Ωδή στη μετριότητα
Έξω απ’ την κλειστή σου πόρτα η ζωή ματώνει
Προσκυνάει τα ανύπαρκτα και φτύνει στα μούτρα τα λογικά
Γελάει και γελιέται
Γίνεται σύνθημα και οργασμός σε ξέστρωτα κρεβάτια
Τελευταίο τσιγάρο σε χέρια τρεμάμενα
Παίρνει λεωφορεία και δεν ρωτάει προορισμό
Αράζει στα πεζοδρόμια τη θαλπωρή της
Η ζωή λέω, θυμάσαι;
Κι εσύ, με το φθαρμένο σου εγώ και τις ψευτοσυνταγές ζωής σου
Εσύ, που όλα τα ξέρεις από ιλουστρασιόν αναλύσεις και σκονισμένα στερεότυπα
Εσύ ο δειλός
Θα με ζαλίσεις ένα ακόμη βράδυ
Για μια καψούρα με το ειδικό βάρος του τίποτα
Advertisement
Advertisement
ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
Advertisement
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Γασσάν Καναφάνι «Άνθρωποι στον ήλιο»
Πάτρα: Γιώργος Ρους live στη Frida
Γιάννης Κότσιρας live στην Πάτρα
Pedro Almodovar «Το τελευταίο όνειρο»
Σχετικά με τον αρθρογράφο: Νατάσσα Θεοδωρακοπούλου
Έχει γράψει 29 ΆρθραΓεννήθηκε στην Πάτρα. Ήρθε απο νωρίς σε επαφή με την τέχνη και τον πολιτισμό παρακολουθώντας ομιλίες του Ευάγγελου Γιαννόπουλου. Πρόκειται σαφώς για διαταραγμένο ψυχολογικά άτομο, καθώς τείνει να πιστεύει σε ανυπόστατα πράγματα όπως στους εξωγήινους, στο οτι ο elvis ζει, στην ελευθερία της εκφρασης και στην ελευθερία εν γένει. Στον ελεύθερο της χρόνο μελετά τα έργα μεγάλων κλασσικών ποιητών όπως του Νίκου καρβέλα και του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. bordelobee.blogspot.com
Advertisement
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ
Advertisement
Advertisement