Ποιος τελικά είναι ο ασύδοτος; Τα ζώα της άγριας πανίδας ή η ανθρώπινη δραστηριότητα;

Η Πανελλαδική Φιλοζωική Περιβαλλοντική Ομοσπονδία εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με την επιστολή συλλόγου κυνηγών προς τον αναπληρωτή υπουργό περιβάλλοντος με θέμα «Το πρόβλημα του υπερπληθυσμού λύκων και αρκούδων».

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

Διαβάσαμε την επιστολή του συλλόγου «ΩΡΙΩΝ – Το ΔΥΚΤΙΟ των ΚΥΝΗΓΩΝ» προς τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάμελλο, με θέμα «Το πρόβλημα του υπερπληθυσμού λύκων και αρκούδων» και έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

Πριν ζητήσουμε πογκρόμ εναντίον των ζώων και ξεκινήσουμε κυνήγι μαγισσών, ας αναλογιστεί ο καθένας τις ευθύνες του και τους λόγους που συμβάλλουν, ώστε τα ζώα της άγριας πανίδας να αναγκάζονται να εμφανίζονται σε κατοικημένες περιοχές.

Ιδίως οι κυνηγοί έχουν προκαλέσει ανείπωτη καταστροφή στην άγρια πανίδα και κατά συνέπεια στη φύση γενικά. Δε ζούμε πλέον στα προϊστορικά χρόνια. Δε χρειαζόμαστε το κυνήγι για να τραφούμε, ούτε την προβιά του λύκου ή της αρκούδας για να ντυθούμε. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δολοφονούν ζώα για τη διασκέδασή τους και μόνο με τραγικές συνέπειες γι’ αυτά και το περιβάλλον.

Η συνεχώς αυξανόμενη και διευρυνόμενη ανθρώπινη δραστηριότητα, καθώς και οι καταστροφές από πυρκαγιές, πλημμύρες κλπ, συνέπειες και πάλι της ανθρώπινης δραστηριότητας, έχουν περιορίσει κατά πολύ το ζωτικό χώρο της άγριας πανίδας. Δεν είναι λοιπόν τα ζώα που εισέρχονται σε περιοχές ανθρώπινης δραστηριότητας αλλά το ακριβώς αντίθετο.

Το κυνήγι έχει πλέον μειώσει κατά πολύ μεγάλο ποσοστό τα θηράματα των σαρκοβόρων ζώων, κάνοντας την εύρεση τροφής πολύ δύσκολη και πολλές φορές έως και αδύνατη.

Αναφορικά με τους κτηνοτρόφους έχουμε ήδη πρόσφατα εκδώσει δελτίο τύπου.

Όσο για τις επιθέσεις σε κυνηγόσκυλα, όπως όλοι μας καταλαβαίνουμε, δε φταίνε οι λύκοι αλλά οι κυνηγοί και δυστυχώς το τίμημα το πληρώνουν οι σκύλοι τους. Όπως ήδη ειπώθηκε πιο πάνω, εάν εισβάλεις στο ζωτικό χώρο ενός ζώου της άγριας πανίδας είναι απόλυτα λογικό αυτό να αμυνθεί και να υπερασπιστεί το χώρο του.

Όταν περιδιαβαίνεις ένα δάσος, προστατευόμενο ή μη, διατρέχεις όλους τους κινδύνους εν γνώσει σου. Το αίτημα για εγκλεισμό τους είναι ανήθικο και αναποτελεσματικό τα δε κροκοδείλια δάκρυά τους προσχηματικά.

Ζητούν από τη μια την στήριξη του κράτους για διεύρυνση του χόμπι τους και περισσότερη καταστροφή ενώ από την άλλη μας εμπαίζουν ζητώντας την προστασία της φύσης και της άγριας ζωής.

Ελπίζουμε, ότι επιτέλους  οι αρμόδιοι υπουργοί θα βρουν λύσεις σύννομες και ηθικές που να ανταποκρίνονται στο πραγματικό όφελος των ζώων και της κοινωνίας. Και να κατανοήσουν ποιοι πραγματικά αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον ανθρώπων, ζώων και περιβάλλοντος και ποιοι μόνο για συμφέρον και διασκέδασή τους.