της δικαιοσύνης ήλιε αδιανόητε

στάση πρώτη. δίκη ηριάννας και περικλή.

ξεκίνησε χθες και θα συνεχιστεί στις δέκα του μάη το δευτεροβάθμιο δικαστήριο ήτοι το πενταμελές εφετείο κακουργημάτων για την ηριάννα και τον περικλή, οι οποίοι κατηγορούνται για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και οι οποίοι πρωτοβάθμια καταδικάστηκαν σε δεκατρία χρόνια κάθειρξης ο καθένας με αβάσιμα και αίολα σε τέτοιο βαθμό ενοχοποιητικά στοιχεία που προκάλεσαν την αντίδραση επιστημόνων, βιολόγων, νομικών, πολιτών αλλά και καλλιτεχνών σε όλη την επικράτεια.

παρεμπιπτόντως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έχει πολλάκις απορρίψει τις αιτήσεις αναστολής εκτέλεσης των ποινών των δύο κατηγορούμενων, κρατώντας τους δύο νέους εντός σωφρονιστικών καταστημάτων τιμωρητικά, παράλογα, μη αντικειμενικά, παρελκυστικά και καταπητητικά, δίνοντας την αίσθηση ότι δεν βρισκόμαστε σε κάποιο ευνομούμενο κράτος αλλά σε μια χώρα που το μόνο που μετράει για τη δικαιοσύνη είναι να επιστραφούν τα αναδρομικά στους λειτουργούς της και να μην μειωθούν τα μισθά τους λόγω πολλαπλών μνημονίων.

και εντάξει, οι καλλιτέχνες με τα ψηφίσματα και τις συναυλίες συμπαράστασης πρόσκεινται φιλικά σε ευώνυμους χώρους, οι νομικοί λένε πάντα πολλά εκ των οποίων ούτε τα μισά δεν ισχύουν, αλλά οι βιολόγοι που επανειλημμένα δηλώνουν ότι δεν δύναται να ταυτοποιηθεί το γενετικό υλικό με λίγους μόνο χαρακτήρες και επομένως ότι επιστημονικά δεν στέκει η ταυτοποίηση του ευρεθέντος γενετικού υλικού με το dna της ηριάννας και μάλιστα με τον τρόπο που έγινε, λένε κι αυτοί αρλούμπες ή ανήκουν όλοι δαύτοι σε χώρους εξ ευωνύμων του κυρίου και άρα δεν είναι αντικειμενικοί; ή μήπως η όχι πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα ελληνική δικαιοσύνη γνωρίζει καλύτερα από τους σπουδάσαντες και ασκούντες την συγκεκριμένη επιστήμη;

σημειούται ότι η ηριάννα καταδικάστηκε πρωτοβαθμίως μόνο και μόνο γιατί βρέθηκε μερικό αποτύπωμα ανήκον σε άγνωστο θήλυ, ή μάλλον γιατί βρέθηκε να διατηρεί σχέσεις με άτομο που είχε επίσης κατηγορηθεί για συμμετοχή στην ίδια τρομοκρατική οργάνωση, άτομο όμως το οποίο εντέλει αθωώθηκε. εν μέσω λοιπόν κοινωνικής, νομικής, ευρωπαϊκής, καλλιτεχνικής και κυρίως επιστημονικής κατακραυγής οι δύο φερόμενοι ως κατηγορούμενοι κρατούνται εντός των ευαγών ιδρυμάτων χωρίς να τους δίδεται αναστολή εκτέλεσης της πρωτόδικης ποινής τους, καθότι προφανώς θεωρούνται τα μάλα επικίνδυνοι, υπότροποι, ύποπτοι φυγής και δεν συμμαζεύεται.

