tetartopress

Να μυρίζουν οι Κυριακές άλλοτε κανέλα κι άλλοτε γιασεμί

purple-2616760_1280


Τις Δευτέρες τις μισούσε, ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιο αυτό. Όμως όσο κι αν μισούσε τις Δευτέρες, οι Κυριακές γι’ αυτήν ήταν σπαραγμός. Αν έκανε ησυχία σαν έπεφτε την Κυριακή το σούρουπο, τόση ώστε να μην ακούγεται ούτε η ανάσα της, τότε ένα μεγάλο κρακ ακούγονταν από μέσα της κι ένας κόμπος ανέβαινε αργά από το στομάχι της στο λαιμό της κι όσο κι αν προσπαθούσε να τον σπρώξει πίσω, τίποτα παραπάνω δεν κατάφερνε πέρα απ’ το να γεμίζουν δάκρυα τα μάτια της. Γι’ αυτό θυμάται από παιδί μέχρι και σήμερα, τ’ απογεύματα τις Κυριακές να προσπαθεί να κάνει πάντα θόρυβο, τόσο όσο να μην ακούσει αυτό το κρακ. Γιατί αν οι Δευτέρες τής μυρίζουν αναμφίβολα ρουτίνα, οι Κυριακές έχουν πάντα το μοβ του δειλινού, μυρίζουν κάτι σαν απώλεια, κι έχουν ξεκάθαρη γεύση αλμύρας όμοιας δάκρυα.


Advertisement


Οι Κυριακές γι’ αυτήν είναι άδειοι σταθμοί τρένων, μισοτελειωμένα χαραγμένες καρδιές σε ορφανά παγκάκια, είναι αποχωρισμός ταυτόσημος με προετοιμασία για ένα μεγάλο βύθισμα. Το είχε προσέξει απ’ όταν ήταν παιδί, πάντοτε τα μπαλόνια της, Κυριακή ξεφούσκωναν. Τώρα ξέρει. Οι Κυριακές παίρνουν μαζί τους όλο τον αέρα που σου δίνεται σαν ανάσα μαζί με την ανεμελιά και ξεφουσκώνουν τα μπαλόνια των παιδιών.

«Σαν αλλάξουμε αυτό τον κόσμο και ξεμπερδέψουμε με τα σημαντικά, πρέπει να δώσουμε μεγάλη σημασία στις λεπτομέρειες» συνηθίζει να λέει κάπου – κάπου.

«Όχι ν’ αλλάξουμε τα έτη και τους μήνες ούτε να ορίσουμε σαν αρχή κάτι το σημαντικό, αυτά είναι γελοιότητες, γιατί να μπερδεύουμε τον κόσμο; Μα να, με τις μέρες κάτι πρέπει να γίνει, πρέπει κάπως να τις επαναπροσδιορίσουμε, ν’ αλλάξουμε τα χρώματα, τη γεύση και τη μυρωδιά τους ή για την ακρίβεια να τις απελευθερώσουμε. Να παίρνει η καθεμιά ό,τι γεύση και άρωμα θέλει. Να ξεκινούν οι άνθρωποι τις δουλειές τους όποια μέρα μπορεί ο καθένας, να πηγαίνουν διακοπές και να μην επιστρέφουν Κυριακή, να μην ξεκινούν τα παιδιά σχολείο καθορισμένη μέρα, να μένουν αγκαλιά οι εραστές όλη την Κυριακή και όλη τη Δευτέρα και όσο χρειαστεί κι ας ξέρουν πως δεν θα το χορτάσουν. Να μπορούν οι άνθρωποι να γεύονται τη ζωή όχι στα μεσοδιαστήματα ενός διημέρου ή μιας σχόλης με ορισμένη αρχή και τέλος. Να μυρίζουν οι Κυριακές άλλοτε κανέλα κι άλλοτε γιασεμί και να έχουν τη γεύση παγωτού, το ίδιο και οι Δευτέρες και οι Τρίτες και καμία μέρα να μην έχει από τη φύση της, τη γεύση των δακρύων».

«Παραμύθια» της είπε κάποιος κάποτε.

«Ναι, μα μην ξεχνάς πως και τα παραμύθια οι άνθρωποι τα φτιάχνουν» μουρμούρησε τότε εκείνη τόσο χαμηλόφωνα όσο ψιθύριζε τις Κυριακές πως δεν θέλει να πάει σχολείο.


Advertisement


Advertisement


 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 

Advertisement


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
Πάτρα: Γιώργος Ρους live στο Frida

Πάτρα: Γιώργος Ρους live στη Frida

Διανύοντας την τρίτη χρονιά εμφανίσεων σε όλη τη χώρα, ο Γιώργος Ρους έρχεται στην Πάτρα και στη “Frida”, την Παρασκευή ...
Γιάννης Κότσιρας live στη Πάτρα

Γιάννης Κότσιρας live στην Πάτρα

Ο Γιάννης Κότσιρας μετά τις εμφανίσεις του στον Σταυρό του Νότου έρχεται μετά από καιρό για μία μοναδική εμφάνιση στο ...
Pedro Almodovar «Το τελευταίο όνειρο»

Pedro Almodovar «Το τελευταίο όνειρο»

Δώδεκα διηγήματα του σκηνοθέτη Pedro Almodovar φωτίζουν διαφορετικές στιγμές της ζωής του σε μια ιδιότυπη, αποσπασματική «αυτοβιογραφία». Το Τελευταίο όνειρο ...
Λευκή Συμφωνία live στο Temple

Λευκή Συμφωνία live στο Temple

Οι post punk / darkwave «Λευκή Συμφωνία» , επιστρέφουν στην Αθήνα για μία μεγάλη συναυλία, το Σάββατο 23 Μαρτίου 2024 ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 127 Άρθρα

Να ενοχλήσω θέλω τις λέξεις, να κοιτάξω πίσω απ’ αυτές. Να περπατήσω θέλω, εκεί που το αόρατο γίνεται ορατό, ανάμεσα σε αραδιασμένες λέξεις και να επαναφέρω τ’ ανείπωτα. Έτσι νομίζω πρέπει να ξεκινήσουμε, απλά. Να επανοικειοποιηθούμε το λόγο, για να μην είναι ιδιοκτησία των ισχυρών και των «αυθεντιών». Να σπάσουμε το φράγμα της σιωπής και του ακρωτηριασμένου λόγου. Και λίγο λίγο θα μάθουμε να σκεφτόμαστε και να πράττουμε πέρα από το δεδομένο. [email protected]

Back to Top