Εικόνες στη βαλίτσα

Είναι µερικές φορές που ο καιρός τα φέρνει έτσι που να πρέπει να σε αποχωριστώ, άλλοτε για λίγο κι άλλοτε για πιο πολύ. Έτσι κάθε φορά πριν φτάσει η µέρα αυτή για να φύγω, κλείνω ραντεβού µαζί σου και κανονίζουµε, χωρίς λόγια πολλά, να βρεθούµε, να περπατήσουµε οι δυο µας, να τα πούµε και να σε χαιρετίσω…

Φτιάχνοντας τις αποσκευές µου σκέφτοµαι τι δικό σου να πάρω µαζί µου, κάτι από εσένα, κάτι που να σε θυµίζει µέχρι να γυρίσω πάλι πίσω… Εικόνες και φωτογραφίες, αναµνήσεις και σκέψεις, µια βόλτα στα Ψηλαλώνια απόγευµα Κυριακής; τη θέα από την Achaia Clauss; το χάλκινο τρούλο του Παντοκράτορα; την όψη της παρατηµένης γοητείας που έχουν τα παλιά σου εργοστάσια, το Παλιό Νοσοκοµείο στην Άνω Πόλη, το πλακόστρωτο της Ηφαίστου, την καµάρα κάτω από τις σκάλες της Πατρέως, την πλατεία του Αγ. Γεωργίου, λίγη από τη θάλασσα µπροστά σου; Πόσα απ’ όλα αυτά θα µπορούσα άραγε να µαζέψω µέσα σε λίγη ώρα;

Στα σίγουρα δεν µπορώ να διαλέξω ένα ή κάποια απ’ όλα αυτά κι έτσι τα χώνω όλα µαζί µέσα στη σκέψη µου και παραγεµίζω τη βαλίτσα του µυαλού µου µ’ εσένα… υπέρβαρο εξάλλου οι εικόνες αυτές δεν πληρώνουν! Τα ρούχα τα τακτοποιώ στη βαλίτσα, τα δικά σου τα πράγµατα τ’ αφήνω να τριγυρνούν ανάκατα στη σκέψη µου µέχρι να τα ξαναπούµε…