«199 μικροί ήρωες» στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
«199 μικροί ήρωες» (199 kleine Helden)
Σκηνοθεσία: Sigrid Klausmann
Γερμανία, 2018
Μια διεθνής σειρά ντοκιμαντέρ που ακολουθεί 5 παιδιά, από 10 έως 12 χρονών, στην καθημερινή διαδρομή τους προς το σχολείο τους. Που είναι το σπίτι τους, όμως; Ένα κορίτσι από τη Μογγολία, κόρη νομάδων ζει στην πόλη γιατί το σχολείο της απέχει 100 χιλιόμετρα από τη στέπα όπου ζουν οι γονείς της – κι επιστρέφει στη στέπα κατά τις περιόδους των γιορτών για να τους βοηθήσει στις δουλειές με τα ζώα. Ένα αγόρι σε μια μάλλον υποβαθμισμένη περιοχή της Ρώμης, παιδί ενός Αλγερινού Μουσουλμάνου και μιας άθεης Ιταλίδας, που έχει συγγενείς και στις δύο αυτές χώρες, χρησιμοποιεί τραμ και λεωφορείο για να πάει στο σχολείο του. Ένα κορίτσι στην Παλαιστίνη που παίζει πολύ καλό ποδόσφαιρο, σπάζοντας τα σχετικά έμφυλα ταμπού και που εξασκείται σε κλειστά γυμναστήρια και στο τσιμεντένιο τείχος που χωρίζει την ελεύθερη από την κατεχόμενη Παλαιστίνη, αυτό περπατάει για να πάει στο σχολείο. Ένα άλλο κορίτσι στο φτωχό Μπουρούντι, ορφανό επειδή οι γονείς της έχουν πεθάνει από ελονοσία, διασχίζει καθημερινά το δάσος όπου καιροφυλακτεί ένας βιαστής. Και ένα αγόρι στο Μεξικό, από μια φτωχική συνοικία, που πηγαίνει καθημερινά στο σχολείο με μια βάρκα αφού το σπίτι του είναι δίπλα σ’ ένα βρώμικο κι επικίνδυνο λόγω συχνών απαγωγών ποτάμι.
Όλα τα παιδιά μιλάνε μπροστά στην κάμερα για τα όνειρά τους, για το επάγγελμα που θέλουν να ασκήσουν, όλα με τον κοινό σκοπό ν’ αλλάξει αυτός ο κόσμος: το ένα θέλει να γίνει βουλευτής για να βοηθάει τους πολίτες, ένα άλλο αστυνομικός για να σταματήσουν οι κλοπές των φτωχών, ένα άλλο δασκάλα για να διδάσκει τα φτωχά παιδιά. Ιδανικά που εκφράζονται με τον πιο άμεσο τρόπο αφού τα παιδιά, ζώντας τις δυσκολίες της πραγματικής ζωής, επιθυμούν με όλη τους την ειλικρίνεια να συμβάλλουν στην αλλαγή αυτού του κόσμου. Και ο νέος, ο καλύτερος αυτός μελλοντικός κόσμος επωάζεται στα σχολεία τους: τα παιδιά αγαπάνε το σχολείο επειδή γιατί εκεί είναι ο δικός τους κόσμος, με τους φίλους τους και με τις καινούριες γνώσεις που εγγράφονται κάθε μέρα στον εγκέφαλό τους. Όμως, καθώς τα παιδιά μας καταθέτουν μιαν απρόσμενη ωριμότητα, ένας ενήλικος διδακτισμός υφέρπει στην ατμόσφαιρα της ταινίας από την πλευρά της σκηνοθέτιδας: γιατί, έτσι όπως έχουν επιλεγεί αποσπάσματα από τα λόγια τους, περισσότερο ακούμε ένα είδος δηλώσεών τους γι’ αυτόν τον κόσμο χωρίς, όμως, να μας μεταδίδονται τα συναισθήματά τους. Έστω κι έτσι, είναι ενδιαφέρον, είναι κρίμα, όμως, που η Sigrid Klausmann δεν μας συνδέει περισσότερο μ’ αυτά τα παιδιά- και δεν αναδύεται από μέσα μας το δικό μας απωθημένο παιδί.
Το ντοκιμαντέρ «199 μικροί ήρωες», το παρακολουθήσαμε στο 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (Τμήμα: Ντοκιμαντέρ για παιδιά).
Advertisement
Advertisement