Δημοτικός Κινητός Κινηματογράφος Πάτρας 2018 – Το πρόγραμμα των προβολών

Η Βιολέτα πήγε στον ουρανό

Με ένα πολύ διαφορετικό πρόγραμμα από ό,τι μας έχει συνηθίσει τις δύο προηγούμενες χρονιές, ο Δημοτικός Κινητός Κινηματογράφος επιστρέφει και φέτος στις γειτονίες της Πάτρας. Από την Πέμπτη 28 Ιουνίου έως και την Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου παρουσιάζει 13 ταινίες και προσκαλεί τους φίλους του σε αυτό το καλοκαιρινό ραντεβού της μεγάλης οθόνης.

Μένει να δούμε αν ο κόσμος θα αγκαλιάσει και αυτό το καλοκαίρι τον Κινητό Κινηματογράφο που φέτος παρουσιάζεται χωρίς την επιμέλεια του «Γυμνού Οφθαλμού» αλλά και χωρίς τις συνεργασίες με τις Πρεσβείες και τα Ινστιτούτα που μέχρι τώρα έδιναν μια πολύ «φρέσκια» ματιά στο πρόγραμμα των προβολών.

Η ενότητα του Κινητού Κινηματογράφου πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας. Η είσοδος στις προβολές είναι δωρεάν και όπως ενημερώνει ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου ενδέχεται να υπάρξουν αλλαγές στο πρόγραμμα των προβολών.

———————–

Πέμπτη 28 Ιουνίου, 21:30
«Ο δρόμος για το Βερολίνο»
51ο Δημοτικό Σχολείο – Μεταμόρφωση Δεμένικα

Το 1942 παραμονές της μάχης του Στάλινγκραντ. Ένας αξιωματικός κατηγορείται για δειλία και καταδικάζεται σε θάνατο, ένας εντεταλμένος στρατιώτης να τον προσέχει, είναι οι δυο πρωταγωνιστές της ταινίας. Σε μια νέα επίθεση των Γερμανών καταφέρνουν να γλιτώσουν και περιπλανώνται σε ερειπωμένα και κατεστραμμένα μέρη, περνάνε από διάφορες περιπέτειες και αναπτύσσουν μια στενή σχέση. Το σενάριο της ταινίας είναι βασισμένο σε διάφορα βιβλία που έγραψαν ο Emmanuil Kazakevich, Evgeniy Nikishov, καθώς συμμετείχαν και οι ίδιοι στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και σε διηγήσεις του πατέρα του παραγωγού Karen Shaknazarov.

Σκηνοθεσία: Sergei Popov
Σενάριο:Emmanuil Kazakevich, Evgeniy Nikishov
Πρωταγωνιστούν: Amir Abdykalov, Yuriy Borisov, Maksim Demchenko, Mariya Karpova
Φωτογραφία: Shandor Berkeshi

Σάββατο 30 Ιουνίου, 21:30
«Το Μίσος»
Αρσάκειο

Ένα τυπικό γαλλικό, Παριζιάνικο προάστιο – συγκρότημα κρατικών κατοικιών, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, ξυπνά ένα πρωί σε κατάσταση πολιορκίας. Τα παιδιά του Bluebell συγκρούονταν όλη τη νύχτα με την αστυνομία. Η αιτία, ένα 16άχρονο αγόρι, ο Abdel Ichah, κινδυνεύει να πεθάνει, μετά από τον άγριο ξυλοδαρμό που υπέστη από αστυνομικό, κατά την ανάκριση. Μια ακόμη, περίπτωση χρήσης άλογης αστυνομικής βίας, μια ακόμη εξέγερση. Ανάμεσα σ’ αυτά τα παιδιά που τα τυφλώνει το μίσος για το σύστημα, είναι και ο Hubert, ο Said και ο Vinz. Αυτή είναι η πιο σημαντική μέρα της ζωής τους. Γιατί δεν είναι μόνο τρεις, αλλά τέσσερις. Ο Said, προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με μικρεμπόριο χασίς, αλλά δεν τα καταφέρνει. Ο Hubert είναι πεπεισμένος ότι η διατήρηση της «ειρήνης» στην περιοχή είναι ο μόνος τρόπος να επιβιώσει η κοινότητα. Ο Vinz είναι πεπεισμένος ότι το κλειδί της επιβίωσης είναι το μίσος. Υπάρχει κι ένας τέταρτος ήρωας στην ιστορία, ένα καλογυαλισμένο 44άρι που έχει απολέσει ένας αστυνομικός κατά τη διάρκεια της συμπλοκής.

