Ευρυτανία – Στα Μικρά και Μεγάλα Χωριά

Την είχα ακούσει ως το «Υδάτινο Λούνα Παρκ της Ελλάδας», την «Ελληνική Ελβετία» αλλά στην Ευρυτανία δεν µε είχε βγάλει ποτέ ο δρόµος. Στο µυαλό µου είχα µόνο καλές εντυπώσεις και συστάσεις από φίλους και γνωστούς, µια πολύ όµορφη περιοχή, ένα νοµό µε κρυµµένες οµορφιές και έντονους παραλληλισµούς µε το Αλπικό τοπίο, πνιγµένο στα βουνά και στα έλατα. Και όντως έτσι ήταν όταν το επισκέφθηκα για πρώτη φορά πριν µερικά χρόνια. Το παράδοξο ήταν πως βρέθηκα εκεί µε µια παρέα την παραµονή µιας ιδιαίτερα ζεστής Πρωτοχρονιάς, χωρίς καθόλου χιόνι και µάλιστα σε υψόµετρο 720 µέτρων. Παρόλη την έλλειψη χιονιού, δεν απογοητευθήκαµε καθόλου!

Από την Πάτρα προς το Καρπενήσι η διαδροµή ήταν πραγµατικά ενδιαφέρουσα και µε πολλές εναλλαγές. Τελικός µας προορισµός το Μεγάλο Χωριό, µε ενδιάµεση στάση στην πόλη του Καρπενησίου για τις απαραίτητες προµήθειες. Στο δρόµο µας µετά το Καρπενήσι σε µια στάση σε ένα χασάπικο για παραδοσιακά λουκάνικα, στην είσοδο µας υποδέχεται ένα τεράστιο κεφάλι αγριογούρουνου…

Πολλά αγροτουριστικά καταλύµατα στο δρόµο µας και τοπωνύµια που µας προδιαθέτουν για έντονες γαστριµαργικές περιπλανήσεις. Το Βουτύρο και το Νόστιµο είναι κλασσικά παραδείγµατα!

Φτάνουµε στο Μεγάλο Χωριό που δεν είναι ούτε µεγάλο ούτε κλασσικά τουριστικό, είναι όµως πολύ φιλόξενο και σίγουρα πολύ καλοδιατηρηµένο. Πολλά πετρόκτιστα σπίτια, µερικοί πολύ όµορφοι ξενώνες και πληθυσµός περίπου διακόσια πενήντα άτοµα που ζουν εδώ χειµώνα – καλοκαίρι. Αξίζει µια επίσκεψη στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο το οποίο διαθέτει εκθέµατα λαϊκής τέχνης, εκκλησιαστικά κειµήλια και εργαλεία παραδοσιακών επαγγελµάτων. Πριν φύγετε επίσης µην ξεχάσετε να αγοράσετε µέλι, βότανα και τοπικό λικέρ από κράνι (ένα είδος µούρου). Γύρω µας βουνά και καθαρός αέρας. Υπό τη σκιά του όρους Καλιακούδα δοκιµάζουµε παραδοσιακό γαλακτοµπούρεκο σε ένα καφενείο µαζί µε µια κούπα ζεστού καφέ. Σαββατοκύριακο και οι επισκέπτες έχουν αρχίσει να κατακλύζουν το χωριό. Απέναντι το αδελφάκι του, το Μικρό Χωριό και από πάνω του ο ορεινός όγκος της Χελιδώνας. Το βράδυ τρώµε εκεί υπέροχα κρεατικά.

Νωρίς το πρωί και µε συντροφιά την πρωινή οµίχλη, ή αλλιώς «αντάρα», παίρνουµε το δρόµο προς τον Προυσό, σε µια διαδροµή που έχει αποκαλεστεί και «Τέµπη της Ευρυτανίας». Από κάτω µας οι απότοµες πλαγιές οδηγούν στα νερά του ποταµού Καρπενησιώτη. Κάποιοι κάνουν rafting! Μετά την επίσκεψή µας στο Μοναστήρι της Παναγιάς της Προυσιώτισσας, σταµατάµε για δοκιµή Ελληνικού προσούτο και άλλων υπέροχων αλλαντικών, δίπλα στον Προυσιώτη ποταµό. Το ίδιο απόγευµα και στην επιστροφή προς το Μεγάλο Χωριό σταµατάµε στο Γαύρο για να δοκιµάσουµε πέστροφες τηγανητές σε φρέσκο βούτυρο… απλά υπέροχες!

Στην Ευρυτανία το ελληνικό ορεινό τοπίο βρίσκεται πραγµατικά στις καλύτερες στιγµές του. Πολλά βουνά και άφθονη βλάστηση, τρεχούµενα νερά, πολλές και διαφορετικές πεζοπορικές διαδροµές και διάσπαρτα γραφικά χωριουδάκια. Μια περιοχή µε ιδιαίτερα χαρακτηριστικό το τοπικό της χρώµα, την εξαιρετική γαστρονοµία και την ανεπιτήδευτη γραφικότητα, ένας προορισµός µε πολλές εναλλακτικές προτάσεις για όλο το χρόνο!

Φωτογραφίες: Γιάννης Ευαγγέλου