Βροχή τα γκολ, βροχή και οι εικόνες!

Τα άλλα παιδιά / Πάμπλο Δε Λα Τσίκα

Η δεύτερη μέρα του Φεστιβάλ Ντοκυμανταίρ Θεσσαλονίκης τα είχε όλα! Λιακάδα έξω, λιακάδα και μέσα στην σκοτεινή αίθουσα! Σε αντίθεση με την πρώτη μέρα, τα ντοκυμανταίρ της δεύτερης είχαν πολύ κινηματογράφο στις εικόνες τους. Χωρίς να προδίδουν την ταυτότητά τους, είχαν εκείνη την δόση των ταινιών μυθοπλασίας, που τα κάνει να ξεχωρίζουν.

Είναι τεράστια ηδονή να ξεκινάς το μεσημέρι σου στο αγαπημένο “Ολύμπιον” (καθισμένος πρώτη σειρά στον εξώστη έχοντας την αίσθηση ότι εάν βουτήξεις δεν θα πας προς τα κάτω, αλλά ευθεία και θα μπεις μέσα στην τεράστια οθόνη!) με μια ταινία ύμνο στην Αλάνα, την πιτσιρικαρία και την Στρογγυλή Θεά! Ο πιτσιρικάς Μουμπίρου Ρίγκαν ονειρεύεται να γίνει ο επόμενος Φερνάντο Τόρες και να βάλει το γκολ, που θα χαρίσει στην Ουγκάντα το πρώτο της Παναφρικανικό Κύπελλο. Στην αρχή της ταινίας μας συστήνεται σαν “killer, striker”, αφού το μπόι, που του λείπει το κερδίζει με το παραπάνω σε εκτελεστική δεινότητα. Το εξαιρετικό ντοκυμανταίρ του Ισπανού Pablo De La Chica “Τα άλλα παιδιά” καταγράφει με μοναδικό τρόπο την προσπάθεια των αξιολάτρευτων χαμινιών να κερδίσουν όχι μόνο τους αντιπάλους τους, αλλά και μια καλύτερη ζωή.

Ο τρομερός προπονητής τους προσπαθεί να κερδίσει τα προς το ζην πουλώντας cds και dvds και προσπαθεί με νύχια και με δόντια να καλυτερέψει την ζωή των πιτσιρικάδων. Να παίξουν μπάλα, αλλά και να σπουδάσουν. Έτσι όλη η ομάδα φιλοξενείται στο ταπεινό σπίτι του! Δεκαέξι χαμίνια και αυτός. Προπονητής, φίλος, μάνα και πατέρας!

Η ταινία είναι γλυκόπικρη, όπως ακριβώς και η ζωή των πιτσιρικάδων. Όση πίκρα φέρνει η ζωή, η στρογγυλή Θεά την εξαφανίζει.

Κι ας μένουν πολλές φορές προπονητής και παίκτες νηστικοί για μέρες, κι ας τους διώχνουν από το Σχολείο επειδή δεν έχουν να πληρώσουν τα δίδακτρα μετά το φάγωμα των αθλητικών υποτροφιών τους από τον Διευθυντή… Πάνω απ΄όλα είναι ομάδα και δεν λυγίζουν!

Ο μικρός Μουμπίρου Ρίγκαν κάνει μεγάλα όνειρα και θέλει, σαν το είδωλό του, τον Φερνάντο Τόρρες να βάλει ένα γκολ, που θα χαρίσει κάτι μοναδικό στην πατρίδα του: το Κύπελλο Αφρικής!

Τα λόγια του ίδιου του Τόρρες στο τέλος κρατούν ζωντανό όχι μόνο το όνειρο του Ρίγκαν, αλλά όλων, όσοι είμαστε παιδιά της αλάνας.
“Εμείς μπορεί να έχουμε τα πάντα”, σημειώνει ο “El Niño”, “εκείνοι έχουν την Ελπίδα!”.

Δεν ξέρω εάν ο μικρός Ρίγκαν καταφέρει να βάλει το πολυπόθητο γκολ, εκείνο, όμως, που ξέρω είναι, ότι η ταινία “Τα άλλα παιδιά” έβαλε στο “Ολύμπιον” μια ντουζίνα γκολ!

Ο απατεώνας / Μπαρτ Λέιτον

Η λιακάδα του φεστιβαλικού Σαββάτου δεν είχε μόνο τους φοβερούς πιτσιρικάδες. Είχε κι έναν απίστευτο απατεώνα (Ο απατεώνας / Μπαρτ Λέιτον), ένα γοητευτικό ταξίδι επιστροφής στην Μητέρα Αφρική (Σασαμανέ / Τζούλια Αμάτι) κι ένα αριστουργηματικό πάντρεμα αρχειακού υλικού και ροτοσκοπικού κινουμένου σχεδίου, που μας πηγαίνει πίσω στο χρόνο και συγκεκριμένα την πρώτη Αυγούστου του 1966, όταν ένας ελεύθερος σκοπευτής ανέβηκε με το ασανσέρ στον τελευταίο όροφο του Πύργου του Πανεπιστημίου του Τέξας και άνοιξε πυρ, κρατώντας την πανεπιστημιούπολη όμηρο για 96 λεπτά (Πύργος / Κιθ Μέιτλαντ).

Η γιορτή, όπως καταλαβαίνετε, άρχισε για τα καλά!

Πύργος / Κιθ Μέιτλαντ

Σασαμανέ / Τζούλια Αμάτι