Σενάριο-Σκηνοθεσία: Mathieu Kassovitz
Πρωταγωνιστούν:Vincent Cassel, Hubert Koundé, Saïd Taghmaoui, Abdel Ahmed Ghili, Solo, Joseph Momo, Héloïse Rauth, Rywka Wajsbrot, Olga Abrego, Laurent Labasse, Nabil Ben Mhamed,Benoît Magimel, Medard Niang, Arash Mansour, Abdel-Moulah Boujdouni, Mathilde Vitry, Christian Moro, JiBi, Edouard Montoute

Τετάρτη 4 Ιουλίου, 21:30
«Το τελευταίο Μετρό»
Αίθριο Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου

Παρίσι, 1942. Στην κατειλημμένη από τους Ναζί γαλλική πρωτεύουσα, η Μαριόν, μια πρώην κινηματογραφική σταρ, και τώρα διάσημη ηθοποιός του θεάτρου, διευθύνει το θέατρο της Μονμάρτης. Ο άντρας της, Λουκά, που είναι Εβραίος στην καταγωγή, κρύβεται στο υπόγειο του θεάτρου. Για να αντιμετωπίσει τα διάφορα οικονομικά προβλήματα και να κρατήσει το θέατρο ζωντανό, η Μαριόν θα θελήσει να ανεβάσει μια νέα παράσταση και θα προσλάβει ως πρωταγωνιστή τον Μπερνάρ, έναν ανερχόμενο ηθοποιό και τότε η ζωή της θα αναστατωθεί ακόμα περισσότερο.

Σκηνοθεσία: FRANCOIS TRUFFAUT
Πρωταγωνιστούν: CATHERINE DENEUVE, GERARD DEPARDIEU, JEAN POIRET, ANDREA FERREOL, PAULETTE DUBOST, JEAN-LOUIS RICHARD

Πέμπτη 12 Ιουλίου, 21:30
«Αλονζανφαν»
Αίθριο Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου

Μια από τις σημαντικότερες ταινίες του πολιτικού κινηματογράφου και σίγουρα ένα έργο – σταθμός για την δεκαετία του ΄70, με τους Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, Μίμσι Φάρμερ, Λάουρα Μπέτι και την αξεπέραστη μουσική του Έννιο Μορρικόνε, που ντύνει, αγκαλιάζει και συντροφεύει τον Φλούβιο σε όλες του της μεταπτώσεις· μουσική που χωρίς την οποία η ταινία θα είχε παραμείνει ημιτελής. Ανάμεσα στους συντρόφους του Φούλβιο, τους επαναστάτες, διακρίνουμε την αδρή μορφή του εξαιρετικού Έλληνα, Σταύρου Τορνέ.

Η αριστουργηματική ταινία των αδελφών Ταβιάνι, που διεύρυνε το θέμα της επαναστατικής ουτοπίας, της αυτοθυσίας και του ευδαιμονισμού, είναι μια κινηματογραφική σύνθεση κρυστάλλινης μουσικότητας, όπου συνυπάρχουν ο εστετισμός και η απλότητα.

Τρίτη 17 Ιουλίου, 21:30
«Τα μάτια του κλέφτη»
Εργατικές Κατοικίες Παραλίας (Γήπεδο Μπάσκετ)

Ο Ταρέκ, μετά από 10 χρόνια φυλάκισης, βγαίνει από τη φυλακή και κουβαλώντας ένα επικίνδυνο μυστικό, ψάχνει για την κόρη του στην πολιτικά ταραχώδη Παλαιστίνη. Μέρος της ταινίας βασίζεται σε αληθινά γεγονότα που έγιναν το 2002 στη Ραμάλα της Παλαιστίνης.

