Είδαμε τους “Battleme” στην Πάτρα

Τελευταίο επεισόδιο της 3ης σαιζόν του Sons of Anarchy. Η αγαπημένη συμμορία οδηγείται στη φυλακή, οι πρώτες νότες του διασκευασμένου «Hey hey, my my» του Neil Young ακούγονται και κάπως έτσι μαθαίνουμε για τα καλά τους Battleme. Είχε προηγηθεί βέβαια το εξαιρετικό «Burn this town» που ακούσαμε στο φινάλε της 2ης σαιζόν στην ίδια σειρά, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αύξηση της δημοτικότητας τους. Για να είμαι ειλικρινής λοιπόν πριν το live των Αμερικανών rockers στην Πάτρα (Γιάφκα), στα πλαίσια της βαλκανικής τους περιοδείας, η σχέση μου μαζί τους ήταν περιορισμένη στα τραγούδια που ακούστηκαν στο soundtrack του Sons.

Τη βραδιά άνοιξαν οι Lustin Jane από τη Σπάρτη. Το ep τους μου είχε αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις (διαβάστε εδώ το review), ο κόσμος ήταν αρκετός εξ αρχής και πραγματικά ευχαριστήθηκα την εμφάνιση τους. Ακόμα καλύτεροι από την περσινή τους εμφάνιση στην πόλη με τους Narcosis και με καλό ήχο απέδωσαν άριστα τα κομμάτια του ep αλλά και υλικό που δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα. Ο τραγουδιστής Γιώργος ήταν κινητικός και εκφραστικός είτε με κιθάρα είτε χωρίς, τα υπόλοιπα παιδιά αφοσιωμένα στα όργανα τους και το ξεκίνημα του live δε θα μπορούσε να είναι καλύτερο. Αγαπημένα της εμφάνισης τους το «Fast forward» και το καινούριο, ακυκλοφόρητο «Love to hate lovin’ u».
Setlist: Confidence, Fast Forward, Modern Slave, What does it really takes, Color, Love to hate lovin’ u, Will u be there

Lustin Jane

Η ώρα για τους Battleme είχε φτάσει, ο κόσμος είχε πληθύνει, οι Αμερικανοί ανέβηκαν φορτσάτοι στη σκηνή αλλά το σετ τους ξεκίνησε με απρόοπτα καθώς μετά το πρώτο κομμάτι έσπασε χορδή σε μπάσο και κιθάρα σχεδόν ταυτόχρονα. Η κατάσταση αντιμετωπίστηκε με απολαυστικό χιούμορ και για να μην υπάρχει μεγάλο κενό ο τραγουδιστής Matt Drenik έπιασε την ακουστική του και ερμήνευσε το «Burn this town», που όπως μας είπε το είχαν προγραμματισμένο για αργότερα. Το πρόβλημα λύθηκε και από εκεί και έπειτα ξεκίνησε ένας ατελείωτος rock n roll χορός με μπροστάρη τον Drenik, του οποίου η σκηνική παρουσία όσο περνούσε η ώρα συμπαρέσυρε όλο και περισσότερους παρευρισκόμενους. Παρόλο που αρκετός κόσμος (αν κρίνω και από τα πολλά SOA μπλουζάκια) δεν ήταν εξοικειωμένος με το προσωπικό υλικό της μπάντας, αυτό δεν πτόησε κανέναν στο να κουνηθεί στους χορευτικούς τους ρυθμούς.

Φυσικά τα «Lights» και «Hey hey, my my» δε θα μπορούσε να μην είναι τα highlights, με το τελευταίο μάλιστα να συνοδεύεται και από sing along του κοινού. Με 2 επιπλέον κομμάτια για encore οι Battleme μας αποχαιρέτησαν λέγοντας πως το show της Πάτρας ήταν το καλύτερο της περιοδείας. Υπερβολή ή όχι, η αλήθεια είναι πως στο σύνολο της η βραδιά ήταν απολαυστική και οι Αμερικανοί έκαναν νέους φίλους που όπως και εγώ, σίγουρα θα ψάξουν λίγο παραπάνω την προσωπική τους δισκογραφία. Το φετινό-τρίτο κατά σειρά full length album τους- “Habitual Love Songs” έχει λάβει ήδη εξαιρετικές κριτικές και κυκλοφορεί εκεί έξω ελεύθερο να το ανακαλύψεις.