«Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» – Όταν ο νους απαλλάσσεται από τις αλυσίδες της λογικής

Η Αλίκη κυνηγούσε έναν λαγό και έπεσε μέσα σε μια τρύπα ενός δέντρου. Ξαφνικά εμφανίστηκε σε ένα κόσμο διαφορετικό μαγικό. Εκεί συνάντησε τον γάτο που εξαφανιζόταν, τον τρελοκαπελά, και την κακιά κόκκινη βασίλισσα. Τέλος καλό όλα καλά. Το παραμύθι της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων, περιέχει αρκετούς συμβολισμούς και διαβάζεται άνετα από μικρούς και μεγάλους. Το έργο γράφτηκε το 1865, από τον Λιούις Κάρολ και πέρα από το «παραμυθικό» στοιχείο είναι μια σάτιρα στην κοινωνία της Βικτωριανής εποχής.

Καλά όλα αυτά, αλλά όποιος νομίζει πως στη νέα παραγωγή του Θεάτρου Επίκεντρο+ στην Πάτρα θα δει άλλο ένα παραμυθάκι με την Αλίκη είναι γελασμένος. Ο σκηνοθέτης Γιώργος Παπαστεφάνου πήρε το παραμύθι της Αλίκης και μέσα από το προσωπικό του φίλτρο, μεταμόρφωσε -όπως το συνηθίζει- το έργο σε μια σουρεαλιστική παράσταση που απαλλάσσει το νου από τις αλυσίδες της λογικής. Η παράσταση ξεφεύγει από τα δεδομένα ενός απλού θεάτρου με τη μορφή «έκθεση – δέση – λύση». Μέσα από συμβολισμούς όπως, οι δούλοι της βασίλισσας να φοράνε στολές αποστείρωσης για να μη λερώσουν τους «γαλαζοαίματους» ή τον λαγό να κρατάει βεντάλια βγάζοντας τον ναρκισσιστικό του εαυτό τα πράγματα στην παράσταση, επαναπροσδιορίζονται.

Ο χρόνος εισάγεται στο έργο σαν κάτι εύπλαστο, το ρολόι μένει πάντα στις έξι δείχνοντάς μας πως και ο χρόνος όπως τον αντιλαμβανόμαστε είναι άλλη μια ανθρώπινη επινόηση, ενώ οι αντιφάσεις ονείρου και πραγματικότητας, δημιουργούν μια υπερπραγματικότητα. Η έλλειψη ορίων προσδίδει διαφορετική έννοια στις αντιλήψεις ενώ η αποδόμηση της γλώσσας με τις ασυνέχειες και τις ασυνάρτητες εκφράσεις είναι εμφανής, δείχνοντάς μας πως η γλώσσα δεν είναι πάντα ικανή να δημιουργήσει επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους· οι οποίοι δεν εκφέρονται πάντα λογικά, αλλά λειτουργούν με τις όποιες συναισθηματικές αποχρώσεις. Σημαντική επίσης είναι η ευρηματική σκηνική απόδοση των εναλλαγών του χωροχρόνου, με συμβάσεις που φεύγουν από την λογική και αναγκάζουν τον θεατή να προβεί σε δεύτερες σκέψεις για να αντιληφθεί τα νοήματα.

Στον υποκριτικό κομμάτι η Άννα Ζιάκκα λειτουργεί εξαιρετικά στη σκηνή, με χρήση ολόκληρου του χώρου, παντομιμικές εκφράσεις και το αντίστοιχο συναίσθημα όπου επιβάλει ο ρόλος. Η Φιορέλα Μαστρόκαλου κινείται πάνω από τα όρια των ρόλων που ενσαρκώνει, βγάζοντας διάρκεια σε αυτό που αντιπροσωπεύει ο ρόλος κάθε φορά. Ο Βασίλης Καλαντζής σαν ποντικοσκίουρος και βοηθός της βασίλισσας μας δείχνει ότι διαθέτει την υποκριτική ικανότητα για μεγάλες παραστάσεις, ενώ η Έφη Πρέκα λειτουργεί άψογα υποκριτικά από την αρχή μέχρι το τέλος στο οποίο σαν βασίλισσά βγάζει και το απαραίτητο ύφος. Ο Δημήτρης Τζαβάρας υποδύεται  όλους τους ρόλους του με εξαιρετική συνέπεια βγάζοντας την απαραίτητη ενέργεια κάθε φορά, ενώ ο Τάσος Χρυσόπουλος στο ρόλο του λαγού επιδίδεται σε εξαιρετική κίνηση. Αξίζει να τονίσουμε τη χρήση ολόκληρου του χώρου από τους ηθοποιούς, με κίνηση επιμελημένη από την Όλγα Σπυράκη ώστε να ανταποκρίνεται στη δομή του έργου και τα κοστούμια από την Μαρία Βασιλάκη που μας εισάγουν, με τις συνεχείς εναλλαγές-μεταμορφώσεις από τους ηθοποιούς, κάθε φορά στον ρόλο που συμβολίζουν.

Η παραγωγή του Θεάτρου Επίκεντρο+ «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» είναι μια σουρεαλιστική παράσταση που επιτίθεται στη λογική. Λειτουργεί, πάνω από οποιαδήποτε συνάφεια νοημάτων και συνοχής σκέψης που προβληματίζει τον θεατή, προκαλώντας τον να δει την πραγματικότητα με άλλο μάτι, λειτουργώντας τόσο στο φαντασιακό επίπεδο όσο και στην πραγματικότητα και με τη μεταθεατρικότητα που παράγει, τον αποδομεί από οποιεσδήποτε λογικές συμβάσεις.

Ταυτότητα Παράστασης

Διασκευή κειμένου – Σκηνοθεσία: Γιώργος Παπαστεφάνου
Σκηνικά-Κοστούμια: Μαρία Βασιλάκη
Επιμέλεια κίνησης: Όλγα Σπυράκη

Παίζουν: Άννα Ζιάκκα, Βασίλης Καλαντζής, Φιορέλα Μαστρόκαλου, Έφη Πρέκα, Δημήτρης Τζαβάρας, Τάσος Χρυσόπουλος

Επίκεντρο+ | Νόρμαν 16 & Αγ. Διονυσίου, Πάτρα. Τηλ: 2610 461050

Παραστάσεις: Πέμπτη έως Σάββατο στις 21:15 & Κυριακή στις 20:00, μέχρι 14 Απριλίου 2019. Περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα της παράστασης.