Αναζητώντας τον έρωτα στο «Πόρτο»

Όταν πέφτω πάνω σε μια ταινία, που φέρει τ’ όνομα μιας πόλης, αμέσως σκέπτομαι: «ένα αγόρι συναντά ένα κορίτσι σε αυτήν την πόλη, περνούν μια νύχτα μαζύ και μετά…».

Στο «Πόρτο» του 35χρονου Αμερικάνου, γεννημένου στο Σάου Πάουλου, Gabe Klinger ο Αμερικάνος Τζέηκ (εξαιρετικός ο Anton Yelchin, σ’ έναν από τους τελευταίους ρόλους πριν φύγει τόσο απροσδόκητα τον περασμένο Ιούνιο) θα συναντήσει τη Γαλλίδα Ματί (υπέροχη η Lucie Lucas στο κινηματογραφικό της ντεμπούτο!) στο Café Ceuta. Θα περάσουν μια νύχτα μαζύ, κινδυνεύοντας να πεθάνουν από υπερβολική δόση έρωτα, και με το φως της μέρας θα γίνουν ανάμνηση. «Όλος ο Χρόνος είναι απλά Ανάμνηση», έχει πει ο σπουδαίος ντοκυμανταιρίστας James Benning, μια από τις μεγάλες κινηματογραφικές αγάπες του σκηνοθέτη.

Έτσι οι ήρωες του Klinger θα συνεχίσουν να είναι μαζύ μέσα από το όνειρο και τις αναμνήσεις. Κρίμα, θα πεις, έτσι όπως τους βλέπεις όμορφους και ταιριαστούς. Ο σκηνοθέτης σε συνέντευξή στο mubi, εν μέρει φαίνεται, να το αποδέχεται: «Η έλξη είναι ένα μυστήριο για μένα. Πάντα είμαι κουμπωμένος, όταν ακούω ανθρώπους να λένε: “ιδανικό ζευγάρι” ή “αξίζουν ο ένας τον άλλον”. Πώς το ξέρετε; Μπορεί να είσαι τέλειος για κάποιον, αλλά η ζωή σου να μην είναι τέλεια. Ή μπορεί να έχεις βρει τον τέλειο σύντροφο, αλλά να μην αντέχεις να είσαι μαζύ του».

Η ταινία αρχικά ήταν να γυρισθεί στην… Αθήνα, αλλά ας όψεται η κρίση… Έτσι, λοιπόν, από την Αθήνα, το όμορφο και ταιριαστό ζευγάρι της ταινίας συναντιέται στον Πορτογαλικό Βορά και αντί για “Athens”, η ταινία βαπτίζεται “Porto”.

Ο βουτηγμένος στην κινηματογραφοφιλία σκηνοθέτης δημιουργεί μια ταινία βουτηγμένη στην κινηματογραφοφιλία. Και με τον Jim Jarmusch στην παραγωγή. Η κινηματογραφοφιλία, όμως, πολλές φορές σκοτώνει την ταινία. Στην περίπτωση του «Πόρτο» η ταινία θα μείνει, τελικά, ζωντανή με εμφανή, όμως, τα σημάδια. Η κινηματογραφοφιλία είναι ευχή και κατάρα και μπορεί να σκοτώσει μια ταινία, εάν ο σκηνοθέτης την ώρα της δημιουργίας δεν αφήσει τον κινηματογραφόφιλο σπίτι μαζύ με τις… ταινίες.

Εκεί, που λες, τώρα θα πετάξει το ζευγάρι και η ταινία θα απογειωθεί, αντί για πτήση έχουμε πτώση. Εντάξει τέτοιες πτήσεις συμβαίνουν στις ταινίες του Linklater (άλλη μεγάλη αγάπη του Κlinger), δεν συμβαίνουν σε κάθε ταινία.

Αξιοσημείωτο, ότι ο σκηνοθέτης γύρισε την ταινία του σε 8, 16 και 35 μιλιμέτρ. Πριν τις δυο προβολές στη Σαλονίκη το «Πόρτο» προβλήθηκε στην Κοπεγχάγη σε τριανταπεντάρα κόπια!

Προσπάθησα να φανταστώ το ζευγάρι του «Πόρτο» στην Αθήνα και τελικά δεν το… φαντάστηκα. Αντίθετα πολύ εύκολα το φαντάζομαι σε μια πόλη σαν την Πάτρα. Λέτε;

Πριν τρία χρόνια στη Βενετία με το “Double Play: James Benning and Richard Linklater” ο Klinger κέρδισε το Χρυσό Λιοντάρι Καλύτερου Ντοκυμανταίρ, τώρα με το «Πόρτο» βουτάει λιγάκι πιο βαθιά.

Περιμένω την επόμενη βουτιά του. Θα βουτήξει βαθιά και θα ξαναβγεί στην επιφάνεια ή…;

Με πέντε λέξεις: αναζητώντας τον έρωτα στο Πόρτο.

Το «Πόρτο» του Γκέιμπ Κλίνγκερ συμμετείχε στους «Ανοιχτούς Ορίζοντες» του 57ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Προβλήθηκε την Παρασκευή, 4 Νοεμβρίου στις 21:30 στην αίθουσα «Tζον Kασσαβέτης» και το Σάββατο, 5 Νοεμβρίου στις 13:30 στην αίθουσα «Φρίντα Λιάππα».