Η θάλασσα έχει τρόπο να σε ξεµυαλίσει
Το να ζεις σε παραθαλάσσια πόλη είναι πραγµατικά µεγάλη τύχη. Η θάλασσα για την Πάτρα πάντοτε αποτελούσε σηµαντικό κοµµάτι της, καθώς υπήρξε µεγάλο εµπορικό λιµάνι ειδικά τον περασµένο αιώνα µε το σταφιδεµπόριο, αλλά και συνεχίζει και σήµερα µε διαφορετικές εµπορικές συναλλαγές και χωρίς την ίδια άνθιση βέβαια, αλλά και ως το κοντινότερο πέρασµα για την Ιταλία. Το µαγικό µε την Πάτρα είναι το πώς ουσιαστικά µπορεί και «εισβάλλει» η θάλασσα µες την πόλη. Γιατί δυστυχώς ενώ η θάλασσα είναι µες στα πόδια µας, οι κατά καιρούς ιθύνοντες δεν την έχουν αξιοποιήσει αρκετά για να είναι πιο προσιτή και προσβάσιµη στον κόσµο.
Advertisement
Όταν το λιµάνι βρισκόταν στον µόλο της Αγίου Νικολάου, µπορεί να κατέβαινες τα σκαλιά της Γεροκοστωπούλου για παράδειγµα και να έβλεπες ένα πλοίο να ξεπροβάλλει µέσα από τις πολυκατοικίες, πηγαίνοντας να δέσει στο λιµάνι. Είναι και η ρυµοτοµία της πόλης που όλες οι κάθετες οδηγούν στην θάλασσα, οπότε ένα καράβι κάπου από κάποιο δρόµο το πετύχαινες µες στη µέρα.
Και µες στην πόλη ακόµη, η θάλασσα έχει τρόπο να σε ξεµυαλίσει… Συνεργάζεται βέβαια µε το αεράκι… Εκεί που µπορεί να περπατάς αµέριµνος στο δρόµο, σου έρχεται ξάφνου µία µυρωδιά αύρας θαλασσινής και σε ξελογιάζει. Και µετά πώς να µην σκεφτείς, αλµυρίκια, ουζάκια, καλαµαράκια και καλή παρέα; Άντε να δουλέψεις…
Αλλά αυτές οι παραλιακές βόλτες πραγµατικά είναι το κάτι άλλο. Με ένα βήµα είσαι σε οποιαδήποτε παραλιακή ζώνη. Είτε για µπάνιο, Χειµώνα – Καλοκαίρι, είτε για περίπατο και τρεξιµατάκι, είτε απλά για να κάτσεις στην παραλία να θαυµάσεις το ηλιοβασίλεµα (άλλο κεφάλαιο τα ηλιοβασιλέµατα της Πάτρας) και να µαζέψεις κοχύλια. Αυτούς τους θησαυρούς της θάλασσας που σε µια αντάρα τους ξεβράζει στην παραλία. Κοχύλια, αστερίες, ξυλαράκια, δίχτυα και µερικές ίσως άτυχες µέδουσες. Κάθεσαι στην παραλία και ξαποσταίνει το βλέµµα σου στο απέραντο µπλε, αδειάζει η σκέψη σου έστω και για λίγο από έγνοιες, χάνεσαι και ξεκουράζεσαι… Πόσοι από εµάς το κάνουν δεν ξέρω και πόσοι το εκτιµούν.
Υπάρχουν και οι πολύ τυχεροί βέβαια που έχουν τα µπαλκόνια τους ή τους κήπους τους µπροστά στη θάλασσα. Πόσοι δεν τα έχουµε ζηλέψει; Πόσοι δεν έχουµε σκεφτεί τι ωραία που θα ήταν να ανοίγεις το πρωί το παράθυρό σου και να αντικρίζεις κάτι τόσο όµορφο… Αν είστε από αυτούς τους τυχερούς φωνάξτε και τους φίλους σας να πιείτε καφεδάκι στα ωραία σας µπαλκόνια, διαφορετικά µε την πρώτη ευκαιρία βουρ για βόλτα στην πλαζ!
Advertisement
Advertisement