«Γκαλβέιας», Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο

Όπως κάθε χωριό, έτσι και το φιλήσυχο Γκαλβέιας κρύβει τις βεντέτες και τις αντιζηλίες του, τα μικρά και τα μεγάλα πάθη του.

Κάθε οικογένεια έχει και μια ιστορία. Στην περίπτωση των Ζοζέ και Ζουστίνο, η διαμάχη για μια κληρονομιά οδήγησε τα δυο αδέρφια να κόψουν κάθε επαφή μεταξύ τους για περισσότερο από μισό αιώνα. Άλλοι, πάλι, κάτοικοι διατηρούν μεγάλα μυστικά, όπως η Ιζαμπέλα, η όμορφη Βραζιλιάνα, ιδιοκτήτρια του φούρνου που τα βράδια μετατρέπεται σε πορνείο. Οι ισορροπίες ανάμεσα στους κατοίκους είναι εύθραυστες και η συμβίωση είναι δύσκολη για όλους. Ωστόσο, κανείς δεν είναι προετοιμασμένος για όσα θα συμβούν μετά την πτώση ενός μετεωρίτη και την επίδραση που θα έχει το απρόσμενο φαινόμενο στη ζωή της Ιζαμπέλα, του Ζοζέ και του Ζουστίνο, αλλά και των υπόλοιπων κατοίκων του μυστηριώδους Γκαλβέιας.

Ο πλούτος της γραφής, η αρτιότητα της φόρμας, η ευαίσθητη αλλά και σκληρή ανθρωπιά των πρωταγωνιστών του βιβλίου χαρακτηρίζουν ένα από τα καλύτερα έργα του διακεκριμένου Πορτογάλου συγγραφέα που γεννήθηκε στο Γκαλβέιας και συγκαταλέγεται στους πιο σημαντικούς Ευρωπαίους λογοτέχνες της νεότερης γενιάς.

Ο Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο γεννήθηκε το 1974 στο Γκαλβέιας, ένα χωριό της επαρχίας Αλεντέζου της Πορτογαλίας. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Σύγχρονων Γλωσσών και Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Nova της Λισαβόνας.

Τα μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες. Γράφει, επίσης, ποίηση, στίχους, θέατρο και ταξιδιωτικά διηγήματα. Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του Νεκροταφείο πιάνων (Ελληνικά Γράμματα,  2009) και Βιβλίο (Κέδρος, 2015), καθώς και η συλλογή Ποιήματα (Γαβριηλίδης, 2013). Το 2001 τιμήθηκε με το σημαντικό πορτογαλικό βραβείο Ζοζέ Σαραμάγκου για το μυθιστόρημά του Nenhum Olhar (Κανένα βλέμμα).