Μία “EXODOS” από το συμβατικό θέατρο

Δυο άνθρωποι συναντιούνται σε μία εκδήλωση διαμαρτυρίας, διαδηλώνουν γεμάτοι θυμό. Διαδηλώνουν για τα «κακώς κείμενα» που τους φέρνουν σε αδιέξοδο, διαδηλώνουν με τις γροθιές σφιγμένες ψηλά, δείγμα της νίκης που θα ακολουθήσει. Σύντομα το αδιέξοδο θα αρθεί και θα οδηγηθούν στον κόσμο που ονειρεύονται. Στο τέλος θα σηκώσουν πάλι την γροθιά υψωμένη, θα είναι η γροθιά της νίκης, του προσδοκώμενου που έγινε πραγματικότητα.

Δυο άνθρωποι στη σκηνή, μας εντάσσουν στην τέχνη της Arte Povera (φτωχή τέχνη). Η Arte Povera είναι μια μορφή τέχνης που επινοήθηκε στην Ιταλία το 1967 σαν αποτέλεσμα αντίδρασης στους θεσμούς και στη βιομηχανική ρητορική των κυβερνήσεων. Υποστηρίζει τη σωματικότητα, κάτι σαν το φτωχό θέατρο του Γκροτόφσκι, που υποστήριζε ότι το μόνο μέσο που χρειάζεται ο ηθοποιός στη σκηνή είναι το σώμα του. Ενώ εμπεριέχει ίχνη νοημάτων, στην εναλλαγή κινήσεων των performers αγγίζοντας τα όρια του μεταμοντέρνου θεάτρου στην απόδοση των σκηνών.

“EXODOS”. Στο θέατρο Λιθογραφείο στην Πάτρα παρακολουθήσαμε τον Κρίτωνα Αναστασόπουλο και την Maja Zimmerlin, να εκφράζουν ένα έντονα σωματικό θέατρο, χωρίς λόγια, χρησιμοποιώντας στοιχεία από τη φύση, τη γη κυρίως, πέτρες και χώμα. Τους είδαμε να δημιουργούν σημαινόμενα με σημεία από λάσπη και πέτρες, ενώ το σώμα τους ξέφευγε από το καταδηλωτικό κομμάτι της παράστασης και λειτουργούσε συνδηλωτικά με τον χώρο γύρω και την μουσική.

Οι δυο performers δεν λειτουργούν ως απλοί εκτελεστές αλλά σαν συνδημιουργοί και σαν συνεμπνευστές της παράστασης. Η ελευθερία και η συγχρονικότητα στη σωματική έκφραση, προκαλούν αισθήματα έκπληξης, απρόσμενου και αναπάντεχου. Η γραμματική της κινησιολογίας καλύπτει δραματουργικά την απόρριψη λόγου από το ένα μέρος, ενώ η σημασία που δίνεται στην σωματική έκφραση εκ μέρους των ερμηνευτών δίνει προτεραιότητα στις σχέσεις μουσικής-κίνησης και επιφέρει σημαντικές πρωτοτυπίες, στη σκηνική αναπαράσταση του θεάματος.

Η ταυτόχρονη αναπαράσταση διαφορετικών δράσεων, τα υπονοούμενα μηνύματα, η ελευθερία με την οποία ο ακροατής καλείται να κατανοήσει το περιεχόμενο του θεάματος, χαράσσουν μια περαιτέρω διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο σωματικό θέατρο και στο κλασικό θέατρο που έχουμε στο μυαλό μας, θέατρο βασισμένο σε ένα κείμενο. Το χαρακτηριστικό σχήμα δράμα/χρόνος αποβάλλεται, και η θεατρικότητα διευθύνει το θέαμα και επιβάλλει στον θεατή τη ρεαλιστική αναπαράσταση μιας ιστορίας λίγο-πολύ μη πραγματικής, μιας ιστορίας με μια προέλευση και ένα τέλος. Αντίθετα, στο σωματικό θέατρο, η πληθώρα των νοημάτων που «απελευθερώνονται» κατά τη διάρκεια της παράστασης μέσω της διασταύρωσης διαφόρων αφηγήσεων αγγίζει διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητας μας και γεννά πρωτόγνωρες αισθηματικές καταστάσεις.

Η παράσταση EXODOS αποτελεί πρόκληση για οποιοδήποτε θεατρόφιλο κοινό και όχι μόνο, καθώς μας παρουσιάζει κάτι διαφορετικό, κάτι που γεννά αισθήματα χωρίς λόγια, κάτι που μας δείχνει πως δημιουργούνται νοήματα μόνο μέσα από δραματικά συμφραζόμενα.

* Επόμενη παράσταση στο Θέατρο Λιθογραφείο στην Πάτρα την Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου στις 21:15. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ.

Σύλληψη – δημιουργία: Κρίτωνας Αναστασόπουλος, Maja Zimmerlin, Michel Bernard

Παίζουν: Maja Zimmerlin, Κρίτωνας Αναστασόπουλος

Μουσική: Antynomy, The social Sanity,Arthur Ancion

Bοηθός Χορογραφου: Λητώ Αναστασοπούλου

Φωτογραφίες: Andreas Zihler

Οπτικοακουστικό βίντεο: Thomas Delord, Arthur Ancion

Παραγωγή: Unites Nomade

Yποστήριξη: Theatre Marni, La Roseraie, Dansarte Patras, Wolubilis, Espace Catastrophe, Acrobarouf Asbl