tetartopress

“Julia” – Διαχρονικοί, παγκόσμιοι προβληματισμοί συναντούν τις ιδιαιτερότητες της κοινωνίας μας

julia-07


Όταν παρακολουθεί κανείς Στρίντμπεργκ πρέπει να αντιλαμβάνεται τα έργα του σαν ένα μέρος ενός μεγαλύτερου συνόλου. Ο Στρίντμπεργκ, σχεδόν πάντα συνδέει το θέμα με το ενδιαφέρον για την ψυχολογία που σχετίζεται με θέματα κυριαρχίας και σεξουαλικής διαφορετικότητας. Οι αναφορές στην εργασία και στην οικογένεια ως ομάδα (nuclear family) προσδίδουν στο έργο μια πολιτική και ψυχολογική διάσταση, που ήταν ανύπαρκτη σε πολλά παρόμοια έργα όταν γράφτηκαν στην Ευρώπη.


Advertisement

Στο Θέατρο Λιθογραφείο στην Πάτρα, παρακολουθήσαμε την παράσταση «Julia» σε σκηνοθεσία του Χρήστου Στρέπκου, που είναι βασισμένη στο έργο «Δεσποινίς Τζούλια» του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ. Στο πρωτότυπο έργο που γράφτηκε τον Αύγουστο του 1888, η πλούσια Τζούλια μετά από διαλογική έπαρση με τον σοφέρ του πατέρα της και αφού έχουν ικανοποιήσει τον πόθο τους, αποφασίζουν να δραπετεύσουν αφού κλέψουν μέρος από τα λεφτά του πατέρα της. Η απόδραση ματαιώνεται την τελευταία στιγμή καθώς ο σοφέρ σκοτώνει το αγαπημένο της κατοικίδιο και φανερώνει την κυνικότητα του χαρακτήρα του.

Ο σκηνοθέτης Χρήστος Στρέπκος με τη σκηνοθετική του οπτική, έχει εμπλουτίσει με τοπικές αναφορές (glocal) την παγκόσμια πρωτοτυπία της «Δεσποινίς Τζούλια». Μας μεταφέρει τις ακρότητες του τόπου μας, τα «φραουλοχώρια», την υποτίμηση της ανθρώπινης υπόστασης των μεταναστών, την πάλη των φύλων καθώς και τον ταξικό χρωματισμό πλούσιων και φτωχών.


Advertisement

Το έργο του Στρίντμπεργκ είναι ένα από τα μανιφέστα του νατουραλισμού στο θέατρο (υπάρχει και η Τερέζα Ρακέν του Εμιλ Ζολά). Ο νατουραλισμός με τον ρεαλισμό είναι σαν δυο σιαμαία αδερφάκια με κοινό σώμα και διαφορετικές καταλήξεις. Το έργο θα μπορούσε να περιγραφεί σαν αστικό δράμα και χρησιμοποιεί τον κοινωνικό και ψυχολογικό ντετερμινισμό των ρεαλιστών. Έξυπνα διαφαίνεται στο έργο η αποτύπωση της κληρονομικότητας και η αντίδραση των ζωωδών ενστίκτου του ανθρώπου. Ο Χρήστος Στρέπκος στην παράσταση «Julia» επιλέγει να τους προσδώσει μια πιο ρεαλιστική χροιά π.χ. οι ηθοποιοί χρησιμοποιούν τα κινητά τους με λειτουργικό ρόλο όπως όταν η αδερφή του Ζαν βγάζει φωτογραφία τον αδερφό της μετά από ερωτική συνεύρεση για να τον εκβιάσει. Στην παράσταση τηρούνται οι ενότητες χώρου και χρόνου, ενώ η αλλαγή της υπηρέτριας από ερωμένη του Ζαν -όπως είναι κανονικά στη «Δεσποινίς Τζούλια»- σε αδερφή του, προσδίδει διαφορετική χροιά στη μεταξύ τους σχέση.

