tetartopress

Rote Fabrik: Το Κόκκινο Εργοστάσιο της Ζυρίχης

18641897_10211792823868985_934235915_o


Ζυρίχη. Διεθνές οικονομικό κέντρο και μεγαλύτερη πόλη της Ελβετίας. Έδρα δύο μεγάλων τραπεζών (UBS – Credit Suisse) αλλά και δύο παγκοσμίως φημισμένων εκπαιδευτικών και ερευνητικών ιδρυμάτων (Πολυτεχνείο ETH – Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης). Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κάποιος πως αυτή η τόσο τεχνοκρατική -εκ πρώτης όψεως- πόλη μπορεί και να έχει ένα κάπως αριστερό παρελθόν. Και όμως έχει! Και ένα κόκκινο εργοστάσιο έχει συνδεθεί έντονα με αυτό.


Advertisement


Ο λόγος για το Rote Fabrik. Το «Κόκκινο Εργοστάσιο» της πόλης. Χτίστηκε το 1892 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Carl Arnold Séquin-Bronner για να στεγάσει την εταιρεία μεταξιού Henneberg. To 1899 αλλάζει ιδιοκτήτη και περνάει στην εταιρεία ύφανσης μεταξιού, την Stunzi. To 1940 αλλάζει και πάλι ιδιοκτησία και αυτή τη φορά ιδιοκτήτης γίνεται η αμερικανική ITT Corporation. Το 1972 η παραγωγική δραστηριότητα στο Rote Fabrik σταματά για πάντα. Η πόλη της Ζυρίχης αποκτά το χώρο και το κτήριο και σχεδιάζει να το κατεδαφίσει για να διευκολύνει τη διαπλάτυνση του κεντρικού δρόμου πάνω στον  οποίο βρίσκεται.

18641548_10211792824749007_746224562_o


Το 1974 η ιστορία του Rote Fabrik παίρνει μια ενδιαφέρουσα τροπή. Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Ελβετίας εισάγει μια πρόταση για να το μετατρέψει από εργοστάσιο σε πολιτιστικό κέντρο. Με βάση αυτή την εξέλιξη και μέχρι το 1977 φτιάχνονται εκεί studios για καλλιτέχνες και πραγματοποιούνται πολλές εκδηλώσεις πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Την ίδια χρονιά (1977) οι πολίτες ψηφίζουν για την διατήρηση και μετατροπή του σε κέντρο πολιτισμού. Και φτάνουμε στην ημερομηνία ορόσημο. 30 Μαίου του 1980.

Με την ευκαιρία ενός εορταστικού τριημέρου όπερας, 200 άτομα φτάνουν απρόσκλητα στο χώρο για να διαδηλώσουν τη θέλησή τους να δημιουργηθεί ένα αυτόνομο κέντρο για την νεολαία στους χώρους του Rote Fabrik. Η αστυνομία του καντονιού της Ζυρίχης που είχε εκ των προτέρων ενημερωθεί, ήταν ήδη εκεί. Ακολουθεί αναταραχή και μια μάχη δρόμου μεταξύ των διαδηλωτών και της αστυνομίας. Νερό υπό πίεση, δακρυγόνα και σφαίρες από καουτσούκ.  Η όλη διαδήλωση υποδαυλίστηκε σημαντικά και μέσω μιας απόφασης της πόλης της Ζυρίχης να διαθέσει 61 εκατ. Ελβετικά φράγκα για την ανακαίνιση και επέκταση της Όπερας της Ζυρίχης στην απέναντι όχθη της λίμνης.