Σενάριο-Σκηνοθεσία: Νάζουα Ναζάρ
Παίζουν: Khaled Abol Naga, Souad Massi, Malak Ermili, Suheil Haddad, Amir Kort, Maisa Abd Elhadi.

Πέμπτη 26 Ιουλίου, 21:30
«Ένας Προφήτης μα τι Προφήτης»
Αμπελόκηποι (πλατεία)

O Mπράιαν γεννήθηκε σε ένα στάβλο την ημέρα των Χριστουγέννων, ακριβώς δίπλα στο στάβλο που γεννήθηκε… ξέρετε ποιος. Οι Τρεις Μάγοι με τα Δώρα φτάνουν στο στάβλο του και τα αποθέτουν στην ποδιά του, όταν, όμως, το αστέρι προχωρά, καταλαβαίνουν το λάθος τους και παραδίδουν τα δώρα τους στον διπλανό στάβλο. Αυτή είναι η ιστορία της ζωής του Μπράιαν: πάντα κατά λάθος, όλοι νομίζουν πως είναι ο Μεσσίας. Το πρόβλημα είναι πως εκείνος δεν μπορεί να κάνει τίποτε για να τους πείσει πως δεν πρέπει και να… σταυρωθεί κατά λάθος!

Καταδικασμένο απ’ την εκκλησία, απορριπτέο ως βλάσφημο από τους θεολόγους και απαγορευμένο ανά τη Βρετανία –και όχι μόνο- , το «ρυπαρό φιλμάκι» για τον Υιό του Θεού δια χειρός Monty Python είναι μια από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες όλων των εποχών. Αλλά το «Ένας προφήτης μα τι προφήτης», που παρεμπιπτόντως παρέμεινε απαγορευμένο στο Swansea έως το 1997, είναι μια από τις πιο αστείες και δημοφιλής ταινίες όλων των εποχών.

Σκηνοθεσία: Terry Jones
Με τους: Graham Champan, John Cleese, Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones, Michael Pain, Terence Bayler, Carol Cleveland, Kenneth Colley

Τετάρτη 1η Αυγούστου, 21:30
«Μίμης ο Σιδεράς»
Ταραμπούρα ( 10ο Γυμνάσιο)

Η ξεκαρδιστική κωμωδία της Λίνα Βερτμίλερ. Μια συγκινητική ιστορία πάθους και αγάπης με το δίδυμο Τζιανίνι-Μελάτο στις καλύτερες στιγμές τους. Υποψηφιότητα για Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών και απέσπασε συνολικά 8 Βραβεία. Η πολυβραβευμένη κωμωδία, που προσφέρει όχι μόνο στιγμές γέλιου και χαλάρωσης, αλλά και ερεθίσματα προβληματισμού στο θεατή, με τη διεισδυτική και επίκαιρη ματιά στις πολιτικοοικονομικές συνθήκες του σύγχρονου δυτικού κόσμου. Η διάσημη ιταλίδα σκηνοθέτιδα εστιάζει στα καυτά θέματα της εποχής της: σεξουαλική επανάσταση, οικονομία, πολιτική, φεμινισμός. καταφέρνει να διατηρήσει μια μαγική ισορροπία ανάμεσα στο τραγικό και το κωμικό.

Παρασκευή 3 Αυγούστου, 21:30
«Ποιο δυνατός κι΄ από το διάβολο»
Πλατεία Παναχαϊκής

Ένα εκπληκτικό καστ σε ένα αναπάντεχο φιλμ νουαρ. Ο Χάμφρει Μπόγκαρτ συνοδευόμενος από δύο γλυκύτατες και ταλαντούχες την Τζένιφερ Τζοουνς και την Τζίνα Λολομπριτζίντα καθώς και από άξιους ηθοποιούς όπως ο Ρόμπερτ Μόρλευ και ο Πίτερ Λορ, πρωταγωνιστούν σε ένα θρυλικό φιλμ νουαρ. Πάνω από όλα όμως, ξεχωρίζει το διακεκριμένο σκηνοθετικό αποτύπωμα του σκηνοθέτη Τζον Χιούστον, ο οποίος μαζί με τον Τρούμαν Καπότε προσάρμοσαν το σενάριο βασιζόμενοι σε ένα μυθιστόρημα του Τζέιμς Χέλβικ».

