Βούτυρο με μέλι

Σάββατο πρωί στην Πάτρα, παλιά κι αγαπηµένη συνήθεια ο πρώτος καφές της ηµέρας να είναι παραδοσιακά Ελληνικός πάνω σε τραπεζάκι µαρµάρινο, αποτοξίνωση από τα µοντέρνα καφέ της πόλης. Όπως πάντα δίνω ραντεβού µε έναν φίλο µου στο γνωστό σηµείο, λίγο παρακάτω από τη γωνία Μαιζώνος και Ζαΐµη.

Στην πόρτα ενός από τα τελευταία παραδοσιακά γαλακτοπωλεία της Πάτρας, µια ιδιόχειρη ταµπέλα µας προτρέπει να δοκιµάσουµε λουκουµάδες. Αλλά εµείς είµαστε εδώ για ελληνικό καφέ και ψωµί µε φρέσκο βούτυρο και µέλι. Ξαπλωμένα μέσα σ’ ένα ψάθινο πανεράκι καταφθάνουν γρήγορα δύο µικρά φραντζολάκια µε σουσάµι, ανοιγµένα στη µέση και σ’ ένα πιατάκι µια γερή δόση άσπρου βουτύρου πασπαλισµένο µε µπόλικο µέλι!

Μαζί µε τους καφέδες και την απαραίτητη εφηµερίδα να γυρίζει από τραπέζι σε τραπέζι, την ατµόσφαιρα συµπληρώνουν οι κουβέντες των ηλικιωµένων θαµώνων του µαγαζιού, τα παλιά ψυγεία βιτρίνες, µια επίσης παλιά ζυγαριά και µια διάχυτη αίσθηση νοσταλγίας για χρόνια παλιά, απλά κι ανεπιτήδευτα…