Απόλλων Πάτρας: Το “καυγαδάκι” με την Πάτρα

Η κριτική για το κακό φετινό ξεκίνημα του Απόλλωνα Πάτρας στην Α1 του μπάσκετ μετά τις τρεις συνεχόμενες ήττες, είναι εύκολη:

Η προβληματική περιφέρεια, οι κακές επιλογές στους ξένους, ο Γουντς που ούτε μπορεί ούτε πρέπει να κάνει τα πάντα και η δουλειά του (μέχρι την περασμένη Κυριακή) προπονητή Θ. Παπαχατζή που δεν φάνηκε καθόλου.

Όμως το πρόβλημα με το φετινό Απόλλωνα μοιάζει πιο σύνθετο και δεν είναι κυρίως αγωνιστικό. Φεύγοντας πέρυσι ο Νίκος Βετούλας, μετά από πέντε χρόνια στον πάγκο, οδήγησε εξ ανάγκης στο χτίσιμο μιας νέας ομάδας.

Σε ομάδες όμως σαν τον Απόλλωνα που στηρίζεται σ’ ένα πρωτοφανές δέσιμο με την πόλη τους, οποιοδήποτε χτίσιμο δεν μπορεί παρά να ξεκινά από αυτήν ακριβώς τη σχέση.

Ο φετινός Απόλλωνας μοιάζει σα να έχει «καβγαδίσει» με τους φιλάθλους του. Λιγότερα εισιτήρια διαρκείας, μάλλον λιγότεροι χορηγοί, γκρίνια ακόμα και για την έκδοση της κάρτας φιλάθλου, χειρότερη επικοινωνιακή δουλειά, κόντρες που δεν κρύβονται, εμφανής έλλειψη πάθους.

Και στην κορυφή το «αντίπαλο δέος» του υγιέστατου Προμηθέα. Η δεύτερη ομάδα μπάσκετ της πόλης παίζει πια στην Α2 και «απειλεί» την πρωτοκαθεδρία των μελανόλευκων.

Ο Απόλλων προλαβαίνει να βελτιωθεί αγωνιστικά. Προέχει όμως να ξαναπιάσει το νήμα με την Πάτρα από εκεί που το άφησε πέρυσι, λίγο πριν τον τελικό του Κυπέλλου.