Η χώρα στα άκρα

Ο σεισμός ήταν μεγέθους 7,2 βαθμών Ρίχτερ. Μια ολόκληρη πλαγιά μετακινήθηκε. Όλη η νότια πλευρά του λόφου των 650 μέτρων «τσούλησε» στην κυριολεξία και μαζί του «σέρφαρε» και το μικρό μπλε σπίτι.

Το βράδυ το νεαρό ζευγάρι αποκοιμήθηκε στην όμορφη μικρή μπλε κρεβατοκάμαρά του στη χώρα του Τηγανιστάν και το επόμενο πρωί σαν ξύπνησε βρέθηκε με το μπλε σπίτι στη γείτονα χώρα του Αβγατηγανιστάν.

Ήταν γνωστό το μπλε σπίτι ως «το σπίτι στην άκρη». Ήταν το τελευταίο σύνορο της χώρας του Τηγανιστάν με τη μικρή και όχι τυχερή χώρα που πήρε μόλις πριν ένα χρόνο το όνομά της. Όνομα σχετικό με τη γείτονα χώρα.

Και το πρόβλημα που προέκυψε ήταν ποιοι πρωτομίλησαν την τηγανέζικη γλώσσα. Πρόβλημα σοβαρό που ευτυχώς το έλυσαν με το πρόθεμα -αβγά-, αφού οι συμπαθείς Αβγατηγανέζοι χαρακτηρίζονταν από το γλωσσικό ιδίωμα της αβγανέζικης διαλέκτου.

Το πρόβλημα που πρόεκυψε με τον σεισμό ήταν αρκετά σοβαρό μιας και το συμπαθές νεαρό ζευγάρι των ιδιοκτητών δεν γνώριζε πια σε ποια νομοθεσία, ποιας χώρας άνηκε. Επίσης η νεαρή γυναίκα ήταν ετοιμόγεννη. Ποια υπηκοότητα θα αποκτούσε το παιδί τους; Τι συνέφερε εντέλει περισσότερο να αποκτήσει; Την τηγανέζικη ή την αβγατηγανέζικη υπηκοότητα;

Το θέμα πήρε πολύ καιρό να λυθεί μέχρι την τελική και οριστική λύση του που σήμανε και την αρχή για έναν ριζικό πιο ρηξικέλευθο τρόπο συμβίωσης των λαών. Τηγανέζοι και Αβγατηγανέζοι αποφάσισαν να ενωθούν ή καλύτερα να διαγράψουν τα νοητά μα τόσο ανόητα σύνορα τους. Μέχρι τότε η διεθνής εμπειρία είχε να καταδείξει μόνο άγριους πολεμικούς χωρισμούς χωρών σε μικρότερες με αποτέλεσμα ο ανώτατος Έπαρχος να διοικεί και να καταπιέζει χωρίς αντιδράσεις, πόσο μάλλον χωρίς επαναστάσεις.

Η χώρα πια είναι μια και το όνομα αυτής Μπλετηγανιστάν. Το μπλε σπίτι σαφώς και έγινε εθνικό σύμβολο. Το νεαρό ζευγάρι δεν είναι πια τόσο νεαρό. Ο γιος τους, έγινε ο πρώτος πολίτης αυτής της νέας όμορφης χώρας που με την ίδρυσή της άρχισε να δημιουργεί πολλά προβλήματα στον ανώτατο Έπαρχο και στους ιδιοτελείς σκοπούς του, τού «διαίρει και βασίλευε».

——-

– Παππού, θα μου την ξαναπείς αύριο βράδυ την ίδια ιστορία;
– Ναι, καλέ μου, θα στην ξαναπώ όσες φορές θέλεις.
– Καληνύχτα παππού.
– Καληνύχτα Μπακούνιν μου.