Μια βραδιά με τα «Μωρά στη Φωτιά»

Με τους Salto Mortale το Δεκέμβρη του ’13 ανοίξαμε ένα live των Μωρών στο «Σπονδές» (που δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον) στην Καλαμάτα. Ήταν η πρώτη μου επαφή με το Στέλιο Σαλβαδόρ. Μετά από δύο περίπου χρόνια βρισκόμαστε ξανά επί σκηνής με ένα από τα αγαπημένα μας συγκροτήματα, στην Πάτρα αυτή τη φορά.

Λόγω μιας μικρής καθυστέρησης στο ταξίδι των Μωρών αλλά και της δυσκολίας που υπήρχε στο να φτιαχτεί ο ήχος για ένα 7 μελές σχήμα πήγε λίγο πίσω το soundcheck, που ολοκληρώθηκε λίγο μετά τις 21:00. Ο Στέλιος φιλικός όπως πάντα μας χαιρέτησε όλους και πήγε με τα υπόλοιπα παιδιά να πάρουν μια ανάσα. Εμείς παραμείναμε στο μαγαζί ετοιμάζοντας τις τελευταίες λεπτομέρειες για το set μας μέχρι να ανοίξουν οι πόρτες.

Στις 21:45 ανεβήκαμε για να ανοίξουμε το live και για τα επόμενα 40 λεπτά παρουσιάσαμε το ep  μας «Μία άλλη πραγματικότητα» και μερικές διασκευές σε αγαπημένες μας μπάντες. Το κοινό, θερμό από την αρχή τραγουδούσε μαζί μας όσα κομμάτια ήξερε. Κατεβαίνοντας από τη σκηνή «πιάσαμε» θέση για τη συνέχεια της βραδιάς. Τρίτη φορά που τους έβλεπα ζωντανά, πρώτη όμως με τη συγκεκριμένη σύνθεση.

Από την αρχή έβλεπες κόσμο να χορεύει στο ρυθμό τους. Τα Μωρά έπαιζαν δεμένα και με πολύ καλή διάθεση, το τρικ με τους 2 ντράμμερ εντυπωσίαζε και τα πολλά όργανα δημιουργούσαν έναν πλούσιο live ήχο.  Στριμωγμένοι στη μικρή σκηνή ξεκίνησαν με το «Υποσχέσεις» και τους «Θεατρίνους». Tο πρώτο mosh pit της βραδιάς έγινε στην «Ηρωίνη» και ενώ όλοι περιμέναμε μια σταδιακή κλιμάκωση, μετά τη «Χλωμη Φωτιά» και ένα καινούργιο κομμάτι η μπάλα χάθηκε!

«Σαλονίκη», «Βαβυλωνία», «Πόσο κοντά είναι η ασία», «Πήδα προτού κοιτάξεις»…

Πραγματικά χαμός…

Ο Σαλβαδόρ, ένα σύμβολο πλέον της ελληνικής ροκ σκηνής έδειχνε να διασκεδάζει κάθε λεπτό που βρισκόταν στο stage. Εκτός από τα πρώτα που ξεσήκωσαν τον κόσμο, πολλά αγαπημένα κομμάτια στην συνέχεια τον κράτησαν ζεστό. «Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο», «Χαμαιλέων», «Αποτυχημένο παιδί», «Άνθρωπος ελέφαντας», «Κάτω στην πόλη» ανέβασαν τη διάθεση του κοινού στα ύψη. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που ο Σαλβαδόρ μας ενημέρωσε από το μικρόφωνο ότι «έχουμε παρέα» και το live έπρεπε να διακοπεί. Απογοήτευση για μια στιγμή αλλά ήταν σίγουρο πως κανείς δε θα άφηνε εύκολα το Στέλιο και την παρέα του να κατέβουν. Με μια «δολοφονική» τριπλέτα («Παυσίπονο», «Third Uncle», «Μανιφέστο») και με τις ιαχές του κόσμου τα Μωρά μας αποχαιρέτησαν δίνοντας όμως υπόσχεση για σύντομη επιστροφή τους στην πόλη ώστε να παίξουν ολόκληρο το πρόγραμμα τους.

Χορτασμένοι (παρά τη διακοπή) ψάξαμε το Στέλιο μέσα στο κόσμο για μια τελευταία φωτογραφία. Σίγουρα θα υπάρξουν πολλές ακόμα σε συναυλίες του. Τα Μωρά στη Φωτιά είναι μια μπάντα που έχει αντέξει πολλά στα τριάντα χρόνια πορείας της και έχει πολλές ακόμη μοναδικές στιγμές να μας χαρίσει.