Η πιο μαγική ώρα
Έφτασε με ένα βαλιτσάκι στο χέρι όλο κι όλο, δε χρειαζότανε πολλά, και το μαντήλι ξέσφιγγο. Στα μέρη της είχε ...
Μια αλλιώτικη καληνύχτα
Το κοίταζε με την άκρη του ματιού του, όπως κοιτάζει κανείς ένα πιάτο που δεν ξέρει αν θέλει να φάει ...
Ένας πηλός από όνειρα
Ποτέ του δεν είχε ταξιδέψει ο Νάσος, ποτέ, κι ας κόντευε δεκαοχτώ. Καμιά φορά μόνο έπαιρνε το λεοφορείο για να ...
Παράθυρο στον κόσμο
Καµιά φορά την έβλεπες τσαντισµένη. Σκεφτότανε πολύ τα πράγµατα και κατέληγε να τα βάζει µε τον εαυτό της και µε ...
Ένα άσπρο άτι
Μπορεί και να έκλεινε τα εκατό, είχε ξεχάσει πια, όλο της έλεγε, αλλά εκείνη ξέχναγε, μα είχε περάσει πολέμους κι ...
Ένα πάρτι απο τα παλιά
Ήταν όλα έτοιμα για μια τέλεια βραδιά. Πιάτα ποτήρια στη σειρά, χαριτωμένες χαρτοπετσέτες και 28 ροζ τριαντάφυλλα ακριβώς στο βάζο, ...
Οι εκατό μπουγάδες
Κάθε πρωί, στις οχτώ και τέταρτο ακριβώς, πέρναγε µπροστά από το σπίτι της. Και κάθε πρωί, λίγες βδοµάδες τώρα, ένας ...
Μήλο απ την αρχή
Καμιά φορά ο κόσμος του έμοιαζε με μήλο. Ένα μήλο που είχε στο ψυγείο του και μετά το μεσημεριανό ύπνο ...
Ενός λεπτού ακινησία
Με ένα σακίδιο στο χέρι αδειανό σχεδόν, και κάτι πλαστικά γυαλιά ηλίου ξεφλουδισμένα, βρέθηκε σχεδόν τυχαία, αν μπορεί κανείς να ...
Πως να μην είσαι χαρούμενος
Έκανες μπάνια σε γαλαζοπράσινα νερά και έφαγες φρέσκα ψάρια από τα δίχτυα του κυρ Μιχάλη. Ήπιες κοκτέιλ και ρακές μέχρι ...
Καράβι στον ορίζοντα
Οι μέρες, οι ώρες δεν έλεγαν να περάσουν κάποιες φορές. Έμεναν κολλημένες σαν μαγεμένες πριγκίπισσες σε παραμύθια, να περιμένουν κάτι ...
Μια σχεδόν ιστορία αγάπης
Περπατούσε λίγο βαριεστημένα, με τα χέρια στις τσέπες και τα ακουστικά στα αυτιά. Κοιτούσε χαμηλά, βρώμικα πεζοδρόμια, πετραδάκια, σωλήνες. Ήλιος ...
Τα μπαλόνια στο τέλος του δρόμου
Είχε χρόνια να γιορτάσει, τα γενέθλια πλέον μόνο ένα βάρος στο στήθος του προκαλούσαν, και μια αμυδρή ανάμνηση ενός πιο ...
Ψάχνοντας για μαργαριτάρια
Το πλοίο έφευγε στις 7. Το απόγευμα. Τη μαγική εκείνη ώρα που ο ουρανός σκαρφίζεται χρώματα απίθανα, την ώρα εκείνη ...
Οι ζωές των άλλων
Δεν είναι ότι ήταν περίεργη ή κάτι τέτοιο. Ίσα ίσα. Τις καθημερινές ξύπναγε στις εφτά και μισή ακριβώς, έπινε γάλα ...
Κυνηγώντας σύννεφα
Είχε από το πρωί που στοίβαζε τουβλάκια. Ξύπνιος από τις 6, βγήκε από τα σκεπάσματα χωρίς να τον καταλάβει ο ...
Το κουτί που μύριζε καλοκαίρι
Και πέρασε το καλοκαίρι. Ένα καλοκαίρι όλο βουτιές, ουρανούς που χάραζαν και γλυκά µεθύσια. Όπως ακριβώς το ήθελε πέρασε το ...
Ένας αέρας γιασεμιού
Τους έλεγαν πάντα περίεργους. Οι περίεργοι περνάνε, για δείτε, τους κοίταζαν πάντα από το πάνω μέρος της εφημερίδας ή από το ...