tetartopress

Είναι το “Mulholland Drive” η καλύτερη ταινία του αιώνα;

mulholland-drive


Πριν λίγους μήνες, 177 κριτικοί κινηματογράφου από όλο το κόσμο, διάλεξαν τις καλύτερες ταινίες από το 2000 μέχρι σήμερα, για λογαριασμό του BBC Culture, και το αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο. Στις 100 ταινίες που επιλέχτηκαν, τη πρώτη θέση κατέλαβε το σαγηνευτικό φιλμ του David Lynch, “Mulholland Drive” (2001).

Eίναι το “Mulholland Drive” η καλύτερη ταινία του αιώνα (έστω και στην αρχή του);

Ο αρχιτέκτονας της ταινίας, ο οραματιστής δημιουργός David Lynch, έχοντας ως βασική αρχή μια ευρύτερη τοποθέτηση για τους μηχανισμούς που κινούν το κινηματογραφικό Hollywood, χτίζει μια ταινία – λαβύρινθο με βασικά συστατικά τα όνειρα, ψευδαισθήσεις και επιθυμίες.

Ο David Lynch διηγείται ένα όνειρο – ψευδαίσθηση μιας επιτυχημένης ζωής σε μια πραγματικότητα αποτυχίας. Η Mulholland Drive θα μπορούσε να είναι ένα ρήγμα ανάμεσα σε δυο διαστάσεις, όπου συνυπάρχουν οι δύο κόσμοι – όνειρα ή απλώς η άτυπη έναρξη του ονείρου της Diane Selwyn (Naomi Watts) και η ονειρική της μεταφορά σε Betty Elms. Αυτό το όνειρο αποδέχεται ο θεατής ως πραγματικότητα, ακολουθώντας τον χαρακτήρα της Betty, με την οποία ταυτίζεται και στο τέλος πέφτει σε σύγχυση. Τα δυσοίωνα συναισθήματα που προβάλλονται κατά τη διάρκεια του ονείρου, λειτουργούν ως το υποσυνείδητο της άσχημης πραγματικότητας και παρόλα αυτά, ο Lynch με μεθοδευμένους τρόπους, καταφέρνει να «εξαπατήσει» το κοινό, το οποίο νομίζει ότι παρακολουθεί μια αφηγηματική πραγματικότητα, αλλά πάντα βρίσκεται ένα βήμα πίσω από την αφήγηση.

Αριστουργηματικά και άρτια δομημένη, με έμφαση στη κάθε λεπτομέρεια, η ταινία προχωράει με μοναδικό τρόπο και το ερωτηματικό που σχηματίζεται στο θεατή, μεταμορφώνεται σε θαυμαστικό, με τον καθένα από εμάς να μπορεί να δώσει μια δική του ερμηνεία, αν και ο ίδιος ο δημιουργός έχει γράψει το μοναδικό: «Η ταινία θα πρέπει να στέκεται από μόνη της. Είναι παράλογο να πρέπει ο σκηνοθέτης να εξηγεί το νόημά της με λόγια. Έχει μεγάλη σημασία να διατηρείται ανέπαφος ο κόσμος της ταινίας και να μη λέγονται πράγματα που θα μπορούσαν να χαλάσουν τη κινηματογραφική εμπειρία.»

Ο κόσμος είναι σαν και εσένα.

Για την ιστορία, τη 10αδα συμπληρώνουν οι ταινίες:

2. In The Mood For Love (Wong Kar-wai, 2000)
3. There Will Be Blood (Paul Thomas Anderson, 2007)
4. Spirited Away (Hayao Miyazaki, 2001)
5. Boyhood (Richard Linklater, 2014)
6. Eternal Sunshine Of The Spotless Mind (Michel Gondry, 2004)
7. The Tree Of Life (Terrence Malick, 2011)
8. Yi Yi: One And A Two (Edward Yang, 2000)
9. A Seperation (Asghar Farhadi, 2011)
10. No Country For Old Men (Joel & Ethan Coen, 2007)

 
 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 
 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
«Νώε» - Παρουσίαση του βιβλίου του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη στην Πάτρα

«Νώε» – Παρουσίαση του βιβλίου του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη στην Πάτρα

Οι εκδόσεις Κίχλη και το βιβλιοπωλείο Πίξελ Books μας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη «Νώε» την Τετάρτη ...
Ρέα Γαλανάκη «Πού ζει ο λύκος;»

Ρέα Γαλανάκη «Πού ζει ο λύκος;»

Είναι λεπτή, σχεδόν αόρατη, η γραμμή που μετατρέπει εντός μας ένα σημαντικό βίωμα σε ιστορικό γεγονός. Χωρίς να την ενδιαφέρει ...
Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης «Το χιόνι των Αγράφων»

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης «Το χιόνι των Αγράφων»

Κυκλοφορεί η τέταρτη έκδοση του μυθιστορήματος του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη «Το χιόνι των Αγράφων», ενός βιβλίου που επαινέθηκε από την κριτική, ...
«Μπρανκαλεόνε» - Νέο άλμπουμ από τον Παύλο Παυλίδη

«Μπρανκαλεόνε» – Νέο άλμπουμ από τον Παύλο Παυλίδη

«Ο μάγος Μπρανκαλεόνε θα μπορούσε να είναι κάποιο φανταστικό πρόσωπο. Όμως είναι απολύτως υπαρκτό. Πρόκειται για τον αγαπημένο μου φίλο ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 23 Άρθρα

Ο Ανδρέας Ανδρέου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Πάτρα, αλλά από το 2011 ζει μόνιμα στην Αθήνα όπου ξεκίνησε να εργάζεται για τη δισκογραφική εταιρία No Remorse Records, ενώ παράλληλα αρθρογραφεί για το Αγγλικό Hard Rock / Heavy Metal περιοδικό Iron Fist, και επίσης διατηρεί το μουσικό blog, Crystal Logic. Πριν μετακομίσει στη πρωτεύουσα, αρθρογραφούσε για χρόνια στο Τύπο της Πάτρας (Day By Day / εφημερίδα Ημέρα) παρουσιάζοντας ταινίες και κείμενα για τον κινηματογράφο. Ξεκίνησε να γράφει κάποια κινηματογραφικά θέματα για το Τέταρτο από το ξεκίνημά του, αλλά η αλλαγή πόλης και το βαρύ πρόγραμμα της δουλειάς του στη μουσική βιομηχανία, τον ανάγκασαν να τα αφήσει προσωρινά στην άκρη... Μέχρι το τέλος του 2015, όπου επέστρεψε στο Τέταρτο, αφού η λατρεία του για τον κινηματογράφο αναζητούσε ξανά τρόπους για να εκδηλωθεί. Σκοπός του είναι, μέσα από ιδιόμορφα κείμενα, να παρουσιάσει γνωστές και άγνωστες ιστορίες, πτυχές και ιδιαιτερότητες της Έβδομης Τέχνης. [email protected]

RELATED ARTICLES

Back to Top