Ζωή

Είναι όπως το διάβασμα ενός βιβλίου μέσα στο κελί· ένα και μόνο βιβλίο και πρέπει να το διαβάσεις.

Το «πρέπει» το έθεσες μόνος· άλλοι δεν το άνοιξαν καν, άλλοι απλώς το φυλλομέτρησαν και κάποιοι το πέταξαν στον κάδο. Εσύ όμως το έπιασες στα χέρια, τ’ άνοιξες κι άρχισες να ρουφάς τις σελίδες του, να διδάσκεσαι τις σοφίες του, να κλαις και να γελάς μαζί του.

Μα η ώρα πέρασε και προτού το καταλάβεις ο δεσμοφύλακας ήρθε, σου πήρε το βιβλίο κι έσβησε το φως. Άλλο βιβλίο δεν έχεις κι ας μην είναι αργά ούτε νωρίς για να ξαναδιαβάσεις. Κι αρχίζεις να φωνάζεις και να κατηγορείς που σου στερήσαν τη μόνη σου χαρά.

Μα ακόμη δεν κατάλαβες και δεν αναρωτήθηκες γιατί είσαι σε κελί…