By Roland zh - Own work, CC BY-SA 3.0, Link

By Roland zhOwn work, CC BY-SA 3.0, Link


Το τριήμερο εκείνο λοιπόν έμεινε στην ιστορία της πόλης ως οι «ταραχές της όπερας» με σημείο αναφοράς την πλατεία Sechseläutenplatz. Κάτω από την πίεση των γεγονότων η πόλη της Ζυρίχης αναγκάζεται να υποχωρήσει. Στις 25 Οκτωβρίου του 1980 το Rote Fabrik ανοίγει και επίσημα ως κέντρο πολιτισμού και κουλτούρας. Το 1987 μέσω ενός δημοψηφίσματος, αποφασίζεται η επιχορήγηση της λειτουργίας του από το καντόνι της Ζυρίχης. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ο χώρος ανακατασκευάζεται και το 2002 το ύψος των επιχορηγήσεων φτάνει τα 2.3 εκατ. ελβετικά φράγκα. Με τη βοήθεια των επιχορηγήσεων αλλά και την ενεργή στήριξη της τοπικής κοινωνίας, στο Κόκκινο Εργοστάσιο διοργανώνονται ετησίως περίπου 300 εκδηλώσεις. Με βασικές δραστηριότητες τη μουσική και το θέατρο διαγράφει από τότε τη δική του, δημιουργική πορεία, διοργανώνοντας μεταξύ άλλων διαλέξεις, συζητήσεις, κινηματογραφικές προβολές, συναυλίες κ.α. Οι νέες τάσεις εδώ βρίσκουν πρόσφορο έδαφος προς συζήτηση και προβληματισμό και η πολυ-πολιτισμικότητα κυριαρχεί. Τα θέματα που αφορούν στην πολιτική εδώ συζητούνται ελεύθερα και καλλιεργείται μια ανοιχτή αντίληψη ως προς μια γόνιμη κριτική απέναντι στα κοινωνικά φαινόμενα και τον σύγχρονο πολιτισμό.

Το 2010 το Κόκκινο Εργοστάσιο γιόρτασε τα τριακοστά γενέθλιά του ως κέντρο πολιτισμού και συνεχίζει να λειτουργεί με βάση τις αρχές της άμεσης, λαϊκής δημοκρατίας (grass-root democracy) ενώ διοικείται συλλογικά από μία κολλεκτίβα. To Rote Fabrik των κόκκινων τούβλων και του αγωνιστικού παρελθόντος, συνεχίζει να δίνει τον παλμό της εναλλακτικής κουλτούρας, της αμφισβήτησης, της δημιουργικής κριτικής αλλά και της αλληλεγγύης στην πόλη της Ζυρίχης αλλά και σε ολόκληρη την Ελβετία!

18675087_10211792822308946_1143943034_o


Advertisement


Advertisement


 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 

Advertisement


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
«Απαγορεύεται το SEX στη Γαύδο»

Πάτρα: «Απαγορεύεται το SEX στη Γαύδο» στο Λιθογραφείον

Το Θέατρο Λιθογραφείον στην Πάτρα παρουσιάζει την παράσταση «Απαγορεύεται το SEX στη Γαύδο» μια «πικρή» κωμωδία του Μάνου Παπαδά. Τι ...
"Animal" της Σοφίας Εξάρχου - Φεμινιστικό, υπαρξιακό, πολιτικό, παλλόμενο, συγκινητικό

“Animal” της Σοφίας Εξάρχου – Φεμινιστικό, υπαρξιακό, πολιτικό, παλλόμενο, συγκινητικό

"Animal". Σκηνοθεσία: Σοφία Εξάρχου. Πρωταγωνιστούν: Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Φλομαρία Παπαδάκη. Ελλάδα, 2023. "Let's party!": η ενθουσιώδης προτροπή της Κάλιας είναι σαν σύνθημα που ...
«Ο Καραγκιόζης του Μακρή» στο Αίγιο με την παράσταση «Ο Πύργος των Ιπποτών»

«Ο Καραγκιόζης του Μακρή» στο Αίγιο με την παράσταση «Ο Πύργος των Ιπποτών»

Μάγισσες, δράκοι και ιππότες «ζωντανεύουν» στον μπερντέ του Καραγκιόζη του Μακρή με την παράσταση «Ο Πύργος των Ιπποτών», στο κιν/θέατρο ...
"I found myself within a forest" - Εικαστική εγκατάσταση στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα

“I found myself within a forest” – Εικαστική εγκατάσταση στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Δασών (21/3), το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) παρουσιάζει την εικαστική εγκατάσταση «I found myself ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 43 Άρθρα

Δεν γεννήθηκα στην Πάτρα, αλλά η πόλη αυτή μ’ έμαθε να την αγαπάω τόσο που να μην την αντέχω. Να φεύγω μακριά της αλλά πάντα να γυρίζω πίσω. Μ’ έμαθε να γράφω, κυρίως γι’ αυτήν. Πίσω από κλειστά παντζούρια κι έντονη απουσία ν’ αφουγκράζομαι ήχους, να γυρεύω μύθους και να επαναπροσδιορίζω συνεχώς τη σχέση μου μαζί της. Μια σχέση βαθιά υπαρξιακή αλλά και τόσο ερωτική που η πίστη δεν ήταν ποτέ δεδομένη και η απιστία κοινό μυστικό. Μέχρι να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει, θα συνεχίζω να γράφω. Γι’ αυτήν...

Back to Top