julia-05


Στον ιδεολογικό άξονα της μάχης των δυο φύλων, οι κοινωνικά κατασκευασμένες προκαταλήψεις έρχονται και εντάσσονται ευφυέστατα στην παράσταση. Χαρακτηριστική είναι η δαρβινική προέκταση του έργου, όπως φαίνεται από τον Ζαν και υπάρχει και στο πρωτότυπο, καθώς προέρχεται από μια δυνατή εργατική τάξη και ονειρεύεται να είναι ξαπλωμένος κάτω από ένα μεγάλο δέντρο, λαχταρώντας να σκαρφαλώσει και να φτάσει στην κορυφή. Από την άλλη μεριά, η Τζούλια είναι επαναπαυμένη στον πλούτο της και προσιδιάζει στην παρακμάζουσα υψηλή τάξη που χρησιμοποιεί τους ανθρώπους σαν τα παιχνίδια της, για ευχαρίστηση. Ο Ζαν εκτός από φτωχός σοφέρ είναι και Βούλγαρος, σε μια Ελλάδα που η εθνική διαφορετικότητα εκφράζει μια αρνητική υπόσταση, υποτιμιτικής χροιάς. Ο ανδρισμός και η θηλυκότητα έρχονται αντιμέτωπα με την πατριαρχική ετεροφυλοφυλική ηγεμονία. π.χ. Μετά την σεξουαλική πράξη η Τζούλια λέει στον Ζαν «φέρσου σαν άντρας» και εκείνος της αφήνει λεφτά πάνω στο τραπέζι. Ο όρος φύλο όπως διαφαίνεται στο έργο είναι μια πολιτισμικά κατασκευασμένη ιδιότητα, με σκοπό την ευχαρίστηση των πρωτόγονων βιολογικών ορμέμφυτων. Χάνοντας κάθε ιδιότητα σεβασμού προς την ετερότητα, λειτουργώντας σαν αρσενικά και θηλυκά παιδιά, βλέποντας ο ένας τον άλλο σαν σεξουαλική ηδονή και αγνοώντας τις συνέπειες.


Advertisement

Δομικά η παράσταση είναι πυραμιδοειδής με σημείο τομής την είσοδο των χωρικών που ψάχνουν τον Ζαν. Η είσοδος των χωρικών λειτουργεί ως στοιχείο ανατροπής καθώς στο πρώτο μέρος κυριαρχεί η Τζούλια, ενώ στο δεύτερο ο Ζαν. Η διασταύρωση των διαφορετικών τροχιών των ηρώων πραγματοποιείται κατά την ερωτική τους πράξη. Υποκριτικά ο Θεόδωρος Κανδυλιώτης λειτουργεί με βάση το αρχικό νατουραλιστικό πρότυπο και αποτυπώνει τον δυνατό άνδρα που επιβάλλει το έργο, ενώ η Δώρα Τσάνγκα σαν Τζούλια, αποδίδει εξαιρετικά την αλαζονική συμπεριφορά και τον ψυχικά αταίριαστο κόσμο της Τζούλια, σε σχέση με τον Ζαν. Η Μαίρη Χρυσανθακοπούλου φαίνεται «άχρωμη», για έναν ρόλο σαν αυτό της αδερφής του Ζαν και δεν αποτυπώνει την απαραίτητη ψυχολογία του ρόλου καθώς δεν αποδίδεται η ανατομική της διάθεση για εσωτερική πάλη (εσωτερικές αντιστάσεις) που επιβάλλει ένας τέτοιος ρόλος.

