Φωτιά στα ανταλλακτήρια αξιών

Ένας αξιωματούχος, δυναμώνει την ένταση σε κείνο το τραγούδι, που στην περίοδο της επταετίας δεν τολμούσε να το ακούσει ούτε χαμηλόφωνα. Έπειτα με επαναστατική βαριεστημάρα, δίνει εντολή στο σύμβουλό του να γράψει έναν επετειακό λόγο.

«Πολιτικοί άρχοντες» διαγκωνίζονται να κάνουν δηλώσεις εναντίωσης, ενώ υπογείως έχουν από καιρό συναινέσει. Βροντοφωνάζουν όχι υπονοώντας ναι, κουνώντας ταυτόχρονα το δάχτυλο μιας αδιευκρίνιστης νομιμότητας. Έπειτα ακολουθώντας ευλαβικά τη λεπτή γραμμή των ίσων αποστάσεων, ποντάρουν να βρεθούν πρώτοι στο ταμείο και να εξαργυρώσουν, ανεξαρτήτως έκβασης.

Ασθμαίνοντες εξουσιομανείς ηγετίσκοι, αρπάζουν τα μικρόφωνα από τον κόσμο, που πάντοτε προτιμούσε να μιλά χαμηλόφωνα, για να οδηγήσουν. Κυρίως όμως, για να καταμετρήσουν προθέσεις και δυνάμεις και να εξαργυρώσουν κι αυτοί με τη σειρά τους στο πρώτο ταμείο.

Και όλοι αυτοί, συμμαζωμένοι και χωριστά, θα αποτίσουν έναν, παρερμηνευμένο κατά το δοκούν, φόρο τιμής, μπροστά σε αηδιασμένα κτίρια αγώνων και ακόμα πιο αηδιασμένους ανθρώπους.

Χωρέσατε σε λίγα τετραγωνικά ενός πολυτεχνείου και μιας νομικής, το σύνολο του πληθυσμού της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Γίνατε όλοι αντιστεκόμενοι κι ύστερα περάσατε απ’ το ταμείο για να εξαργυρώσετε. Πρώτα οι απόντες, έπειτα οι εύκολα εξαργυρώσιμοι. Έτσι ανέντιμα και δίχως ντροπή, μπροστά σ’ αυτούς που παρέμειναν μέχρι σήμερα με καθάριο βλέμμα.

Ουαί δε υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί. Τιμητές της μετριότητας και αμετροεπείς υποστηρικτές της εξουσίας. Το πολυτεχνείο, εστία ανομίας ήταν και έτσι αντιμετωπίστηκε. Η νομιμότητα που διαμορφώνεται από τους κρατούντες και όχι από τις ηθικές συμφωνίες της κοινωνίας, το μόνο που θα γεννά θα είναι φυλακισμένους, «εστίες ανομίας» και «παράνομα πολυτεχνεία». Σεις βλέπετε μια νυσταγμένη κοινωνία, έρμαιο της ιδιώτευσης και της μοίρας που της ορίσατε. Εμείς κείνο που βλέπουμε, είναι μια κοινωνία που αρνείται να επαναλάβει την ιστορία σα φάρσα. Μια κοινωνία που δεν ακολουθεί, αλλά υποδεικνύει. Και αυτό που φαίνεται πιο ξεκάθαρο απ’ όλα, είναι πως όταν τούτη εδώ η κοινωνία ανάψει τη φωτιά, το πρώτο που θα κάψει, θα είναι τα ανταλλακτήρια των αγώνων και των αξιών.