tetartopress

Το γλυκό τοµατάκι της µαµάς µου

Η µαµά µου έφτιαξε για πρώτη φορά γλυκό του κουταλιού τοµατάκι. Μου το έφερε σε ένα ωραίο στρογγυλό βάζο και εκεί έµεινε για αρκετό καιρό. ∆εν µου κινούσε καµία περιέργεια. Μη σου πω ότι σούφρωνα και λίγο το χειλάκι στη σκέψη του.


Advertisement


Πόσο λάθος ήµουν…

Κάποια στιγµή ήθελα κάτι γλυκό. ∆εν ήθελα σοκολάτα. ∆εν ήθελα να βγω έξω. ∆εν ήξερα τι ήθελα γενικά… Μόνο το ότι ήθελα κάτι γλυκό…

Στριφογύριζα στην κουζίνα. Έβλεπα τα µήλα, σκεφτόµουν να τα ψήσω µε µπαχαρικά και µαύρη ζάχαρη και µου έκανε πολύ χειµωνιάτικο.

Έβλεπα το γιαούρτι στο ψυγείο και το σκεφτόµουν µε µέλι και κανέλα και µου φαινόταν πολύ δροσερό.

Τίποτα δεν ήταν αυτό που έψαχνα. Και εκείνη τη στιγµή, το µάτι µου έπεσε στο βάζο µε το γλυκό τοµατάκι. Το φως του απορροφητήρα έπεφτε µέ έναν τέτοιο τρόπο σε ένα κενό που έκανε το σιρόπι ανάµεσα στα τοµατάκια, το κόκκινό τους ήταν τόσο ζωντανό, φαινόταν τόσο όµορφο, που πραγµατικά, είχε µια γαλήνη αυτό. Έτσι, άνοιξα το βάζο και σέρβιρα στο πιάτο µου ένα τοµατάκι.

Κοιτούσα το κατακόκκινο ποµοντόρι λουσµένο στο σιρόπι του, µε τα λευκά αµύγδαλα να το πλαισιώνουν, το καρφάκι του γαρύφαλου σε µια γωνιά, και ήταν πολύ όµορφο. Η αληθινή οµορφιά του δικού σου µατιού, µπορεί να είναι µεγάλη ευχαρίστηση. Και µε ξέρεις εµένα. Μου αρέσει να νιώθω τη γεύση µε όλες τις αισθήσεις µου. Και τα µάτια µου ήταν πολύ ευτυχισµένα. Και το τοµατάκι φαινόταν πολύ δελεαστικό. Και έτσι, ξεπέρασα την αντίστασή µου. Βλέπεις… το ποµοντόρι για µένα είναι πικάντικο. Είναι σκορδάτο. Μυρίζει βασιλικό. Θέλει πικάντικα σκληρά τυριά. Θέλει να ξαπλώσει σε µια µελιτζάνα, όχι να πλαγιάζει δίπλα σε αµύγδαλα.

Ακούµπησα το κουταλάκι µου και µε ξάφνιασε η αντίσταση. Το έβαλα στο στόµα µου και ήταν εξαιρετικά τραγανό. Μου θύµισε το µελιτζανάκι που έκανε η γιαγιά µου. Τραγανό το έκανε πολύ. Με γαρύφαλλο και µοσχοκάρυδο επίσης. Το άρωµα του γαρύφαλλου κυριαρχούσε. Η βανίλια ακουγόταν απαλά. Το αµύγδαλο του πήγαινε. Το ποµοντόρι είχε κρατήσει τη φυσική του γλύκα. Ήταν ανεπαίσθητα αρρωµατικό. Τα ταίριαξα στο µυαλό µου αυτά τα δυο. Το µελιτζανάκι και το τοµατάκι εννοώ. Ενώ σαν βάση φρούτου κανένα από τα δύο δεν έχει το δικό του ιδιαίτερο και έντονο άρωµα, δανείζεται την ευωδία των µπαχαρικών. Και αυτό που αποτελεί την ιδιαίτεροτητά του, είναι αυτή η τραγανή σάρκα που δίνει η παραµονή στο ασβεστόνερο για κάµποση ώρα.

Τηλεφώνησα στη µαµά µου. Πρώτα για να της πω πόσο δίκο είχε που επέµενε να δοκιµάσω το τοµατάκι. Γιατί ήταν θαυµάσιο. Γέλασε. «Θέλω να µου πεις πώς το κάνεις» της είπα στο τέλος. «Θα σου πω», µου είπε. «Τώρα καλέ!», της είπα. «Θέλω να το γράψω για το Τέταρτο!»

