Sufjan Stevens – Carrie & Lowell

Ο γεννηµένος στο Ντιτρόιτ Sufjan Stevens είναι ένας από τους σηµαντικότερους δηµιουργούς για την νεο-φολκ αµερικάνικη σκηνή. Πολυοργανίστας και ιδιαίτερα ταλαντούχος συνθετικά, ο Stevens όταν αποχώρησε από την πρώτη του µπάντα (Marzuki) και κυκλοφόρησε το ντεµπούτο του άλµπουµ µε την αυγή της νέας χιλιετίας (A Sun Came, 2000), ανέδειξε την υπεροχή του και ως µουσικός και ως συνθέτης σε σχέση µε παρόµοια σχήµατα. Η απόφασή του να επενδύσει σε µια σόλο καριέρα δικαιώθηκε τα επόµενα χρόνια µε άλµπουµ που αξιολογήθηκαν από καλά ως εξαιρετικά.

Ανήσυχος και πολύπλευρος ως προσωπικότητα ο Stevens δεν έµεινε εκεί. Αρχικά έβαλε σε εφαρµογή ένα από τα πιο φιλόδοξα πρότζεκτ που έχει τολµήσει µουσικός ή συγκρότηµα. Ξεκίνησε να γράφει από ένα δίσκο για κάθε Πολιτεία των ΗΠΑ, ένα εγχείρηµα που τελικά µετράει µόνο δύο εφαρµογές µε τη δεύτερη όµως, το άλµπουµ Illinoise του 2005, να συγκαταλέγεται στα καλύτερα της προηγούµενης δεκαετίας. Μέσα από αυτόν τον δίσκο έγινε και ευρύτερα γνωστός καθώς το κοµµάτι Chicago συµπεριλήφθηκε στην ταινία Little Miss Sunshine, αν και στην συνέχεια η συχνότητα των κυκλοφορίων του άρχισε να αραιώνει. Τελευταίο του άλµπουµ ήταν το προ πενταετίας The Age of Adz ενώ πέρυσι η συµµετοχή του στο πειραµατικό σχήµα Sisyphus περισσότερο απογοήτευσε πάρα µας παρουσίασε µια άλλη του πτυχή.

Το έβδοµο φετινό στουντιακό του πόνηµα είναι µια επιστροφή στις ρίζες του και σε αυτό που ξέρει να κάνει αποδεδειγµένα πολύ καλά. Ο ίδιος όταν ανακοίνωσε την επερχόµενη νέα του δουλεία δήλωσε ότι είναι µια «επιστροφή στις folk ρίζες µου» γεγονός το οποίο γίνεται άµεσα αντιληπτό µε µια πρώτη ακρόαση του Carrie & Lowell. Πατώντας σε αγαπηµένες του επιρρόες, όπως ο Bob Dylan, ο Elliott Smith και οι Beat Happening, ο Stevens παρουσιάζει ένα όµορφο σύνολο έντεκα κοµµατιών που λιτά και ξεκάθαρα στοχεύουν στην γαλήνη και το συναίσθηµα του ακροατή. Από τις πρώτες νότες Death with Dignity το φολκ ταξίδι αρχίζει και δεν θα αλλάξει tempo σε καµία περίπτωση. Ροµαντικές πινελιές στο All of me wants all of you, ουράνιο ατένισµα στο Fourth of July και τρυφεροί ψίθυροι στο Carrie & Lowell είναι µερικές µόνο από τις στιγµές που συνθέτουν το ενιαίας αισθητικής αποτέλεσµα.

Παρόλη την λιτότητα και την αφαιρετικότητα ως παραγωγή, το Carrie & Lowell είναι ένα άλµπουµ µε όµορφες συνθέσεις, καλοδουλεµένες ενορχηστρώσεις και µε έντονη την προσωπική πινελιά του δηµιουργού. Ο Sufjan Stevens µετά από την απώλεια ενός µέλους της οικογένειας του (κάτι που αποτυπώνεται και στο εξώφυλλο), ωρίµασε ακόµα περισσότερο και έκατσε και έγραψε ένα άλµπουµ όχι δραµατικό, αλλά µε αποφασιστικότητα να τονίσει τον καλύτερο του εαυτό, µε το Carrie & Lowell να είναι µια δουλειά που πιθανόν µελλοντικά να ξεχωρίζει στις καλύτερές του.