tetartopress

«Ορλάντο» – Όταν η ζωή καταργεί τον χρόνο και ο τόπος είναι απέραντος

orlado1


Είναι εντυπωσιακό πως μια γυναίκα Ελισαβετιανής εποχής καθισμένη σε μια καρέκλα, μας εισάγει στο πάθος ενός προσώπου που καίγεται από «Ένα εκατομμύριο κεριά» και εξελίσσεται μέσα στους αιώνες. Είναι εντυπωσιακό, πώς η μεταβλητότητα τόσων αιώνων παρουσιάζεται μέσα από την οπτική ενός ατόμου αναμειγνύοντας ρεαλισμό με φαντασία, χιούμορ με τραγωδία. Είναι εντυπωσιακό, το πως ένα άτομο που διέσχισε τον κόσμο σε τόσους αιώνες μας κάνει να βιώσουμε το ταξίδι του σαν να είμαστε δίπλα του.


Advertisement

Στο Θέατρο Λιθογραφείον στην Πάτρα είδαμε το «Ορλάντο» σε σκηνοθεσία της Ιούς Βουλγαράκη με πρωταγωνίστρια την Αμαλία Καβάλη. Η παράσταση είναι μια διασκευή του «Ορλάντο» της Βιρτζίνια Γουλφ που δημοσιεύτηκε το 1928, είχε βασιστεί στο έργο «Ορλάνδος μαινόμενος» του Λουδοβίκου Αριόστο και ήταν αφιερωμένο στη φίλη της Βιρτζίνια Γούλφ, Βίτα Σάκβιλ – Γουέστ. Στο έργο, αποτυπώνεται σε μονόλογο, η ζωή ενός άνδρα που γίνεται γυναίκα και ταξιδεύει μέσα στους αιώνες. Σε αυτό το ταξίδι τα όρια φαντασίας και πραγματικότητας είναι δυσδιάκριτα.

Αρχικά βλέπουμε μια γυναίκα με κοστούμι Ελισαβετιανής εποχής να απαγγέλει Σαίξπηρ και να παριστάνει τον άντρα. Η εκδίκηση του φεμινισμού. Την εποχή εκείνη ακόμα και τους γυναικείους ρόλους, τους έπαιζαν άντρες ή παιδιά. Γύρω της υπάρχουν καθρέπτες με διάφορες τεχνοτροπίες που αποτυπώνουν την κάθε εποχή, την κάθε ηλικία.


Advertisement

orlado4


Το δεκαεξάχρονο αγόρι ερωτεύεται, μεγαλώνει, γίνεται άντρας, γίνεται γυναίκα και αντιμετωπίζει τον εαυτό του και τον κόσμο. Ταξιδεύει από την Αγγλία στην Τουρκία χάνεται σε στέπες και όταν επιστρέφει σπίτι του γυρνάει αγνώριστος εξωτερικά. Είναι γυναίκα. Τα προβλήματα δεν είναι κοινά για τα δυο φύλλα και αυτό πλέον ο/η Ορλάντο το γνωρίζει.

Στη σκηνή ακολουθείται η Σαιξπηρική δομή αποτύπωσης των σκηνικών, δηλαδή η αφηγηματική. Στο θέατρο του Σαίξπηρ δεν υπήρχαν σκηνικά και οι ηθοποιοί τα περιέγραφαν στον κόσμο. Στην παράσταση δεν βλέπουμε ποτέ τον χώρο που περιβάλλει το σπίτι, ούτε την βελανιδιά, ούτε τη θάλασσα που η Ρωσίδα φίλη τού Ορλάντο ερωτεύεται το ναύτη. Απλά θα ακούσουμε γι’ αυτά. Το μοτίβο του καιρού εναλλάσσεται με τους τόπους και μας δείχνει τα σημεία των καιρών. Έτσι βλέπουμε, την παγωμένη Αγγλία να μαρμαρώνει μονομιάς μικρά παιδιά και τη στέπα να καταρρακώνει ανθρώπους μέσα στην ομίχλη.


Advertisement

Εξαιρετικός είναι ο τρόπος που η ερμηνεύτρια της παράστασης Αμαλία Καβάλη αλλάζει τα ρούχα της και εντάσσεται στη μόδα της κάθε εποχής ευρηματικά. Πολλά από αυτά τα ρούχα μόλις τα αφαιρεί, τα εναποθέτει πάνω στους καθρέπτες και καλύπτοντάς τους αφήνει τις εποχές πίσω της. Η ερμηνεία της Αμαλίας Καβάλη είναι εξαιρετική και δίκαια προτάθηκε για το βραβείο Μελίνα Μερκούρη για τη συγκεκριμένη παράσταση, καθώς δεν υπήρχε στιγμή που να τη δούμε -σαν χαρακτήρα- έξω από τον ρόλο.

orlado5


Η δράση στο έργο είναι στατική -μονόλογος είναι άλλωστε- με ένταση στη ροή του λόγου και αρκετές σκόπιμες ασυνέχειες. Πολύ έξυπνο το τέλος του 17ου αιώνα που φαίνεται φωτισμένο μόνο το πρόσωπο της ηθοποιού που μιλάει θυμίζοντας κάτι από το έργο “Νot I” του Σάμιουελ Μπέκετ.