Η «Julia» σε σκηνοθεσία του Χρήστου Στρέπκου, μας μεταφέρει παγκόσμια προβλήματα, αταίριαστων κόσμων προσαρμοσμένα στην τοπική κοινωνία με τις γνωστές σε όλους μας αποχρώσεις. Η ετερότητα, είτε ως φύλο είτε ως άνθρωπος, προσδιορίζεται κατοπτρικά από τον διάλογο των δυο ηρώων στη σκηνή και μας δείχνει πως όλοι οι άνθρωποι μπορεί να μην είναι ίδιοι αλλά είναι ίσοι.

julia-04


Ταυτότητα Παράστασης

Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Χρήστος Στρέπκος
Σκηνικά –Κοστούμια: Αριστοτέλης Καρανάνος- Αλεξάνδρα Σιάφκου
Κίνηση: Μαριμίλλη Ασημακοπούλου
Μουσική: Γιώργος Δίπλας
Σχεδιασμός Φωτισμών: Νίκος Σωτηρόπουλος
Κατασκευή σκηνικού: Κώστας Ματθαίου

Διανομή: Τζούλια: Δώρα Τσάνγκα | Γιάννης: Θεόδωρος Κανδυλιώτης | Λίλυ: Μαίρη Χρυσανθακοπούλου

 

Θέατρο Λιθογραφείον | Μαιζώνος 172Β Πάτρα

Πληροφορίες: 2610 328394 και στη σελίδα της παράστασης

Από 17 έως και 21 Απριλίου και 3 έως και 5 Μαΐου 2019 στις 21:30


Advertisement


Advertisement

 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 

Advertisement

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
Yasunari Kawabata «Η Χώρα του χιονιού»

Yasunari Kawabata «Η Χώρα του χιονιού»

Η Χώρα του χιονιού είναι μια ιστορία έρωτα ανάμεσα σε έναν αργόσχολο διανοούμενο αστό του Τόκυο και μια γκέισα των ...
Betty Smith «Το αύριο θα είναι καλύτερο»

Betty Smith «Το αύριο θα είναι καλύτερο»

Ένα ξεχασμένο λογοτεχνικό διαμάντι της σπουδαίας Betty Smith. Μια ωδή στη νεανική αγάπη, τον γάμο, την οικογένεια, την ελπίδα. Μπρούκλιν, ...
Χατζηφραγκέτα

Χατζηφραγκέτα the band ζωντανά στην Πάτρα

Οι Χατζηγφραγκέτα σε fullband σύνθεση έρχονται το Σάββατο 2 Μαρτίου στο Royal στην Πάτρα. Οι Χατζηφραγκέτα είναι: Πάνος Φραγκιαδάκης – ...
Πάτρα: Πάρτι για τα 4 χρόνια Πίξελbooks

Πάτρα: Πάρτι για τα 4 χρόνια Πίξελbooks

Πάρτι για τα 4 χρόνια Πίξελbooks (Κανακάρη 185, Πάτρα) την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου στις 20:00 θα διαβάσουν αποσπάσματα από τα ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 108 Άρθρα

Ο Δημήτριος Ζαπάντης είναι αριστούχος απόφοιτος του τμήματος θεατρικών σπουδών του πανεπιστημίου Πατρών (ΒΑ) και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου με θέμα «Το αρχαίο θέατρο και η πρόσληψη του» του τμήματος θεατρικών σπουδών του πανεπιστημίου Πατρών (ΜΑ). Συνεργάζεται από το 2016 ως κριτικός θεάτρου με την διαδικτυακή εφημερίδα tetartopress.gr, και το ηλεκτρονικό περιοδικό youfly.com. Είναι επισκέπτης αρθρογράφος στους Atheniantimes και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Θεατρογραφίες. Τα ενδιαφέροντά του εστιάζονται γύρω από το αρχαίο δράμα και την πρόσληψή του, το πεδίο των gender studies, την δραματουργική ανάλυση του σύγχρονου θεάτρου καθώς και τη σύγχρονη σκηνική αποτύπωση αρχαίων παραστάσεων. Είναι μέλος της Ελληνικής Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών | [email protected]

RELATED ARTICLES

Back to Top