Ο μικρός Άγγελος

Οι άγγελοι, του έλεγε ο παππούς του, υπάρχουν μόνο αν τους πιστεύεις.

Ο μικρός, λοιπόν, ξανθός Άγγελος, μια μέρα περπατούσε σε ένα προάστιο του Παρισιού. Από τη μια κρατούσε τον παππού από το χέρι και από την άλλη το λευκό του αρκουδάκι. Σε μια εσοχή της μπουλβάρ Σανσελιζέ, κοίταξε αριστερά. Στο βάθος της είδε ένα παγκάκι.

– Παππού ένας άγγελος, φώναξε περήφανος για την ανακάλυψη του.

Ο παππούς έκπληκτος περισσότερο γιατί ο Άγγελος ήταν μικρός και δεν μιλούσε πολύ, του απάντησε.

– Πού είναι Άγγελέ μου, ο άγγελος;

Ο Άγγελος του έδειξε στο βάθος του αδιεξόδου το κατειλημμένο παγκάκι. Χωρίς να το πολυσκεφτεί έσπρωξε τον παππού και έφθασαν τρία μέτρα από έναν άνθρωπο που αποκαμωμένος από τον κάματο της ζωής κοιμόταν βαθιά. Έβαλε το χέρι του στην τσάντα του παππού και έβγαλε δυο μήλα. Τα άφησε πάνω στο παγκάκι. Κοίταξε τον άνθρωπο που κοιμόταν και μετά κοίταξε την ζωγραφιά στον τοίχο πάνω από το κεφάλι του. Χαμογέλασε. Έπιασε τον παππού από το χέρι και του είπε.

– Δύο άγγελοι παππού.

Ο παππούς του δάκρυσε. Ο Άγγελος συνέχιζε να χαμογελά. Ο Άγγελος χαμογελά…