Ο τρόπος που αποδίδεται στην παράσταση ο φόβος για τον θάνατο σαν κάτι καθημερινό και η εκφραστική λιτότητα της ερμηνεύτριας χαρίζουν στιγμές καθηλωτικές. Η Ιώ Βουλγαράκη, με τη σκηνοθετική της προσέγγιση τοποθετεί την ηρωίδα στο σήμερα, αποφεύγει τις προσπάθειες της «δηθενιάς» στη σκηνοθεσία και αποκαθιστά με εξαιρετικό τρόπο τη δράση στον μονόλογο.


Advertisement

Στο «Ορλάντο», ο καθένας ανακαλύπτει όποια πλευρά του εαυτού του θέλει. Κρατάει ό,τι χρειάζεται ή ό,τι μπορεί να αντέξει. Είναι μια παράσταση που παίρνει στην πλάτη της προηγούμενους αιώνες και συνομιλώντας μαζί τους έρχεται στο σήμερα να μας πει πως η ζωή καταργεί τον χρόνο, ο τόπος είναι απέραντος, οι εμπειρίες δεν θα σταματήσουν ποτέ να μας περιβάλλουν, να μας στοιχειώνουν και να μας ακολουθούν για πάντα.

orlado2


* Οι φωτογραφίες είναι του Παναγιώτη Μουλίνου από την παράσταση στο Λιθογραφείον την Παρασκευή 19 Οκτωβρίου.

Επόμενες παραστάσεις στο Θέατρο Λιθογραφείον:
Σάββατο 20 Οκτωβρίου, 21:30
Κυριακή 21 Οκτωβρίου, 20:00
Πληροφορίες: facebook event

Συντελεστές

Μετάφραση: Αλέξανδρος Ίσαρης
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη
Σκηνικός χώρος-Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Φωτισμοί: Karol Jarek
Ηχητικό μοτίβο του Ύπνου: Δημήτρης Πατσαρός
Σχεδιασμός κομμώσεων: Alex Scissors
Σχεδιασμός μακιγιάζ: Marina Stat
Φωτογραφίες παράστασης: Κική Παπαδοπούλου
Teaser-Trailer: Σεμπάστιαν Φραγκόπουλος
Ερμηνεία: Αμαλία Καβάλη


Advertisement


Advertisement

 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 

Advertisement

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
Yasunari Kawabata «Η Χώρα του χιονιού»

Yasunari Kawabata «Η Χώρα του χιονιού»

Η Χώρα του χιονιού είναι μια ιστορία έρωτα ανάμεσα σε έναν αργόσχολο διανοούμενο αστό του Τόκυο και μια γκέισα των ...
Betty Smith «Το αύριο θα είναι καλύτερο»

Betty Smith «Το αύριο θα είναι καλύτερο»

Ένα ξεχασμένο λογοτεχνικό διαμάντι της σπουδαίας Betty Smith. Μια ωδή στη νεανική αγάπη, τον γάμο, την οικογένεια, την ελπίδα. Μπρούκλιν, ...
Χατζηφραγκέτα

Χατζηφραγκέτα the band ζωντανά στην Πάτρα

Οι Χατζηγφραγκέτα σε fullband σύνθεση έρχονται το Σάββατο 2 Μαρτίου στο Royal στην Πάτρα. Οι Χατζηφραγκέτα είναι: Πάνος Φραγκιαδάκης – ...
Πάτρα: Πάρτι για τα 4 χρόνια Πίξελbooks

Πάτρα: Πάρτι για τα 4 χρόνια Πίξελbooks

Πάρτι για τα 4 χρόνια Πίξελbooks (Κανακάρη 185, Πάτρα) την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου στις 20:00 θα διαβάσουν αποσπάσματα από τα ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 108 Άρθρα

Ο Δημήτριος Ζαπάντης είναι αριστούχος απόφοιτος του τμήματος θεατρικών σπουδών του πανεπιστημίου Πατρών (ΒΑ) και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου με θέμα «Το αρχαίο θέατρο και η πρόσληψη του» του τμήματος θεατρικών σπουδών του πανεπιστημίου Πατρών (ΜΑ). Συνεργάζεται από το 2016 ως κριτικός θεάτρου με την διαδικτυακή εφημερίδα tetartopress.gr, και το ηλεκτρονικό περιοδικό youfly.com. Είναι επισκέπτης αρθρογράφος στους Atheniantimes και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Θεατρογραφίες. Τα ενδιαφέροντά του εστιάζονται γύρω από το αρχαίο δράμα και την πρόσληψή του, το πεδίο των gender studies, την δραματουργική ανάλυση του σύγχρονου θεάτρου καθώς και τη σύγχρονη σκηνική αποτύπωση αρχαίων παραστάσεων. Είναι μέλος της Ελληνικής Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών | [email protected]

RELATED ARTICLES

Back to Top