Κυριακή 5 Αυγούστου, 21:30
«Η Διεθνής»
Νότιο Πάρκο

Η Διεθνής είναι μια ταινία αλλόκοτα αισιόδοξη. Μια ταινία που συγκινεί ιδιαιτέρως τα πολύπαθα Βαλκάνια, το μεσογειακό ταραγμένο σαν τη θάλασσα κόσμο, τους αλληλέγγυους της ελευθερίας που οραματίζονται σε ένα χάρτη παγκόσμιο και με μάτια ανοιχτά, την νίκη της ζωής πάνω στο χακί. Οι Τούρκοι σκηνοθέτες Σιρί Σιρεγιά Εντέρ και Μουχαρέμ Γκιλμέζ στην πρώτη τους απόπειρα να φιλμάρουν μουσικά τη χειραγώγηση της δικτατορίας και την εναντίωση του απλού κόσμου, φτιάχνουν μια ταινία αληθινή, που αφορά εκείνους που έζησαν την καταπίεση και την επιβολή των στρατιωτικών νόμων και εκείνους που δε θέλουν ποτέ να τη ζήσουν.

Σκηνοθεσία: Sirri Sureyya Onder, Muharrem Gulmez
Σενάριο: Sirri Sureyya Onder
Διεύθ. Φωτογραφίας: Gokhan Atilmis
Μοντάζ: Engin Ozturk
Μουσική: Kalan Muzik, Aytekin G. Atas, Sirri Sureyya Onder, Tolga Kilic
Παραγωγός: Necati Akpinar

Τρίτη 28 Αυγούστου, 21:30
«Η Βιολέτα πήγε στον ουρανό»
Βραχναίικα

Η ταινία σκιαγραφεί το πορτραίτο της διάσημης Χιλιανής τραγουδίστριας Βιολέτα Πάρρα και είναι γεμάτη από το μουσικό της έργο, τις αναμνήσεις, τις αγάπες και τις ελπίδες της. Η σύγχρονη πραγματικότητα μέσα από τη ματιά του ανεξάρτητου σινεμά είναι ο σταθερός προσανατολισμός των «Ανοιχτών Οριζόντων» στο 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που πραγματοποιήθηκε από τις 2 ως τις 11 Νοεμβρίου του 2012 όπου μία από τις συμμετοχές ήταν και η εν λόγω ταινία.

Σκηνοθέτης: Andrés Wood
Σεναριογράφος: Eliseo Altunaga
Πρωταγωνιστούν: Francisca Gavilán, Thomas Durand. Christian Quevedo, Gabriela Aguilera, Roberto Farías, Stephania Barbagelata

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου, 21:30
«Ψηλά τα χέρια»
Σαραβάλι (πλατεία)

22 Μαρτίου 2067. Η Μιλάνα θυμάται τι της συνέβη πριν από εξήντα χρόνια… Παρίσι, 2009. Η Μιλάνα είναι μια μαθήτρια της έκτης δημοτικού από την Τσετσενία. Όταν η οικογένεια ενός παιδιού από την παρέα απελαύνεται, τα παιδιά διαισθάνονται τον κίνδυνο ότι έρχεται και η δική τους σειρά και αποφασίζουν ότι είναι ώρα για δράση. Ορκίζονται ότι θα μείνουν για πάντα μαζί και καταστρώνουν τρόπους για να σώσουν τη Μιλάνα.

