Ξαναγράφεται η ιστορία;

Ο Ντόναλντ Τραμπ, δεν διστάζει να φλερτάρει με την Κ.Κ.Κ (Κου-Κλουξ-Κλαν) και τον περιώνυμο πρώην αρχηγό της, Ντέιβιντ Ντιουκ, που ήταν παρών στο Σάρλοτσβιλ να τον συγχαίρει: «Ευχαριστώ πρόεδρε Τραμπ για την εντιμότητα και το θάρρος σας», έγραφε στο Twitter συγχαίροντάς τον, επειδή «είπε την αλήθεια» και κατήγγειλε «τους τρομοκράτες της αριστεράς». Ο πρόεδρος των Η.Π.Α, κοροϊδεύει φανερά και χωρίς ίχνος αιδούς, δημοσιογράφους, μέσα ενημέρωσης και πολιτικούς του αντιπάλους. Παίζει ωσάν μωρός με τις δηλώσεις του, τις οποίες κάθε μέρα αλλάζει, προκαλώντας το μένος μεγάλου μέρους των Αμερικανών πολιτών, οι οποίοι οργανώνουν διαδηλώσεις εναντίον του σε οποιαδήποτε πόλη βρεθεί για πολιτική ομιλία. Είναι πια πέρα για πέρα ολοφάνερο ότι η πολιτική του θα επικεντρωθεί στην ανεκτικότητα απέναντι στον φυλετικό ρατσισμό σε μια χώρα που ποτέ της μέχρι τώρα δεν έχει αποβάλει. Φυλετικό ρατσισμό που ευαγγελίζονται τα ναζιστικού και φασιστικού τύπου καθεστώτα και σε καμία, μα καμία περίπτωση τα κομμουνιστικά.

Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, και πριν τις γερμανικές εκλογές όπου η Big Mama, κυρία Άνγκελα, προαλείφεται για μια ακόμη μάλλον εύκολη εκλογική νίκη, παρατηρούνται παράξενες ευρωπαϊκές πρακτικές. Και εννοώ βέβαια το περιστατικό στην Εσθονία και την άρνηση-ορθή κατά την γνώμη μου- της ελληνικής κυβέρνησης να συμμετάσχει. Αφορμή την άρνησης είναι η εξίσωση του ναζισμού με τον κομμουνισμό.

Πολλοί λένε ότι η Ιστορία γράφεται από τον νικητή. Νικητής την τελευταία δεκαετία σε επίπεδο ευρωπαϊκού και όχι μόνον, «οικονομικού πολέμου» είναι πια ολοφάνερα το γερμανικό κράτος. Κάποιες από τις σκοτεινές του όμως ιστορικές σελίδες συνεχίζουν να παραμένουν μαύρες. Θεωρώ -και όχι μόνον εγώ- ότι έχει ξεκινήσει μια συντονισμένη, σε επιστημονικά ιστορικό επίπεδο, προσπάθεια να ξαναγραφτούν αυτές οι σκοτεινές σελίδες της ναζιστικής εποχής και να φωτιστούν με τέτοιο τρόπο ώστε τα χιλιάδες εγκλήματα και οι εκατομμύρια νεκροί να μην θεωρούνται πια τόσο «απάνθρωπα περιστατικά». Σε αυτό το πλαίσιο ακουμπά και το περιστατικό στην Εσθονία, αφού εξισώνοντας το ναζισμό με τον κομμουνισμό, σιγά σιγά αρχίζει ιστορικά να μοιράζεται η ευθύνη των μεγάλων και ήδη αποδεδειγμένων εγκλημάτων του ναζισμού απέναντι στην ανθρωπότητα.

Με άλλα λόγια αρχίζει συστηματικά να ξαναγράφεται η πρόσφατη πολιτική και όχι μόνον ιστορία με τέτοιον τρόπο ώστε σαφώς να αθωώνεται ο ναζισμός και τα εγκλήματα του, ενώ από την άλλη, για να επιτευχθεί αυτό, θα κατηγορηθούν και θα μπουν στο ιστορικό παιχνίδι και άλλοι λαοί και άλλα καθεστώτα, με τα εγκλήματα τους πραγματικά ή μη.

Το ερώτημα όμως παραμένει. Ακόμη και αν η ιστορία ξαναγράφεται, μπορεί να επαναληφθεί;