Είδαμε “Planet of Zeus” και “Void Droid” στην Κόρινθο

Οι Planet of Zeus δεν έχουν καταφέρει τυχαία να φτάσουν εκεί που βρίσκονται τώρα. Είτε σου αρέσουν είτε όχι οφείλεις να παραδεχτείς πως πρόκειται για μια μπάντα που εργάζεται σκληρά, δείχνει τεράστια αγάπη για τη μουσική και δίνει απαντήσεις πάνω στη σκηνή και μόνο. Πλέον δεν είναι χθεσινοί. Μπορούν να διαχειριστούν την επιτυχία, την αμφισβήτηση, τις σκληρές περιοδείες κτλ. Και αν τυχόν δεν ήσουν σίγουρος για κάτι από τα παραπάνω ήρθε το live τους στην Κόρινθο και το Artichoke για να σε αφήσουν με ανοιχτό το στόμα για ακόμη μια φορά.

Πρώτη φορά βρισκόμουν στην πόλη και το μαγαζί μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, αν και μάλλον αποδείχτηκε μικρό για τα δεδομένα των Planet. Η μπάντα προερχόταν από Ευρωπαϊκή περιοδεία για την προώθηση του «Loyal to the pack» αλλά και από μεγάλα live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Τυχόν φόβοι για «κουρασμένο» performance και κακό ήχο διαψεύστηκαν πανηγυρικά από το πρώτο κιόλας κομμάτι. Μπήκαν με φόρα με το ομώνυμο από το «Loyal…» μπροστά σε ένα κοινό που έβραζε και δε σταμάτησαν να προσπαθούν να συμπαρασύρουν μέχρι και τον τελευταίο παρευρισκόμενο καθ’ όλη τη διάρκεια της εμφάνισής τους.

Το setlist βασίστηκε αρκετά στο τελευταίο άλμπουμ από το οποίο ακούσαμε 6 κομμάτια με μεγάλη έκπληξη το μπαλαντοειδές «Retreat» ενώ δε θα μπορούσαν να λείπουν και παλιότερα κλασσικά πλέον όπως τα «Macho Libre», «Leftovers», «Sky high heels» κτλ. Το «Beast within» πήρε κεφάλια και ήταν και το προσωπικό μου αγαπημένο ενώ το encore με «Vigilante» και το τζαμαριστό «Vanity Suit» εξαφάνισαν και το τελευταίο ίχνος ενέργειας που μας είχε απομείνει.

Άξιοι συμπαραστάτες σε αυτή τη βραδιά ήταν οι Πατρινοί Void Droid για τους οποίους τα έχουμε πει πολλές φορές. Αυτό που είχα περιέργεια να δω ήταν αν θα μπορούσαν και εκτός έδρας να παρασύρουν τον κόσμο και νομίζω πως τα διαδοχικά mosh pits έδειξαν πως το κατάφεραν με χαρακτηριστική ευκολία. Τα «Praying Mantis» και «Watermaker» είναι συναυλιακοί ύμνοι και όσοι ήξεραν τους στίχους (οι οποίοι ήταν αρκετοί παρεμπιπτόντως) βοήθησαν τον Αντρέα στα φωνητικά ενώ έκλεισαν την εμφάνισή τους με το «Stray dog rolly» κερδίζοντας απ’ ότι φάνηκε πολλούς νέους φίλους. Το «Terrestrial» που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες είναι ένα από τα καλύτερα heavy rock albums που έχει να επιδείξει η ελληνική σκηνή και δείχνει πως το ταβάνι της μπάντας είναι πολύ υψηλό.