tetartopress

“Merlin Puppet Theatre” – Οι μάγοι του κουκλοθεάτρου

457_2_Merlin-Puppet-Theatre-3301


Ο Δημήτρης Στάμου και η Ντέμη Παπαδά, ζούσαν στην Αθήνα για πολλά χρόνια. Εκεί, το 1995, ίδρυσαν το ”Merlin puppet Theatre” και το 2001 δημιούργησαν την πρώτη τους κουκλοθεατρική παράσταση. Πριν εφτά χρόνια αποφάσισαν να μετακομίσουν στο Βερολίνο και με κέντρο τους την γερμανική πρωτεύουσα να ξεκινήσουν παραστάσεις κουκλοθεάτρου έξω από την Ελλάδα. Βγάζοντας έτσι τον ελληνικό λόγο από τις παραστάσεις τους , αλλά κρατώντας μονάχα λίγο ηχογραφημένο αγγλικό και γερμανικό λόγο-κείμενο, δημιούργησαν δυο παραστάσεις κουκλοθεάτρου που πολύ σύντομα λόγω της εξαιρετικής ποιότητας τους αναγνωρίστηκαν, βραβεύτηκαν και συνεχίζουν να περιοδεύουν στα μεγαλύτερα και όχι μόνον φεστιβάλ του κόσμου.

Η πιο πρόσφατη παράστασή τους με τον τίτλο ”Noone’s land”, με τον υπότιτλο ”Μια σκοτεινή ιστορία για φωτεινές ψυχές”, έχει σαν βασικό της πρωταγωνιστή ένα σκιάχτρο και την καθημερινότητά του. Το χαρακτηριστικό της παράστασης είναι η αφήγηση της, η οποία μέσα από τη δημιουργική μοναξιά του ήρωά της συγκινεί και δονεί παιδιά αλλά και ενήλικες.

Συγκινητικά ήταν τα σχόλια μικρών θεατών που έτυχε να κάθονται δίπλα μου. Τα παιδιά αυτά είχαν «μπει» τόσο βαθιά στην ιστορία όπου κατά ένα μαγικό τρόπο, προέλεγαν την εξέλιξη της και την σχολίαζαν δυνατά μεταξύ τους. Οι παρατηρήσεις τους ήταν σημαντικές μιας και η ουσία των θεμάτων που απασχολούν τους δημιουργούς – κουκλοπαίχτες, είναι το πώς η ανθρώπινη αισχροκέρδεια, ο μικροαστισμός και το «καταλανώνω, άρα υπάρχω», έχουν οδηγήσει τις ανθρώπινες κοινωνίες σε πολιτικό, κοινωνικό αλλά και επί της ουσίας ψυχικό αδιέξοδο.

Το συμπαθέστατο σκιάχτρο, καταφέρνει μέσα από τη μαεστρία των κουκλοπαιχτών του, να απελευθερωθεί στην κυριολεξία από τα δεσμά του και να απελευθερώσει έτσι και εμάς τους θεατές οδηγώντας μας στο να ξεχάσουμε ότι πρόκειται περί μιας απλής κούκλας και συνεπώς αφού το σκιάχτρο τα κατάφερε να «χτίσει», τον δικό του πιο ανθρώπινο κόσμο γιατί όχι και εμείς.


Η πιο παλιά τους παράσταση ”Clowns houses”, με τον υπότιτλο ”Μια κουκλοθεατρική θεωρία για το ανθρώπινο τίποτα”, είναι μια βαθιά πολιτική παράσταση. Με αυτήν έκαναν την πρεμιέρα τους πριν εφτά χρόνια στο Βερολίνο. Είναι μια παράσταση που έχει βραβευθεί και διακριθεί σε φεστιβάλ κουκλοθεάτρου. Αναφέρω ενδεικτικά το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ Κοτόρσκι, στο Μαυροβούνιο το 2012, στο Τορούν της Πολωνίας επίσης το 2012, στο Φεστιβάλ Impuls, στην Βουδαπέστη το 2017 και πολλά άλλα.

Με την παράσταση αυτή έχουν ταξιδέψει από την Κούβα, την Κολομβία, την Αργεντινή μέχρι το Χονγκόγκ, το Μεξικό την Ελβετία, το Αζερμπαιστάν και βέβαια όλη την Ευρώπη.

