Αποκαλυπτικά πορτρέτα συγγραφέων – µύθων

Το «Γράφοντας τις ζωές των άλλων», θα µπορούσε να είναι τίτλος ενός ροµάντζου. Οι ζωές των άλλων εξάλλου είναι αυτές που δεν θα µπορέσουµε να ζήσουµε, κι έτσι το µόνο που µας αποµένει είναι να τις ακούµε, να τις βλέπουµε ή να τις διαβάζουµε.

Τι συµβαίνει όµως όταν αυτοί οι «άλλοι» είναι κάποιοι απ’ τους µεγάλους συγγραφείς της παγκόσµιας λογοτεχνίας; Τι βιβλίο µπορεί να προκύψει όταν ένας απ’ τους καλύτερους σύγχρονους Ισπανούς συγγραφείς αποφασίζει να γράψει για τις ζωές κάποιων σπουδαίων συναδέλφων του;

Γουίλλιαµ Φώκνερ, Τζόζεφ Κόνραντ, Τζέηµς Τζόυς, Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, Βλαντιµίρ Ναµπόκοφ, Αρθούρος Ρεµπώ, Ρόµπερ Λούις Στήβενσον είναι µόνο κάποιοι απ’ τη µεγάλη λίστα του Χαβιέ Μαρίας;

Στο Γράφοντας τις ζωές των άλλων λοιπόν, παρουσιάζονται στιγµιότυπα από τις ζωές των συγγραφέων, συχνά µε µια διάθεση ευτράπελη (όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο Χαβιέ Μαρίας) κι έτσι είναι που µαθαίνουµε πως ο Κόνραντ για παράδειγµα παρατούσε συνέχεια τα τσιγάρα που άναβε όπου έβρισκε, δηµιουργώντας έναν µόνιµο φόβο στη γυναίκα του ότι κάποια στιγµή θα αρπάξει φωτιά κι αυτός ο ίδιος ή πως ο Φώκνερ δεν έδινε σηµασία σε κανένα γράµµα από τους εκδότες του αν µετά το προσεκτικό άνοιγµα του φακέλου δεν εντόπιζε κάποια επιταγή. Τέτοιου είδους γαργαλιστικές λεπτοµέρειες φαίνονται άχρηστες βεβαίως. Όµως ένας καλός συγγραφέας γνωρίζει πολύ καλά πως ο µύθος ενός προσώπου ακριβώς από τέτοιες λεπτοµέρειες τρέφεται και συντηρείται. Έτσι ο Μαρίας δηµιουργεί µια συλλογή από υπέροχα πορτρέτα που δεν θα ικανοποιήσουν µόνο τους βιβλιοφάγους που έτσι κι αλλιώς έχουν µια «κεκτηµένη» περιέργεια να µάθουν κάτι παραπάνω για τους αγαπηµένους τους µεγάλους συγγραφείς, αλλά και κάθε άλλον αναγνώστη που είτε θέλει απλώς να διαβάσει κάποια όµορφα κείµενα µε ήρωες κάτι «λοξούς» τύπους που έγραφαν βιβλία είτε θέλει να ρίξει µια µατιά στις συχνά έντονα αντιφατικές και συναρπαστικές ζωές κάποιων σπουδαίων καλλιτεχνών.