Η Μιλάνα, που κατάγεται από την Τσετσενία, το 2067 μας διηγείται σε ένα flash back τι της συνέβη 60 χρόνια πριν, το 2009, όταν ήταν μαθήτρια σε Δημοτικό Σχολείο του Παρισιού. Τότε απειλήθηκε με απέλαση από τις Γαλλικές αρχές, εκείνη και η οικογένειά της και δυστυχώς δεν ήταν η μόνη που αντιμετώπισε αυτό το πρόβλημα ανάμεσα στους μη Γάλλους συμμαθητές της. Όλοι μαζί αποφάσισαν να κάνουν ότι περνά απ’ το χέρι τους για να μείνουν ενωμένοι.

Σενάριο: Romain Goupil
Σκηνοθεσία: Romain Goupil
Πρωταγωνιστούν: Valeria Bruni Tedeschi, Linda Doudaeva, Jules Ritmanic

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου, 21:30
«Όλγα»
Προάστιο ( πλατεία)

Η ιστορία της Όλγα Μπενάριο, γερμανικής καταγωγής σύζυγο του Βραζιλιάνου κομουνιστή ηγέτη Λουίς Κάρλος Πρέστες, η οποία εκτελέστηκε από τους ναζί το 1942. Η ταινία είναι βραζιλιάνικη παραγωγή του 2004, σε σκηνοθεσία Χάιμε Μονχάρντιμ και πολυβραβευμένη.

Γεννήθηκε στη Γερμανία από εβραϊκή οικογένεια και εντάχθηκε στο κομμουνιστικό κίνημα από τα 15 της χρόνια. Διαφεύγει με τον πρώτο της σύζυγο στην Τσεχοσλοβακία κι από εκεί στη Σοβιετική Ενωση. Αναδεικνύεται σε κεντρική μορφή της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων. Αναλαμβάνει και εκτελεί πολλές διεθνείς αποστολές για λογαριασμό της Κομιντέρν.

Το 1934, κι ενώ έχει χωρίσει, της ανατίθεται η αποστολή να βοηθήσει τον ηγέτη του ΚΚ Βραζιλίας, Λουίς Κάρλος Πρέστες, στην προσπάθειά του να εισέλθει παράνομα στη χώρα του. Υποδύονται το ζευγάρι Πορτογάλων, περνούν από μια σειρά χώρες για να μην κινήσουν υποψίες, μέχρι που φτάνουν στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Μετά την εγκαθίδρυση του καθεστώτος του Ζετούλιο Βάργκας, περνούν στην παρανομία και το Γενάρη του ’36 συλλαμβάνονται μετά από κατάδοση.

Η ναζιστική Γερμανία ζητεί την έκδοσή της. Το Σεπτέμβρη του 1936 η Ολγα, έγκυος, παραδίδεται από τις βραζιλιάνικες αρχές. Γέννησε την κόρη της Ανίτα μέσα σε γερμανική φυλακή. Το κοριτσάκι παραδόθηκε τελικά – μετά από πολλές περιπέτειες – στη μητέρα του Λουίς Κάρλος Πρέστες. Η Ολγα Μπενάριο οδηγήθηκε αρχικά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ράβενσμπρουκ. Θανατώθηκε στο θάλαμο αερίων του Κέντρου Ευθανασίας του Μπέρνμπουργκ το 1942.

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου, 21:30
«Το μαγαζάκι της κεντρικής οδού»
20ο Γυμνάσιο Περιβόλα

Η ταινία τοποθετείται την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, στο Σλοβακικό Τμήμα της Τσεχοσλοβακίας. Ο Άντον “Τόνο” Μπρτκο είναι ένας φτωχός ξυλουργός, που ζει με τη γυναίκα του την φιλάργυρη και λάγνα Εβελίνα, η οποία δεν τον εκτιμά και πολύ. Ένα βράδυ, θα τους επισκεφτεί η αδελφή της με τον σύζυγό της, ο οποίος είναι διοικητής στην πόλη. Τότε θα του δώσει την ιδιοκτησία ενός μαγαζιού κουμπιών που βρίσκεται στην Κεντρική Οδό, του οποίου η ιδιοκτήτρια είναι μία ηλικιωμένη Εβραία, σχεδόν κωφή. Όλο αυτό είναι μέρος της διαδικασίας αποκλεισμού και εξόντωσης των εβραίων της πόλης.