Σαν περαστικοί φεύγουμε πάλι

Περαστικοί
σε ανοργάνωτες διαβάσεις και κόκκινους σηματοδότες,
στις ξέφρενες ζωές, στις ηδονικές νύχτες.

Περαστικοί
σε ανταριασμένες αγκαλιές,
σε ασυγκράτητα λόγια.

Σιωπηλοί διαβάτες
σε κρεμασμένα όνειρα,
αραδιασμένα σε διάφανα σχοινιά,
στις μαυρισμένες ταράτσες σκοτωμένων εγκεφάλων.

Περαστικοί
στις ανάσες των άλλων,
στη δικιά μου,
στη δικιά σου,
στα υγρά μπερδεμένα φιλιά.

Περαστικοί με παραξενιές και πάθη.
Επιρρεπείς στην αμφισβήτηση, στις έγνοιες και τα λάθη.
Σχιζοφρενείς, φευγάτοι
που όλο δίνουν,
δίνουν μέχρι να στεγνώσουν τα σωθικά τους.

Τέτοιοι είμαστε
κι ύστερα σαν περαστικοί φεύγουμε πάλι,
μέσα σε μιαν αστραπή,
παραδομένοι στην αθωότητα ενός ερωτευμένου κι εξεγερμένου μυαλού.