος είναι όπως πρέπει και έτοιμος για κάποιον που θα τον χρειαστεί.

Και έχουν καταφέρει να κάνουν την αλλαγή. Γιατί, εκτός απ’ τη φροντίδα που δίνουν απλόχερα, κατάφεραν να ευαισθητοποιήσουν και τους γονείς τους, μεταφέροντάς τους το ενδιαφέρον τους, καθώς κανένα δεν παρέλειψε να τους πει για τον «τοίχο» (σίγουρα παραλείπουν να πουν πολλά απ’ όσα συμβαίνουν στο σχολείο).

Ίσως είναι προσωπική ανάγκη αυτή η πεποίθηση, όμως πιστεύω πως αυτά τα παιδιά που συμμετέχουν ήδη ενεργά στη ζωή, που νοιάζονται και δένονται μεταξύ τους από πράξεις προσφοράς αγάπης θα γίνουν ενήλικες ικανοί για αλλαγές, γεμάτοι αγάπη, εξοικειωμένοι με τις έννοιες της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς.

Οι φωτογραφίες είναι από τον τοίχο της καλοσύνης στον παιδικό σταθμό Μικρό Καράβι στην Πάτρα. Στην διαδικασία κατασκευής του συμμετείχαν τα παιδιά που πλέον μαθαίνουν την αξία της προσφοράς και της αλληλεγγύης.

Εκτός από τρόφιμα και ρούχα στον τοίχο βρήκαν τη θέση τους και μπολάκια με φαγητό και νερό για τους τετράποδους φίλους των παιδιών και σποράκια για τα πουλιά.

Βρίσκεται έξω από το παιδικό σταθμό στην διεύθυνση: Αναστασίου Πολυζωίδη 25 & Μαρκορά, Τερψιθέα Πατρών.