Άκου τι µου είπε να σου πω:

Θα πάρεις 30 καλά ποµοντόρια. Όµορφα. Σφιχτά µα ώριµα. Ένα κιλό ζάχαρη. Μια βανίλια. Μια κούπα µέλι. Το χυµό µισού λεµονιού. Μια φουσκωτή κουταλιά της σούπας ασβέστη. 15 καρφάκια γαρύφαλλο, µισό µοσχοκάρυδο φρεσκοτριµµένο. Αµύγδαλα ξεφλουδισµένα.

Θα βάλεις µια κατσαρόλα µε νερό να βράσει και θα βουτήξεις στο καυτό νερό τα ποµοντόρια για ένα λεπτό. Θα τα βγάλεις µε τρυπητή κουτάλα και θα τα ξεφλουδίσεις. Θα τα σκίσεις µε ένα µαχαίρι κάθετα και θα τα ζουλήξεις λίγο να βγουν τα σπόρια τους.

Σε µια λεκάνη µε νερό, θα διαλύσεις τη µία κουταλιά ασβέστη, θα βάλεις µέσα τα τοµατάκια και θα τα αφήσεις για µία ώρα. Θα τα ξεπλύνεις πολύ καλά, πολλές φορές. Τουλάχιστον 5 νερά θα τα περάσεις.

Θα τα βάλεις σε µια κατσαρόλα µε τη ζάχαρη και ένα ποτήρι νερό. Μόλις πάρουν βράση, θα χαµηλώσεις λίγο τη φωτιά και θα τα αφήσεις έτσι να βράζουν για µία ώρα. Στην ώρα πάνω, θα προσθέσεις στην κατσαρόλα το µέλι, το χυµό του µισού λεµονιού, τα αµύγδαλα, τα γαρύφαλλα, το µοσχοκάρυδο και τη βανίλια.

Θα τα βράσεις ακόµα για µισή ώρα µε τρία τέταρτα. Θα δεις πότε το σιρόπι είναι έτοιµο και τότε θα το βγάλεις απο τη φωτιά.

Θα το βάλεις σε βάζα και θα χαρίσεις το µισό. Τα γλυκά του κουταλιού και οι µαρµελάδες χρειάζονται να αλλάζουν χέρια. Και που ξέρεις. Μπορεί αυτό το τοµατάκι να γίνει το γλυκό του κουταλιού που θα περιµένουν κάθε τέτοια εποχή από σένα οι δικοί σου άνθρωποι.

α.

Επιστολές γραµµένες στον πάγκο της κουζίνας…
19 Οκτώβρη του 12


Advertisement


Advertisement


 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 

Advertisement


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
«Απαγορεύεται το SEX στη Γαύδο»

Πάτρα: «Απαγορεύεται το SEX στη Γαύδο» στο Λιθογραφείον

Το Θέατρο Λιθογραφείον στην Πάτρα παρουσιάζει την παράσταση «Απαγορεύεται το SEX στη Γαύδο» μια «πικρή» κωμωδία του Μάνου Παπαδά. Τι ...
"Animal" της Σοφίας Εξάρχου - Φεμινιστικό, υπαρξιακό, πολιτικό, παλλόμενο, συγκινητικό

“Animal” της Σοφίας Εξάρχου – Φεμινιστικό, υπαρξιακό, πολιτικό, παλλόμενο, συγκινητικό

"Animal". Σκηνοθεσία: Σοφία Εξάρχου. Πρωταγωνιστούν: Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Φλομαρία Παπαδάκη. Ελλάδα, 2023. "Let's party!": η ενθουσιώδης προτροπή της Κάλιας είναι σαν σύνθημα που ...
«Ο Καραγκιόζης του Μακρή» στο Αίγιο με την παράσταση «Ο Πύργος των Ιπποτών»

«Ο Καραγκιόζης του Μακρή» στο Αίγιο με την παράσταση «Ο Πύργος των Ιπποτών»

Μάγισσες, δράκοι και ιππότες «ζωντανεύουν» στον μπερντέ του Καραγκιόζη του Μακρή με την παράσταση «Ο Πύργος των Ιπποτών», στο κιν/θέατρο ...
"I found myself within a forest" - Εικαστική εγκατάσταση στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα

“I found myself within a forest” – Εικαστική εγκατάσταση στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Δασών (21/3), το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) παρουσιάζει την εικαστική εγκατάσταση «I found myself ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 66 Άρθρα

Βρίσκομαι πάντα εκεί που οι λέξεις συναντούν τις γεύσεις. Κι εκεί που οι γεύσεις συναντούν τον αναστεναγμό. Παρασκευάζω, γράφω και μιλώ για εξαιρετικό φαγητό. Αγαπώ τα ωμά θαλασσινά, την τομάτα, τα πιπέρια και το ελαιόλαδο. Δεν μπορώ να φανταστώ να ζω χωρίς αυτά. Πριν μπω επισήμως στην κουζίνα, διοργάνωνα μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα. Δεν μπορώ να φανταστώ να το κάνω ξανά αυτό. [email protected]

RELATED ARTICLES

Back to Top