Έρως
∆εν γνωρίζω αν η αγάπη είναι κάτι που διδάσκεται. Στα μάτια μου φαίνεται ως κάτι φυσικό. Σίγουρα όμως μου φαντάζει ως προϊόν εκπαίδευσης ο,τιδήποτε επιλέγουμε να αγαπάμε· άλλο τόσο να μισούμε, ν’ αγνοούμε, ν’ αδιαφορούμε…
Αγαπάμε τη χώρα μας, γιατί είναι ανώτερη των βαρβαρικών και μισούμε και πολεμάμε τους ξένους που ζουν σ’ αυτήν.
Πολύ γουστάρουμε την καλοπέρασή μας. Ταυτόχρονα αγνοούμε τι κάνει ο γείτονάς μας.
Λατρεύουμε την αρχαιότητα κι ας αδιαφορούμε για τις διδαχές της.
Μα όλες οι αγάπες μοιάζουν ασήμαντες μπροστά στη μια, τη μόνη και παντοτινή αγάπη του εαυτού μας. Γέμισε και συνήθισε η μεγάλη μας καρδιά και –κτητική ως είναι– δεν έχει χώρο για πολλά…