Το στοίχημα των ανθρώπων

Ραντεβού σήμερα με ένα άλλο είδος λογοτεχνίας, τη φανταστική και το Μιχάλη Σπέγγο, ο οποίος έχει τη μοναδική ικανότητα να παντρεύει μεταξύ τους τη λογοτεχνία, τη φιλοσοφία, την τέχνη, την ίδια τη ζωή, μεταμορφώνοντας και τα πιο μικρά και καθημερινά πράγματα σε πραγματική ουσία. Με «το στοίχημα των ανθρώπων» ερχόμαστε όλοι μας, ανεξαρτήτως της αγάπης μας ή του πάθους μας για το μεταφυσικό, αντιμέτωποι με ερωτήματα που γεννιούνται στο μυαλό μας από τη στιγμή που συνειδητοποιούμε το μυστήριο της ύπαρξης.

«Υπάρχουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια άστρα, στο γαλαξία μας μόνο. Υπάρχουν, ας πούμε, άλλοι εκατό δισεκατομμύρια γαλαξίες. Η συμπαντική θέση του γαλαξία μας αλλά και του πλανήτη μας δε φαίνεται να έχει κάτι το μοναδικό. Αν εσύ μπορείς να μου αποκλείσεις την πιθανότητα να μην είμαστε μόνοι μας, εγώ θα χαρώ να μην ξανασχοληθώ». «Κι ας πούμε ότι κάποτε λαμβάνουμε σήμα, τότε τι γίνεται;». «Τότε ο κόσμος που ξέρουμε θα έχει αλλάξει». Το ξανασκέφτηκε, συνειδητοποίησε την ατέλεια της απάντησής της και διόρθωσε: «Αν κάποτε λάβουμε σήμα, τότε η Γη θα συνεχίσει να γυρίζει, το σύμπαν όμως δε θα μπορεί να περιμένει τους ανθρώπους να κερδίσουν το στοίχημα».

Δεν είναι λίγα τα βιβλία στα οποία ο συγγραφέας εκφράζει απορίες σχετικά με τον τρόπο που λειτουργεί το σύμπαν, η μοίρα, η ζωή η ίδια της οποίας τη μυστηριακή δύναμη δεν μπορεί ποτέ ο ανθρώπινος νους να ερμηνεύσει, πόσο μάλλον να κατανοήσει απόλυτα. Και φυσικά η γοητεία καθεμιάς από αυτές τις ιστορίες δίνει μια άλλη διάσταση στην καθημερινότητά μας, η οποία πολλές φορές κινδυνεύει από την αλλοίωση της επαναλαμβανόμενης ρουτίνας. Η καινοτομία του Σπέγγου όμως έγκειται στο ότι καταφέρνει να εμφυσήσει ένα καίριο ερώτημα σε κάθε αναγνώστη του: Υπάρχει στοίχημα στη ζωή αυτή το οποίο καλείσαι εσύ, ο κοινός θνητός, να κερδίσεις; Και αν ναι, ποιο είναι αυτό; Και αλήθεια τι αξίζει να δώσεις ή να πάρεις για να το κερδίσεις;

Ερωτήματα σχετικά με το «ποιοι είμαστε» και «πού πάμε» έχουν απασχολήσει εκπροσώπους της φιλοσοφίας και της διανόησης με δημιουργία και αντίστοιχων συγκεκριμένων κινημάτων σκέψης. Αυτό που πάντα έγκειται στην προσωπική μας ελευθερία, όμως, είναι η απόφαση της θυσίας και των ορίων εντός των οποίων την τοποθετούμε, στο όνομα της επίτευξης αυτού που θεωρούμε αιτία, στόχο ύπαρξης. Θεωρώ ότι αυτό το βιβλίο έρχεται να μας βοηθήσει με μοναδικό, ξεχωριστό για τον καθένα μας τρόπο να οριοθετήσουμε προσωπικά τις θυσίες μας.

Ο Σπέγγος μας κερδίζει ακριβώς επειδή δε δίνει έτοιμες λύσεις, μα χαράσσει ρότες πλεύσης για να τις εξερευνήσουμε!