«Ο Μπάμπης είναι διαολεμένο μυαλό…»

Ένας χρόνος μετά το θάνατο του Μπάμπη Γκολέ, μπορεί να γράφτηκε ότι τον ξεχάσαμε στην Πάτρα επειδή δεν υπήρχε πολύς κόσμος στο ετήσιο μνημόσυνο, όμως κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να συνέβη. Ή, τέλος πάντων, το αν θυμόμαστε ή ξεχνάμε τον μεγάλο Γκολέ, δεν θα το κρίνει η προσέλευσή μας στο μνημόσυνο.

Ίσως το κρίνει, το αν θα γίνει κάτι συνολικό που να τιμά το έργο και την επίδρασή του στο χώρο της λαϊκής μουσικής, όμως κι αυτό είναι κάτι που μένει να αποδειχθεί.

Με αφορμή τη συμπλήρωση του ενός χρόνου ξαναδιαβάσαμε τα όσα είπε για τον Μπάμπη Γκολέ, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς οργανοπαίχτες της λαϊκής μουσικής, ο Γιώργος Τζαμούλιας, στη μαρτυρία που κατέθεσε στους Θωμά Αγραφιώτη και Άρη Μηλιώνη, όπως δημοσιεύτηκε στο βιβλίο «Ο λαϊκός καλλιτέχνης Γιώργος Τζαμούλιας».

Έλεγε λοιπόν ο Τζαμούλιας ανάμεσα σε άλλα για τον Γκολέ:

Με τον Μπάμπη τον Γκολέ, δουλέψαμε και στην «Μαντουβάλα» του Τάκη του Παλαιοθόδωρου, στο καλοκαιρινό «Τροκαντερό», κάποιο καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, κάπου κοντά στο 1971, και μετά, μας πήρε κάποιος Γιώργος Υψηλάντης, ο οποίος είχε το «Κανόνι», εκεί που, τώρα, έχουν έδρα και αράζουνε τα λεωφορεία των αστικών, επί της εθνικής οδού, προς το Ρίο, αριστερά από μια εκκλησία, από τον Άγιο Ελευθέριο, νομίζω. […] Και φυσικά, δουλέψαμε, μαζί με τον Μπάμπη τον Γκολέ, και στην «Ανδρομέδα», την περίοδο 1976-1977, ενώ μετά το 1980, πήγαμε και δουλέψαμε, έξω, στο «Χάραμα», στο υπόγειο. Στην «Ανδρομέδα», όπως και στο «Χάραμα», έγινε το σώσε, έγινε το κάτι άλλο.

Αυτό, όμως, που έχω να πω, είναι ότι, σαν καλλιτέχνης, ο Μπάμπης ο Γκολές είναι φανταστικός, είναι τρομερός. Και στο ο, τιδήποτε: κιθάρα να πάρεις, θα παίξει, μπουζούκι να πάρεις, θα παίξει, μαντολίνο να πάρεις, θα παίξει, μπαγλαμά να πάρεις, θα παίξει. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Είναι διαολεμένο μυαλό. Μέχρι τώρα, πόσα τραγούδια έχει γράψει; Μπορεί και τα θυμάται όλα απέξω…

(Στη φωτογραφία ο Μπάμπης Γκολές με τον μεγάλο καραγκιοζοπαίχτη Γιάνναρο στο σπίτι του Μήτσου του “Κουρέα” στις 26/10/1978.  Η φωτογραφία προέρχεται από το αρχείο του Δημήτρη Δημησιάνου και δημοσιεύτηκε στο βιβλίο για τον Γ. Τζαμούλια)