Τα σπίτια των κλόουν είναι μια παράσταση με οξύ μαύρο χιούμορ περιλουσμένο με απίστευτης τεχνικής και αισθητικής θεατρικές κούκλες – ανθρώπινες φιγούρες που από το πρώτο δευτερόλεπτο μας παραπέμπουν σε οικεία μας πρόσωπα.

merlin20puppetry6


Και ακριβώς το σημείο αυτό είναι και η δύναμη αυτής της παράστασης. Καθρεφτιζόμαστε απόλυτα με το μικροαστικό μας πρόσωπο και την μικροαστική νοοτροπία μας. Μια νοοτροπία που αφήνουμε να καταστρέψει τη ζωή και την καθημερινότητά μας από το κάνουμε κάποια στιγμή επιτέλους την υπέρβαση.

Ναι, αυτή η υπέρβαση συντελείται στην παράσταση και μας βοηθά να αποφασίσουμε τελικά αν θέλουμε να βγούμε από αυτό το «σκοτεινό πηγάδι» του εν ζωής θανάτου.

Οι μουσικές των παραστάσεων τους είναι πρωτότυπες και παραπέμπουν σε μελωδίες του μουσικού συγκροτήματος ”Tiger lillies”, με τους οποίους έχουν επίσης συνεργαστεί στην παράστασή τους Freakshow στην οποία είχαν φτιάξει τις κούκλες.


Ο Δημήτρης και η Ντέμη, στο τέλος των παραστάσεων τους υποκλίνονται στο συγκινημένο κοινό, φορώντας τα μαύρα τους ρούχα και είναι απορίας άξιο πώς αυτοί οι δυο «μάγοι», καταφέρνουν για 50 λεπτά να μας κάνουν μικρούς και μεγάλους να ξεχάσουμε τη θεατρική σύμβαση της κούκλας και να αφεθούμε στο μαγικό ταξίδι τους.

Προτείνω σε κάποιο ταξίδι τους στην Ελλάδα, να μην χάσετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε την κουκλοθεατρική δουλειά τους. Ήδη, μαζί με τους φίλους και συνεργάτες τους από την Opera Chaotique, συνδημιούργησαν την παράσταση «Βάτραχοι», βασισμένη στο κείμενο του Αριστοφάνη που θα παιχτεί στην Εναλλακτική σκηνή της Εθνικής Λυρικής σκηνής στο Ίδρυμα «Νιάρχος» στις 3, 4 Μαΐου 2019.

Περισσότερες πληροφορίες για το ”Merlin puppet Theatre” μπορείτε να βρείτε στις σελίδες του: merlinpuppetry.gr | facebook.com/MerlinPuppetTheatre

 
 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 
 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
«Νώε» - Παρουσίαση του βιβλίου του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη στην Πάτρα

«Νώε» – Παρουσίαση του βιβλίου του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη στην Πάτρα

Οι εκδόσεις Κίχλη και το βιβλιοπωλείο Πίξελ Books μας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη «Νώε» την Τετάρτη ...
Ρέα Γαλανάκη «Πού ζει ο λύκος;»

Ρέα Γαλανάκη «Πού ζει ο λύκος;»

Είναι λεπτή, σχεδόν αόρατη, η γραμμή που μετατρέπει εντός μας ένα σημαντικό βίωμα σε ιστορικό γεγονός. Χωρίς να την ενδιαφέρει ...
Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης «Το χιόνι των Αγράφων»

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης «Το χιόνι των Αγράφων»

Κυκλοφορεί η τέταρτη έκδοση του μυθιστορήματος του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη «Το χιόνι των Αγράφων», ενός βιβλίου που επαινέθηκε από την κριτική, ...
«Μπρανκαλεόνε» - Νέο άλμπουμ από τον Παύλο Παυλίδη

«Μπρανκαλεόνε» – Νέο άλμπουμ από τον Παύλο Παυλίδη

«Ο μάγος Μπρανκαλεόνε θα μπορούσε να είναι κάποιο φανταστικό πρόσωπο. Όμως είναι απολύτως υπαρκτό. Πρόκειται για τον αγαπημένο μου φίλο ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 172 Άρθρα

«Words are all we have», είπε ο Σάμουελ Μπέκετ. Mικρός σαν ήμουν, ήθελα να πραγματοποιηθούν οι τρεις ευχές που μου αναλογούσαν. Πάντα όμως έκανα την ίδια μοναδική ευχή. Τις άλλες δύο δεν χρειάστηκε να τις σπαταλήσω. Γιατί από μικρός βρήκα τους «Αγιους Τόπους» μου. Τους τόπους εκείνους όπου η μνήμη μου, δημιουργούσε τις λέξεις και οι λέξεις αρθρώνονταν σε λόγο. Μερικές φορές είμαι τυχερός και ο Λόγος με γεμίζει με το φως του. Τότε μιά βαθιά γαλήνη και παραδοχή με κατακλύζει. [email protected]

Back to Top