η ηριάννα εξάλλου έχει ταξιδέψει και στη βαρκελώνη στο παρελθόν, στοιχείο που όπως ανακαλώ έχει θεωρηθεί πάρα πολύ ύποπτο από τη δικαστική έδρα, καθώς η βαρκελώνη είναι γνωστός προορισμός τρομοτουρισμού, επιχείρημα που βγήκε από μυαλά και χείλη ανθρώπων που κρίνουν τις ζωές μας, και που προκάλεσε όχι μόνο οργή αλλά και θυμηδία. εξάλλου κι ας μην είναι πρέπον να προβαίνουμε σε συμψηφισμούς, δεν είναι και τίποτα χρυσαυγίτες – ήτοι τιμητές του μισανθρωπισμού και όχι μόνον – τα παιδιά να σουλατσάρουν άνετοι και ανενόχλητοι εντός εκτός και επί τα αυτά της χώρας και του κοινοβουλίου.

στάση δεύτερη μιας και το ‘φερε η κουβέντα.

δίκη αθανάσιου λενή, κατά κόλασιν πατέρα αμβρόσιου. οχτώ εκπρόσωποι της κοινότητας λοατκι κατέθεσαν μήνυση εξ αφορμής άρθρου του ως άνω ιερωμένου με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο. το εν λόγω άρθρο γράφτηκε από τον λενή τον δεκέμβριο του δύο χιλιάδες δεκαπέντε και είχε τίτλο αποβράσματα της κοινωνίας σήκωσαν κεφάλι, φτύστε τους, ενώ παρέλκει η αναφορά στο περιεχόμενό του καθότι βράδυ και τα στομάχια μας ευαίσθητα σε αναγούλες.

ο εν λόγω λοιπόν κάθισε στο εδώλιο την προηγούμενη πέμπτη, και, ω του χριστιανικού θαύματος, εισαγγελέας και έδρα συνεφώνησαν πως ουδέν το επιλήψιμο και ποινικώς κολάσιμο βρίσκουν να έχει συμβεί, οπότε κατηγορηματικά αθώος ο χριστιανός που τον σέρνετε τζάμπα και βερεσέ στα δικαστήρια, αντί να τον αφήνετε ήσυχο να γράφει δημόσιους λίβελους, να φωτογραφίζεται σε θερμά ενσταντανέ με τους χρυσαυγίτες, να υπεξαιρεί την πίστη των πιστευόντων ανθρώπων όποτε αυτός γουστάρει, να κηρύττει το χιτλερικό μίσος από άμβωνος και να βαράει πένθιμα τις καμπάνες του αιγίου όποτε αισθανθεί πως αυτή η ρημάδα η κοινωνία κάνει ένα βήμα μπροστά αφήνοντας πίσω της το συντηρητισμό αιώνων.

αθώος λοιπόν και συνεχίζων τα ίδια ποινικά αδικήματα ακόμα και εντός της δικαστικής αιθούσης την ώρα που δικαζόταν, λέγοντας πως αν είχε όπλο και μπορούσε από το νόμο, θα το χρησιμοποιούσε να τελειώνουμε, χωρίς ωστόσο κανείς να κουνηθεί από τη θέση του ή να τον επαναφέρει στην τάξη, γιατί πώς να το κάνουμε βρε αδερφέ, κάποια πράγματα δένουν και θα δένουν τούτο τον τόπο και τον κρατάνε όρθιο, πατρίς, θρησκεία, οικογένεια, τα ‘χε πει και ο αμετανόητος δικτάτωρ αλλά ποιος τον άκουσε, μας φάγανε οι επαναστάτες και τα πολυτεχνεία βλέπεις, δεν δυνάμεθα να στερήσουμε από τον ιερέα το αξίωμά του και το ποίμνιό του, διότι και οι βάρβαροι είναι μία κάποια λύσις, εντάξει, δεν έγινε και τίποτα, δεν είναι και κανένας κακομοίρης που χρωστάει τίποτα ενφιες να τον καταδικάσουμε αμελλητί, τη γνώμη του είπε ο άνθρωπος. και κάπως έτσι αναμένεται η προσφυγή των μηνυόντων στην ευρωπαϊκή δικαιοσύνη και η παραπάνω από σίγουρη καταδίκη και κατακραυγή της χώρας για άλλη μια φορά.

στάση τρίτη και εδώ κατεβαίνουμε από το τραμ το τελευταίο.

