Δωμάτιο με θέα

Μεταξύ μας, δεν πίστευε ποτέ στους διαγωνισμούς. Πάντοτε έλεγε πως νικητές δεν υπάρχουν σε κάτι τέτοια, ή πως κερδίζουν γνωστοί και φίλοι, ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων.

Δήλωσε συμμετοχή μάλλον από βαρεμάρα δηλαδή, παρά από πίστη ότι κάτι καλό μπορεί να γίνει. Σιγά μην κέρδιζε αυτός διακοπές. Κι όμως. To δωμάτιο 128 είχε θέα στη θάλασσα.

Όταν έφτασε, άφησε για μια στιγμή τη βαλίτσα του κάτω, έτσι είχε δει να κάνουν στις ταινίες και θαύμασε αυτό που είχε κερδίσει. Για μια στιγμή νόμιζε πως κάποιος του κάνει πλάκα, πως θα μεταφερθεί πάλι στο μπαλκόνι του να βλέπει τα ρούχα τού απέναντι, μα πριν προλάβει να σκεφτεί παραπάνω, βρέθηκε να φοράει το μαγιό του. Το νερό του Αιγαίου του φάνηκε δροσιστικό, του φάνηκε να τον πλένει από όλη την πόλη και να τον ξαναγεννά. Λίγο πριν πέσει ο ήλιος πήρε την πετσέτα του και γύρισε να ντυθεί και να σεργιανίσει στο νησί που του χαρίστηκε από το πουθενά, έστω για τρεις ημέρες.