Δεν θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας
Είναι πλέον παραδεκτή η αντίληψη, ότι στην καθημερινότητα η ελπίδα, η αισιοδοξία και η φωτεινή πλευρά της ζωής έχουν υποχωρήσει σε σημαντικό βαθμό, μπροστά στην επέλαση της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Advertisement
Δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς, ότι τα προβλήματα που μαστίζουν την κοινωνία μοιάζουνε με βρόγχο στον λαιμό. Ειδικότερα όταν κάποιος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει επ’ ουδενί την πραγματικότητα την οποία βιώνει.
Τα στατιστικά στοιχεία όσον αφορά τις αυτοκτονίες, τον αλκοολισμό και τη χρήση ναρκωτικών είναι αδιάσειστος μάρτυρας μιας κοινωνίας η οποία ως άλλο καράβι έχει εξοκείλει της πορείας της.
Advertisement
Στον κόσμο των ψυχρών αριθμών πρέπει να προστεθούν και μεγέθη μη μετρήσιμα όπως η μοναξιά η κατάθλιψη και η εσωστρέφεια. Η επιλογή που συνειδητά πρέπει να ορθωθεί σαν τείχος απέναντι σε αυτή την δυστοπική εικόνα δεν είναι άλλο από μια γιορτή.
Προσκεκλημένοι σε αυτή την άτυπη εκδήλωση εξωστρέφειας θα είναι οι καταπιεσμένες επιθυμίες και οι ανολοκλήρωτες χαρές.
Χώρος τέλεσης της δεν θα είναι ένα νυχτερινό μαγαζί ή ένα σπίτι αλλά ο εαυτός μας. Και ειδικότερα τα τρίσβαθα της ψυχής όπου εκβάλλουν τα απόνερα της καρδιάς ενώ τα καράβια της προσμονής πλέουν στα πελάγη της ελπίδας. Όπου τα πανιά φουσκώνουν από τον ούριο άνεμο της αλλαγής, δρομολογημένη ανατολή μιας νέας ζωής.
Advertisement
Advertisement