ΜΑΜ από το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Οι συνταγές της ζωής μας…

Ένα μικρό παιδί, καθώς μεγαλώνει απορροφά σαν σφουγγάρι την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα στα μάτια ενός παιδιού όμως είναι δυσερμήνευτη. Ο μπαμπάς ενδιαφέρεται για κοιλαδογέφυρες, η μαμά για Θιβετιανές συνταγές και ο γιος αποκτά μια «ιδιότυπη» φιλία με τον οδηγό του σχολικού λεωφορείου. Μία φιλία που κυμαίνεται, ανάμεσα σε απορίες και συμβουλές -μέχρι την ενηλικίωση και όχι μόνο- που έρχονται από τον οδηγό παραβολικά μέσα από τις συνταγές τα συστατικά των οποίων αποτελούν τα μυστικά της ευτυχίας της ζωής μας.

Το ΜΑΜ του Σάκη Σερέφα, είναι η νέα παραγωγή του Άρματος Θέσπιδος του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας σε σκηνοθεσία Χρήστου Στρέπκου. Η παράσταση μας μιλάει για τον Ζοζέφ ένα νέο που μεγαλώνοντας έχει απορίες για τη ζωή και τον κόσμο γύρω του. Συμπαραστάτης του στο ταξίδι αυτό, είναι ο οδηγός του σχολικού λεωφορείου, ο οποίος του εκμαιεύει τις απαντήσεις με έναν πρωτότυπο τρόπο. Του δίνει για να φάει σαλιγκάρια, σκουμπρί ή σολομό και του λέει πως είναι ο εαυτός του, οι άλλοι γύρω του ή οι αναμνήσεις του. Μέσα από τις συνταγές ο οδηγός του σχολικού, του μεταλαμπαδεύει το απαύγασμα της σοφίας της ζωής και όλα αυτά αφηγούμενα από τον ίδιο τον Ζοζέφ στην σκηνή σαν ενήλικα πλέον.

Το έργο που αποδίδεται στη σκηνή εξαιρετικά ξεκινάει με το χέρι των ηθοποιών υψωμένο γροθιά, σήμα κατατεθέν της πάλης και της αλληλεγγύης στον συνάνθρωπό μας. Η ροή διακόπτεται συχνά, περνώντας μηνύματα από μια οθόνη και από μουσικοχορευτικά σημεία, που στόχο έχουν να αποτρέψουν την ταύτιση του θεατή με τους ρόλους. Εξαιρετικός ο συμβολισμός της μύγας -που αναφέρεται σε διάφορα της παράστασης- σαν ένα υπερεγώ που θρέφει ο καθένας μας και που ακόμα και μπροστά από το φέρετρο ενός συγγενικού προσώπου, εμείς ασχολούμαστε με την ασημαντότητά μας αντί να μας αφυπνίσει το εφήμερο της ζωής.

Έντονη είναι η επιρροή στα σκηνικά της παράστασης από  κομέντια ντελ άρτε με το διακοσμημένο με ρόμβους πατάρι να παίζει βασικό ρόλο στην πλοκή και στην αφήγηση του έργου. Εκεί πάνω οι ηθοποιοί βρισκόμενοι μας μιλούν κατά πρόσωπο, από πίσω τους όμως καθώς το φως δημιουργεί μια σκιά στον τοίχο μας μιλούν οι σκιές τους αποκαλύπτοντας μας ότι στην θέση του Ζοζέφ και του «μεγάλου» (έτσι αποκαλείτε ο οδηγός στο έργο) μπορεί να βρεθεί ο καθένας μας.

Υποκριτικά, ο Βασίλης Κόκκαλης κινείται στον ρόλο του «μεγάλου» και στον ρόλο του πατέρα. Στον δεύτερο είναι τελείως απλός χωρίς να δείχνει κάτι ιδιαίτερο (άλλωστε δεν είναι και ο σημαίνων ρόλος του) στον ρόλο του μεγάλου όμως, αποδίδει φωνητική ποιότητα με το ύφος του λόγου του και εκπέμπει τα σωστά μηνύματα με εξαιρετική ζεύξη ηθοποιού – ρόλου.

Η Μαίρη Χρυσανθακοπούλου σε πολλαπλούς ρόλους ξεχωρίζει για τη βοήθειά της στην εξέλιξη της πλοκής υποκαθιστώντας τα λόγια με οπτικά σύμβολα, π.χ. την βλέπουμε σαν τρελή, σαν πρώτο φλέρτ, σαν μητέρα του Ζοζέφ και σαν γιαγιά με πατίνια. Σε όλους τους ρόλους έχει καλή κίνηση και αποδίδει τα σημαινόμενα. Ο Γιάννης Τσάκωνας (Ζοζέφ) κινείται στα γνωστά καλά του επίπεδα (κάποια στιγμή πρέπει να τον δούμε σε ρόλο κακού) με κίνηση όλη την ώρα, βασικό ρόλο στο έργο και απόδοση εξαιρετικά παραστατική στην απόδοση νοημάτων. Τέλος να πούμε ότι όλα γίνονται κάτω από την αφήγηση του Πάνου Τρουμπουνέλη ο οποίος στέκεται αρκετά καλά στη σκηνή, λειτουργώντας επεξηγητικά και με τις εκφράσεις του στην αφήγηση μας βάζει στο νόημα του τι σκέφτεται ο Ζοζέφ σε κάθε εξέλιξη.

Το ΜΑΜ, αγγίζει ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης ύπαρξης. Τελειώνει όπως αρχίζει με το χέρι της αλληλεγγύης όλων υψωμένο, αποτέλεσμα ανθρώπων που έχουν φάει τη ζωή, και ό,τι και αν τους έχει συμβεί, καλό η κακό, είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού τους, σαν σημείο του χαρακτήρα τους. Όπως το αγαπημένο μας φαγητό.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία –Δραματουργική επεξεργασία: Χρήστος Στρέπκος.

Σκηνικά-Κοστούμια: Αριστοτέλης Καρανάνος και Αλεξάνδρα Σκιάφκου,

Χορογραφία: Μαριμίλη Ασημακοπούλου.

Σχεδιασμός Φωτισμών: Νίκος Σωτηρόπουλος

Παίζουν οι ηθοποιοί: Βασίλης Κόκκαλης, Γιάννης Τσάκωνας, Πάνος Τρουμπουνέλης, Μαίρη Χρυσανθακοπούλου.

Πληροφορίες

Μετά τις πρώτες παραστάσεις του ΜΑΜ στο θέατρο Απόλλων (27 Νοεμβρίου – 2 Δεκεμβρίου) θα ακολουθήσουν παραστάσεις στην ευρύτερη περιοχή της Αχαΐας, σε σχολεία συλλογικότητες, Νοσοκομεία, Ιδρύματα, φυλακές κ.α. Μετά την περίοδο των εορτών το έργο θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Δημοτικό Θέατρο Απόλλων.

Πληροφορίες: 2610 273613 και www.ticketservices.gr