tetartopress

Ας ανοίξουμε τα σύνορα του μυαλού μας


Από τις πρώτες πρωινές ώρες, όταν και έγιναν γνωστές οι επιθέσεις στο Παρίσι ο κόσμος των social media έχει γεμίσει με εικόνες, διαδικτυακές προσευχές και hashtags συμπαράστασης στους κατοίκους της Γαλλικής πρωτεύουσας. Για μια κοινωνία που πολλάκις έχει κατηγορηθεί πως δεν παίρνει θέση στα πράγματα, πως επαναστατεί από τον καναπέ ίσως δεν είναι απαραίτητα κακό να εκφράζουν τη θλίψη και τον προβληματισμό τους για ένα γεγονός έστω και με αυτόν τον τρόπο. Είναι όμως αυτό αρκετό;

Η κατάσταση δε θα αλλάξει με προσευχές και post-αρίσματα. Πρέπει να αντιληφθούμε πως το ζήτημα δεν είναι μόνο θρησκευτικό ή πολιτικό αλλά κυρίως ανθρωπιστικό. Το ζήτημα δεν είναι αν το χέρι που πυροβόλησε ήταν Μουσουλμάνου ή Χριστιανού. Το ζήτημα είναι το σκότος που περιβάλλει πλέον την ανθρώπινη σκέψη.

Πριν μία ημέρα η ISIS ανέλαβε την ευθύνη για την αιματηρή επίθεση στη Βηρυτό με πάνω από 40 νεκρούς και 200 τραυματίες. Και ενώ κάποιος θα περίμενε μια αντίδραση έστω και από το καναπέ, το facebook δεν πλημμύρισε ποτέ από μηνύματα συμπαράστασης και εικόνες της σημαίας του Λίβανου. Η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη για τους ανθρώπους του Παρισιού αλλά όχι για τους πρόσφυγες από την Ανατολή; Ανησυχούμε για τους φίλους και συγγενείς μας στη Γαλλία αλλά σφυρίζουμε αδιάφορα σε καθημερινές εικόνες νεκρών στα νερά της Μεσογείου; Κοστολογούμε τις ανθρώπινες ζωές με βάση το χρώμα και την εθνικότητα; Δικαιολογούμε αποτρόπαιες πράξεις με πρόσχημα τη θρησκεία και τα πολιτικά συμφέροντα; Και ανεβάζουμε που και που καμιά εικόνα «συμπαράστασης» στο instagram νιώθοντας πως «το κάναμε το χρέος μας και σήμερα» ενώ μετά από λίγο θα ζητήσουμε να κλείσουν τα σύνορα μας γιατί «γίναμε ξέφραγο αμπέλι».

Ας ανοίξουμε τουλάχιστον τα σύνορα του μυαλού μας και ας μη μας το επιτρέπουν. Ας καταλάβουμε πως δεν πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα του φόβου και ας μην επιτρέψουμε σε καμία θρησκεία και σε κανένα πολιτικό καιροσκοπισμό να αφαιρεί αθώες ζωές. Ας μισήσουμε το φόβο που σκορπάνε στο μυαλό μας και ας βάλουμε πάνω απ’ όλα τον άνθρωπο.

 
 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 
 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
"Μαύρος κότσυφας, μαύρο βατόμουρο" - Το βαθιά ανθρώπινο πορτραίτο μιας ελεύθερης γυναίκας

“Μαύρος κότσυφας, μαύρο βατόμουρο” – Το βαθιά ανθρώπινο πορτραίτο μιας ελεύθερης γυναίκας

"Μαύρος κότσυφας, μαύρο βατόμουρο" ("Shashvi shashvi maq'vali" / "Blackberry, Blackberry, Blackbird"). Σκηνοθεσία: Ελένε Ναβεριάνι. Πρωταγωνιστούν: Έκα Χαβλεϊσβίλι, Τεμίκο Τσιτσινάντζε. Γεωργία, ...
«Άτλας» του Εμμανουήλ Κωνσταντινίδη

«Άτλας» του Εμμανουήλ Κωνσταντινίδη στο PalmTree MCA

Η παράσταση «Άτλας»  του Εμμανουήλ Κωνσταντινίδη συνεχίζει τις παραστάσεις έως 29 Απριλίου στο PalmTree Multinfuntional Center of Arts. “Εν αρχή ...
Laughing in Afghanistan

«Γελώντας στο Αφγανιστάν» στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος 

Γελώντας στο Αφγανιστάν μια ταινία της Αννέτας Παπαθανασίου 20, 21, 22 Απριλίου 2024, στις 20:00, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά ...
Θωμάς Ζάμπρας

Θωμάς Ζάμπρας – Απόφοιτος Λυκείου στο Πάνθεον στην Πάτρα

Ο Θωμάς Ζάμπρας επιστρέφει με την παράσταση “Απόφοιτος Λυκείου” για μία μοναδική βραδιά στο θέατρο Πάνθεον στην Πάτρα. Ο τίτλος ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 265 Άρθρα

Ο Δημήτρης Μουργελάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τρίπολη, αλλά από το 2011 ζει μόνιμα στην Πάτρα. Είναι φοιτητής του Οικονομικού Τμήματος στο Πανεπιστήμιο Πατρών όμως η μεγάλη του αγάπη είναι η μουσική με την οποία ασχολείται ενεργά ως μπασίστας στους Salto Mortale. Αποτελεί μέλος της οικογένειας του «Τετάρτου» από το 2012 και ασχολείται γενικότερα με τη μουσική αρθρογραφία. Στόχος του είναι μέσα από το «Τέταρτο» η ανάδειξη της ελληνικής μουσικής σκηνής και ιδιαίτερα των νέων συγκροτημάτων. [email protected]

Back to Top