Μετανοείτε

Από τότε που θυμάμαι αιωρείται πάνω απ’ τα κεφάλια μας η απειλή κάποιας κρίσης.

Οι νεανικές παρορμήσεις ελέγχονταν από το «τί θα πει ο κόσμος», ο βαθμός του καθηγητή ενίοτε καθόριζε τις πρέπουσες ή μη απόψεις, ο πανταχού παρών παρατηρούσε τις κολάσιμες προσωπικές και ιδιωτικές σκέψεις και πράξεις.

Αυτοί κι άλλοι παράγοντες έπλαθαν και πλάθουν χαρακτήρες, που κάνουν καλύτερα από ο,τιδήποτε αυτό που τους καθόρισε: να κρίνουν. Σήμερα κυρίως, την περίοδο της μεγάλης κρίσης –οικονομικοπολιτικής, κοινωνικής και κυρίως παιδείας– έχουν να κατακρίνουν πολλά, αρνούμενοι πεισματικά όμως να ξεκινήσουν απ’ τη βάση: την αυτοκριτική.

Γι’ αυτό και «υπάρχουν και χειρότερα» κι αφού «κρίση είναι, θα περάσει», «την υγειά μας να ‘χουμε». «Έχει ο Θεός»…