Μια υπέροχη μετριότητα

Αναρωτιόταν αν είχε κάνει τη σωστή επιλογή κάποιες φορές. Που δεν άκουσε τον πατέρα του και άφησε τον εαυτό του να γίνει µέτριος σύµφωνα µε τους πολλούς. Μέτριος στα µαθηµατικά, µέτριος στη φυσική, µέτριος στην ιστορία, µέτριος στα αυτοκίνητα, µέτριος στο ποδόσφαιρο…

Μα σε τίποτα δεν του έµοιασε πια; ∆εν είναι ότι δεν ήθελε να πετύχει κάτι στη ζωή του, αλλά, να, ήταν λίγο διαφορετικός ο τρόπος του.

Τέτοιες µέρες σκεφτότανε τη µητέρα του που ποτέ δεν τον κατάλαβε, και τον πατέρα του που σπάνια έβλεπε στις κερκίδες. Τα πάρτι που έχασε και τις εκδροµές που δεν πήγε. Σκεφτότανε τι θα είχε γίνει αν είχε γίνει δικηγόρος ή γιατρός, αν είχε κάνει τις σωστές παρέες, αν είχε διαβάσει τα σωστά βιβλία. Τότε ίσως και να είχε λεφτά, ίσως ένα µεγάλο σπίτι, ίσως να τον χαιρέταγαν περισσότεροι στο δρόµο.

Ναι, έλεγε και έσκυβε το κεφάλι, ίσως. Αλλά σίγουρα δεν θα βρισκόµουν εδώ που βρίσκοµαι, ψιθύρισε σήµερα στον εαυτό του λίγο πριν ξεκινήσει ο εθνικός ύµνος της χώρας του.