Hot Chip – Why Make Sense?

Αν κάποιος ασχοληθεί µε την πορεία και τη δισκογραφία των Hot Chip, τότε αβίαστα θα καταλήξει σε ένα γενικά αποδεκτό συµπέρασµα. Οι λονδρέζοι είναι ένα από τα επιδραστικότερα σχήµατα της τελευταίας δεκαετίας για τη χορευτική µουσική, πάντα πρωτοπόροι και ένα βήµα µπροστά από τις εξελίξεις. ∆εκαπέντε χρόνια ύπαρξης δεν είναι λίγα, όπως δεν είναι λίγα και πέντε άλπουµ χωρίς ιδιαίτερα ψευγάδια ή τάσεις ανακύκλωσης.

Οι Hot Chip έκαναν πράξη και επανεφηύραν ως προσέγγιση, αυτό το οποίο επί της ουσίας δηµιούργησαν και µεγαλούργησαν οι Chemical Brothers τη δεκαετία του ’90. Η ηλεκτρονική µουσική συναντά και πάλι το εναλλακτικό ροκ και indie και κάπως έτσι δηµιουργούνται singles και δίσκοι που απευθύνονται σε ευρύτατο κοινό και φέρνουν κοντά ακροατές διαφορετικών προελεύσεων. Φυσικά το να προσπαθείς να τους «πιάσεις» όλους δεν γίνεται χωρίς έµπνευση και αισθητική. Οι Hot Chip σε ό,τι έχουν παρουσιάσει µέχρι στιγµής έχουν σεβαστεί και τις ηλεκτρονικές τους επιρροές, αλλά και την ποπ κουλτούρα που απαιτεί ρυθµό και µελωδία.

Στις προηγούµενες πέντε δισκογραφικές τους δουλειές υπάρχουν αµέτρητα τραγούδια που χορεύτηκαν επανειληµµένως, ακούστηκαν παντού και κέρδισαν µια θέση στη σύγχρονη µουσική ιστορία. Φτάνοντας φέτος στο έκτο κατά σειρά άλµπουµ σχεδόν κανένας δεν περίµενε να απογοητευτεί, έχοντας και κατά νου τα δυο πρώτα δείγµατα που είχαν κυκλοφορήσει στις αρχές της χρονιάς. Το Why Make Sense? επιβεβαιώνει στο ακέραιο τις παραπάνω φιλοδοξίες κρατώντας ανέπαφο το σερί των πολύ καλών δίσκων για τους Hot Chip. Από τα σχετικά αργά beat και τη νυχτερινή ατµόσφαιρα του εναρκτήριου Huarache Lights, το κλίµα του δίσκου γίνεται σαφές σε σηµαντικό βαθµό.

Τα βήµατα που συνηθίζουν να κάνουν µπροστά έχουν πάντα και πινελιές από το παρελθόν. Αυτές αφορούν τον synthpop χαρακτήρα που συναντιέται σε πολλά σηµεία και δείχνει τη διάθεση της µπάντας να εναρµονιστεί µε µια τάση, που έχει επιστρέψει τα τελευταία 2 – 3 χρόνια και πιθανόν να κυριαρχήσει τα επόµενα. Στην συνέχεια θα βρεις όµορφα ποπ κοµµάτια όπως το Love Is the Future ή το Started Right, το οποίο αποκλείεται να µην σε σηκώσει από την καρέκλα σου, ειδικά αν το ακους δυνατά. Θα βρεις ακόµα και ήρεµες στιγµές όπως το συναισθηµατικής υφής White Wine and Fried Chicken, για να οδηγηθείς µετά από εφτά κοµµάτια και περίπου µισή ώρα στην κορύφωση. Αυτή έρχεται µε το Need You Now, το καλύτερο ίσως χορευτικό κοµµάτι της χρονιάς, ένα κλασικό dance anthem που θα ακούσουµε (και δικαίως) αρκετά όλο το καλοκαίρι (αλλά θα µας µείνει και ανεξίτηλο τα επόµενα χρόνια).

Το τέλος έρχεται µε το οµώνυµο κοµµάτι, την πιο ροκ στιγµή του άλµπουµ, που κλείνει έχοντας ποικιλία, ρυθµό και ψυχή. Αν κάτι µας έλειπε µέχρι στιγµής από τη φετινή χρονιά αυτό ήταν ένας καθαρά χορευτικός δίσκος που θα ακουστεί παράλληλα οικείος και φρέσκος. Πέρυσι µας τον προσέφεραν οι Future Islands, φέτος τον ψάχναµε εναγωνίως, αλλά οι Hot Chip ξεκαθάρισαν γρήγορα το τοπίο παραδίδοντας αυτό που έλειπε από το δισκογραφικό κατάλογο της χρονιάς.