Η αγάπη είναι βαριά λέξη, μην τη χαραμίζετε

Η αγάπη είναι βαριά λέξη, ζυγίζει τόνους. Μην τη χαραμίζετε ξοδεύοντάς την αλόγιστα και ανούσια για να εκμαιεύσετε κάτι. Η αγάπη είναι κάτι εσωτερικό εντελώς, μοναδικό και πολύ προσωπικό, αφορά εσένα και μόνο εσένα όχι τον άλλον. Δεν υπάρχει δεν αγαπάω πια, είναι αιώνιο συναίσθημα αμόλυντο και τίμιο, δεν αναμιγνύεται με αλλά εφήμερα εγκεφαλικά αγγίγματα.

Η αγάπη είναι το όλον, το απέραντο, το υπέροχο. Η δύναμη του να μη σταματάς ποτέ να νοιάζεσαι για έναν άνθρωπο, είτε είναι εδώ είτε είναι αλλού. Η αγάπη δεν πεθαίνει κι αυτό συμβαίνει γιατί είναι το δυνατότερο πράγμα σ’ αυτόν τον υποκριτικό και άθλιο κόσμο που περικλείεται μόνο από εγωισμό και κακία. Αυτές οι λέξεις διαγράφονται απ’ το συναισθηματικό λεξιλόγιο όταν αγαπάς, μεταμορφώνονται σ’ ένα πελώριο ριζωμένο δέντρο στα βάθη ενός μυθικού δάσους στις κορυφές απάτητων και καθαρών βουνών μακριά απ’ την ανθρώπινη κτητικότατα κι απληστία.

Η αγάπη έχει δικούς της νόμους και σπίτια στα οποία ζει. Θέλει πολύ χρόνο για να ανοίξεις ένα από αυτά τα σπίτι και να συμπορευθείς μαζί της. Σε κάποιους θα συμβεί, σε άλλους όχι, δεν είναι εύκολο, αλλά σίγουρα αξίζει να την αναζητήσουμε.