Ριζόσουπα

Μετά τις γευστικές υπερβολές των γιορτινών τραπεζιών, πάντα τα τελευταία χρόνια, ζητώ µια συγκεκριµένη σούπα, την οποία νιώθω σαν να µπαίνει µέσα στο σώµα µου και να το µαλακώνει, να καθαρίζει τις υπερβολές, και ταυτόχρονα, να ικανοποιεί την επιθυµία µου για πλούσια γεύση. Οι φίλοι µου την λένε ριζόσουπα, αν και δεν έχει µια στάλα ρύζι. Την λένε έτσι γιατί γίνεται µόνο µε ρίζες, και έχει µια νοστιµιά και µια ένταση αλλιώτικη.

Εγώ πάλι, την φτιάχνω εκείνη την µέρα, που νιώθω ότι είµαι πια έτοιµη να µπω σε έναν καινούργιο χρόνο. Πάντα είναι µια – δυο µέρες µετά του Άη – Γιαννιού, γιατί εκεί κλείνει για µένα η εορταστική περίοδος. Συνήθως είναι η µέρα που µε πιάνει η επιθυµία να ξεστολίσω και να κάνω µια γενική καθαριότητα στο σπιτι. Να φύγουν οι περσινές γιορτές. Να είµαι έτοιµη για την άνοιξη που έρχεται. Να είναι το µέσα του σπιτιού µου καθαρό και στο τέλος του κόπου µου, επιθυµώ να φτιάξω κάτι που θα καθαρίσει και θα θρέψει και το σωµατικό µου µέσα.

Θα χρειαστείς:
– Τρεις σελινόριζες µεγάλες
– ∆έκα καρότα
– Ένα µεγάλο κρεµµύδι
– ∆ύο πατάτες
– ∆ύο πατζάρια
– Το χυµό ενός λεµονιού
– Έναν κρόκο αυγού
– Ένα φλυτζάνι του ελληνικού καφέ ελαιόλαδο
– Αλάτι, πιπέρι

Θα καθαρίσεις τις σελινόριζες, τις πατάτες, τα πατζάρια και τα καρότα από το δέρµα, θα τα ξεπλύνεις και θα τα κόψεις σε µικρά κοµµάτια. Εµένα µου αρέσει να κόβω τις σελινόριζες και τις πατάτες σε µικρά κυβάκια, ενώ τα καρότα και τα πατζάρια σε λεπτές φέτες. ∆εν είναι απαραίτητο. Μπορείς να τα κοψεις όσο µεγάλα ή όσο µικρά θες. Αν τα κόψεις όµως µικρά µικρά κοµµατάκια, τότε η σούπα σου θα γίνει γρήγορα και ο µικρότερος χρόνος βρασµού θα κρατήσει περισσότερες βιταµίνες και ιχνοστοιχεία στα λαχανικά σου. Και τα θες αυτά τα πολύτιµα, ειδικά αν έχεις παραφάει στις γιορτές, όπως εγώ!

Θα γεµίσεις µια µέτρια κατσαρόλα µε νερό έως τη µέση, θα προσθέσεις το ελαιόλαδο, το αλάτι και το πιπέρι και µόλις πάρει βράση αυτό, θα προσθέσεις τα λαχανικά σου, και αφού πάρουν κι εκείνα την πρώτη βράση τους, θα το χαµηλώσεις λίγο. Ανάλογα µε το πόσο χοντροκοµµένες είναι οι ρίζες σου, θα είναι και ο χρόνος του βρασµού. Θα τσεκάρεις ένα κοµµάτι σελινόριζας. Αυτή θέλει τον περισσότερο χρόνο να γίνει. Όταν θα είναι µαλακή, άκου τι θα κάνεις:

Θα πολτοποιήσεις τα λαχανικά σου, είτε στο µύλο του πουρέ, είτε επί τόπου στην κατσαρόλα αν έχεις το ραβδί που µπαίνει µέσα στην κατσαρόλα και τα κάνει όλα βελουτέ. Αν πάλι, προτιµάς να έχεις κοµµατάκια στη σούπα σου και να ξεχωρίζεις τις γεύσεις, µπορείς να προσπεράσεις αυτό το βήµα και να τα αφήσεις ως έχουν. Όµως θα χάσεις το χρώµα. Γιατί εκτός από την πολύ ωραία γεύση της, αυτή η σούπα έχει ένα πολύ ωραίο χρώµα. Ένα βαθύ πορτοκαλοκόκκινο, από τα καρότα και τα πατζάρια, που απαλύνει σε µεριές από τις πατάτες και τις σελινόριζες.

Θα χτυπήσεις τον κρόκο του αυγού µε το χυµό του λεµονιού σε ένα µπωλ καλά, να σµίξουν και θα πάρεις µε τη µεγάλη κουτάλα ζωµό από την κατσαρόλα σου και θα τον προσθέσεις στο µπωλ, για να µη σου ψηθεί το αυγό ξαφνικά αν ρίξεις αµέσως αυτό το ελαφύ αυγολέµονο στην κατσαρόλα. Μόλις ανακατευτούν καλά, θα το ρίξεις στην κατσαρόλα µε ένα µακρόσυρτο φιλί. Μη γελάς! ∆εν κόβει ποτέ το αυγολέµονο αν την ώρα που σµίγει µε το υπόλοιπο στην κατσαρόλα το ακολουθεί ο ήχος ενός µακρόσυρτου φιλιού!

Την σούπα αυτή µπορείς να τη σερβίρεις σκέτη, ή να της προσθέσεις ηλιόσπορους και κολοκυθόσπορους περασµένους λίγο από ένα αντικολλητικό τηγάνι. Μπορείς να φρυγανίσεις ψωµί και να το κόψεις κοµµατάκια, να το κάνεις κρουτόν και να το ρίξεις µέσα.

Σε αφήνω για σήµερα µε την προτροπή να κάνεις αυτή τη σούπα. Σε αφήνω µε την ευχή αυτός ο χρόνος ο καινούργιος να είναι καλύτερος για σένα από αυτόν που έφυγε. Να σου κρατά εκπλήξεις καλές που να νικούν, σε πλήθος και σε ένταση, όλες τις άλλες. Να έχεις υγεία και υποµονή. Να χαµογελάς και να λες «δεν πειράζει» όταν µπορείς. Να ζεις τις µέρες σου µία µία. Να κάνεις καµµιά τρέλα που και που. Να συγχωρείς τα λάθη αυτών που αγαπάς. Να αγκαλιάζεις περισσότερο. Να χαϊδεύεις και να χαϊδεύεσαι. Κράτα µέσα σου λίγο το παιδί φέτος. Λίγο παραπάνω από πέρσυ. Και άφηνέ το να νιώθει και να χαίρεται µε εκείνον τον παιδικό σου τρόπο, που τώρα ίσως θεωρείς ότι δεν αρµόζει. Τίποτα δεν αρµόζει περισσότερο στο 2013, από την έκφραση της αλήθειας της καρδιάς σου. Με αυτήν προχώρα.

Πολύ Καλή Σου Χρονιά!

α.

Επιστολές γραµµένες στον πάγκο της κουζίνας…
18 Ιανουαρίου του 13