με πλειοψηφία είκοσι υπέρ και πέντε κατά εξεδόθη η απόφαση της ολομέλειας του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου της επικράτειας σχετικά με τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

οι ανώτατοι δικαστικοί έκριναν κατά πλειοψηφία ότι ο τρόπος που αποφασίστηκε με βάση υπουργική απόφαση να διδάσκεται το μάθημα των θρησκευτικών κλονίζει τη θρησκευτική χριστιανική συνείδηση – άπασες οι λέξεις γραμμένες με κεφαλαία εκκωφαντικά γράμματα – ενώ είναι ικανή να παρέμβει στον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο των μαθητών που δεν διαθέτουν την κριτική αντίληψη των ενηλίκων και να τους εκτρέψει από την ορθόδοξη χριστιανική συνείδηση, πράγμα που καθόλου δεν το θέμε, καθόσον φαλκιδεύεται ο επιβαλλόμενος από τη συνταγματική αυτή διάταξη σκοπός της ανάπτυξης, δηλαδή της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης των μαθητών στα ανήκοντα στην επικρατούσα θρησκεία της ανατολικής ορθόδοξης εκκλησίας του χριστού – κεφαλαία γράμματα που φωνάζουν άνευ λόγου και εδώ – και άρα καταλήγουμε στα ίδια και τα ίδια συστατικά που κρατάνε την κοινωνία μας συμπαγή και δεμένη πισθάγκωνα, πατρίς, θρησκεία, οικογένεια.

ιδού η αγία σας τριάδα παίδες, μένουμε τραπεζική και μόνον ευρώπη αλλά όχι διαφωτισμένη, αφήστε τα αυτά τα επαναστατικά, εξάλλου η απόφαση του υπουργού είναι λάθος διότι εκτός των άλλων ο χριστός παρουσιάζεται στην τρίτη τάξη του δημοτικού ως ξένος, ως προσδοκώμενος μεσσίας, ως δάσκαλος, ως φίλος, αλλά όχι ως σωτήρας του κόσμου και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. η αγία ομοούσιος και αδιαίρετος αγία τριάδα πρέπει να διδάσκεται σε στυλ κατηχητικού στα παιδιά μας άνευ αντιρρήσεων ή αντιδραστικών σκέψεων, ειδάλλως ποιος ξέρει πού μπορεί να οδηγηθούμε ως χώρα, ως έθνος, ως κοινωνία, και στο κάτω κάτω της αγίας γραφής, ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο, οι πολιτικοί ή οι παπάδες;

σημειωτέον δε, πως ενώπιον του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου της χώρας προσέφυγαν η βοήθειά-μας-μητρόπολη του-πρωτάθλημα-και-πάλι-στον-πειραιά, ο ίδιος ο σεραφείμ πειραιώς, γονείς και η εστία πατερικών μελετών. σημειούται επίσης πως οι δικαστικοί του συμβουλίου της επικράτειας είναι είτε οι πλέον έμπειροι διοικητικοί δικαστές που φτάνουν στο βαθμό του παρέδρου του δικαστηρίου αυτού μετά από πολλά χρόνια στα έδρανα των διοικητικών δικαστηρίων είτε – εάν μιλάμε για νεότερες γενιές – οι άριστοι των άριστων απόφοιτοι της εθνικής σχολής δικαστών.

μετά τούτων όλων, μοναδικό σχόλιο μια αποδιδόμενη στον μεγάλο Μαρίνο Αντύπα της κεφαλονιάς και της θεσσαλίας παράφραση από τη νεκρώσιμη ακολουθία του χριστιανικού δόγματος, ο οποίος, μολονότι δήλωνε απερίφραστα χριστιανός ορθόδοξος, συνήθιζε να παραφράζει την ακολουθία της επιμνημόσυνης δέησης ως εξής∙ ευλογητός ει κύριε, δίδαξόν με τα δικαιώματα μου.

*ο τίτλος αποτελεί παράφραση φυσικά από στίχο του άξιον εστί του οδυσσέα ελύτη.