Ματαιότητα, θάνατος, απελευθέρωση

Η θρησκεία δημιουργήθηκε για να καταπολεμήσει το φόβο του θανάτου λέει μια εκδοχή και θα έλεγα πως είναι αρκετά πιθανό σενάριο, αν αναλογιστεί κανείς πως το μόνο ζώο στον πλανήτη που γνωρίζει απ’ τη μέρα που γεννιέται πως θα πεθάνει, είναι ο άνθρωπος. Βαρύ το τίμημα η αλήθεια είναι, αλλά αυτά έχει η ανάπτυξη των εγκεφαλικών λειτουργιών.

Αν και σε πρώτη ανάγνωση διαβάζεται με μια έντονη δόση θλίψης η παραπάνω διαπίστωση, στην πράξη δεν θα έπρεπε να είναι έτσι τα πράγματα. Η αποδοχή της ματαιότητας είναι ικανή να σε απελευθερώσει και να σε κάνει να ζήσεις μια ζωή απαλλαγμένη από περιττές φοβίες κι από συνεχείς σκέψεις, που το μόνο που καταφέρνουν είναι να σε κρατάνε πίσω, από το βασικό νόημα της ζωής: Την απόλαυση του δώρου που σου δόθηκε στον απόλυτο δυνατό βαθμό.

Ξέρετε, όντας μικροί, την ύπαρξη του θανάτου δεν τη νιώθουμε κοντά μας, υπάρχει πάντα ως κάτι περιπλανώμενο κάπου. Όσο μεγαλώνουμε όμως και βιώνουμε καταστάσεις, αντιλαμβανόμαστε πως ο κόσμος τελικά πεθαίνει κανονικά, συμβαίνει, χάνουμε φίλους, γονείς κι εκεί έρχεται η στιγμή που πρέπει να κάνουμε μια επανεκκίνηση στον εγκέφαλό μας και να καταλάβουμε πως η θέα ενός νεκροταφείου, δεν είναι αιτία θλίψης, αλλά ένας σοβαρός λόγος να αδράξουμε τη μέρα.