Αποσπάσματα από τη βιογραφία ενός Καθαριστή

Άφησε το βλέμμα του να πλανάται στο άπειρο και ένα ελαφρύ μειδίαμα χαράχτηκε στα χείλη του. (Η θεατρικότητα ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του χαρακτήρα του, ακόμα κι όταν έμενε μόνος με τις σκέψεις του).

Πάντοτε είχε μεγάλες προσδοκίες και με ό,τι καταπιάστηκε, βρισκόταν στην κορυφή. Τούτη τη φορά όμως, το επάγγελμα ήταν λες και τον επέλεξε. Ήταν ένας Καθαριστής.

Όχι βέβαια καθαριστής πολυκατοικιών ή αυτοκινήτων, ούτε φυσικά οδοκαθαριστής! Κανένα πρόβλημα δεν έχει ασφαλώς, με την «ευγενή» τάξη παντός καθαριστών και καθαριστριών και το ότι αποφεύγει να μπει μαζί τους στο ασανσέρ, έχει να κάνει με το ότι είναι «fit» και προτιμά τις σκάλες.

Αυτός είναι πάντα κομψοντυμένος και λαμποκοπά μιας και είναι καθαριστής ανθρώπων ή προσωπικοτήτων, όπως προτιμά να λέει. Είναι από τους πιο πετυχημένους στο χώρο του. Βέβαια δεν είναι ο μοναδικός.

Όμως όπως είναι φυσικό τέτοιας κοινωνικής βαρύτητας άτομα, δεν αναλώνονται με μικροανταγωνισμούς. Έχουν στο σύνολό τους ιδρύσει μια κοινοπραξία καθαρισμών και ο καθένας έχει υπ’ ευθύνη του, ένα μέρος της συνολικότερης διαδικασίας. Γιατί ο καθαρισμός ανθρώπων είναι μια διαδικασία, πολλαπλών σταδίων.

Οι εξπέρ του είδους έχουν κατορθώσει να δώσουν μέχρι και νόμπελ ειρήνης, στους μεγαλύτερους σφαγείς λαών. Μόνο που αυτοί ανήκουν σε άλλη κατηγορία, είναι παγκοσμίου επιπέδου. Βεβαίως και ο περί ου ο λόγος και οι συνεργάτες του, δεν έχουν και λίγα να κομπάσουν. Έχουν κατορθώσει να ξεπλύνουν από περιφερόμενα εκατομμύρια σε τσουβάλια ή βαλίτσες, από τσεκούρια έως μπαλταδάκια και κάθε λογής απατεώνες. Όσο μεγαλύτερος ο λεκές τόσο πιο εντυπωσιακά τα αποτελέσματα.

Βασικό στοιχείο της επιτυχίας, είναι η εξατομίκευση. Κάθε υποψήφιος προς καθαρισμό, υφίσταται και διαφορετικό πρόγραμμα πλύσης. Άλλος υφίσταται υπερέκθεση, τόση ώστε οι προβολείς να επισκιάσουν το λεκέ. Τι κι αν τραβολογιέσαι με δικαστήρια, τι κι αν χρωστάς στους υπαλλήλους σου, μπορείς πάντα με την κατάλληλη επεξεργασία, να είσαι πανταχού παρών celebrity. Σ’ άλλον αρκεί και μόνο η παρουσία του Καθαριστή και μια κούπα καφέ, στην υγειά του. Σ’ άλλον χρειάζεται η υπερπροβολή του ατοπήματος, ώστε κάθε περαιτέρω αναφορά να φαντάζει γραφική.

Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν και το μεγαλύτερο άγχος της δουλειάς, είναι η ανά πάσα στιγμή απαίτηση, επαρκούς ποσότητας σωτήρων. Γιατί τούτη η διαδικασία πλύσης, είναι εξαιρετικά δύσκολη. Θέλει μεγάλη δόση λήθης, επαρκή απόσυρση, καλό ξέπλυμα και εντατικό στέγνωμα. Βεβαίως κατά καιρούς, έχουν πολλά να επιδείξουν. Άραγε πόσες και πόσες φυγές, δε  μετονομάστηκαν επιτυχώς σε εξορίες και μεταναστεύσεις! Και πόσοι δεν ήταν αυτοί που αγνάντευαν ταβάνια, μέχρι την «αμόλυντη» επιστροφή τους.

Τούτες οι εποχές, είναι οι πιο προσοδοφόρες για τον καθαριστή. Μιας και η «ασυδοσία» του διαδικτύου, βγάζει πολλούς λεκέδες στην επιφάνεια.

Υπάρχουν φορές που και ο εν λόγω Καθαριστής χρειάζεται μια κάποια αυτοκάθαρση. Μα τούτο δεν είναι πρόβλημα για τους γνωρίζοντες την τέχνη. Το μόνο του πρόβλημα είναι η ταχεία ανάλωση των «μεσσιών» που προκύπτει σήμερα. Βέβαια κι αυτό θα το υπερπηδήσει, με τη δημιουργία ενός ξεπλυμένου μικροσωτήρα (έστω και συναδέλφου βρε αδερφέ, όπως ο ίδιος λέει) για όσο στεγνώνει τους μεγαλύτερους στα μανταλάκια.

Η πραγματική δυσκολία όμως, βρίσκεται αλλού. Στο ότι η εποχή των «μεσσιανιστών» τελειώνει και η κοινοπραξία, θα κλείσει δια παντός. Κάτι που γνωρίζει άλλωστε καλά. Ως τότε όμως, πρέπει να σπεύσει να κερδίσει όσα περισσότερα μπορεί, μήπως και του φανούν κάπου χρήσιμα.