28 ήμερες
Πέρα από την ταλαντούχα μέθεξη πανούργων σκηνοθετών που πολεμούνε πάνω από δέκα χρόνια στην Τροία με το αντίπαλον δέος ευρηματικής ευφυΐας, τους σεναριογράφους, πέρα από την ζηλεμένη έμπνευση ποιητών που καλουπώνουνε με μαθηματική ακρίβεια την αλήθεια στα χαρτιά τους, πέρα από τους πρωτάρηδες που στήνουνε με διατεταγμένη ακρίβεια τα λόγια μεγάλων ανδρών και γυναικών για να ξεστομίσουνε τα «πρωτοντόμπρα» τους μπροστά από τον καθρέφτη, πέρα από το καλοχτυπημένο buzzer bitter τρίποντo βιρτουόζου σουτέρ στη ρωγμή του χρόνου, πέρα από εκείνη την αξεπέραστη πάσα του Πελέ στον Κάρλος Αλμπέρτο που έβλεπε χωρίς να βλέπει, πέρα απ’ την πρώτη άσπρη τρίχα αμέσως μόλις σβήσεις τα είκοσι εννιά σου έτη δεξιά του κροτάφου, πάλι στη ρωγμή του χρόνου, πέρα από τους διακεκριμένους χορευτές διτρόχων αμέσως μόλις εντοπίσουν το κενό στη Βουλιαγμένης,
το αριστοτεχνικό πέρασμα από τον Γενάρη,
τον μήνα του ψύχους, των χιονιών, των γαντιών, των κεκαλυμμένων αφών, των χαμηλών βαρομετρικών, ένα από δεν βρέθηκε από ντροπή να βραβευτεί εις το όνομα του πατρός του υιού και του Αργύρη Χιόνη, των ιώσεων, των υγρών μυτών, να σε σνιφάρουν σαν καλοκαρδισμένα κυνηγόσκυλα για να σε δουν να σκας από τη γωνία, του Βιξ που φράζει την μυρωδιά σου, του Βιξ που άρχισε από ένα απλό κρυολόγημα και δεν κόβεται τώρα μαζί σου, της παγωνιάς που σε τρυπάει με μπλάκεντεκερ στο μηχανάκι, του Φλις που δεν το αποχωρίζεσαι όταν βγεις από το σπίτι, του φιλιού που θες να λογαριάζεις πως θα σε ζεστάνει, στον μήνα των χεριών, των απτών, των χαδιών, των ρόζων που προμηνύουν τα τριαντάφυλλα, της επαφής, της χόβολης, τουρκικής κι ελληνικής, προμηνύουν τα της ιερής εναγκαλίστικης ισοθερμικής, της πίεσης της αρτηριακής, των πεταγμένων μπλε και πράσινων νευρών που πλέκουνε την αυθεντική αφή, κι αρχινάνε πόλεμο παλάμης με παλάμη,
στον Φλεβ/Άρη.
Advertisement
Advertisement